Η μανία της εντομοφαγίας εξαπλώνεται στην υφήλιο με θερμούς υποστηρικτές σε πάρα πολλές χώρες.
Στοιχείο διατροφικού πολιτισμού για λίγους λαούς στο παρελθόν, σήμερα γνωρίζει απίστευτες δόξες, με δεκάδες διάσημα gourmet εστιατόρια να εντάσσουν πιάτα με… ζουζούνια στους καταλόγους τους. Χαρακτηριστικά παραδείγματα το Typhoon του αεροδρομίου της Σάντα Μόνικα, το Four Seasons στο Σικάγο και το εξειδικευμένο Cafe Insecta στο Οχάιο. Σχετικές πληροφορίες δίνουν στο www.Life2day.gr Επιστημονική Ομάδα ΛΟΓΩ ΔΙΑΤΡΟΦΗΣ.
Γρύλος σενιάν, σκορπιοί σουβλάκι, σπαγγέτι με αποξηραμένα σκουληκάκια και τραγανιστές ταραντούλες. Μη σας ξενίζει το μενού. Υπάρχουν εστιατόρια στα οποία εάν ο πελάτης βρει έντομο στη σαλάτα του θα παραπονεθεί γιατί υπάρχει μόνο ένα…
Οι extreme διατροφικές συνήθειες ανά τον κόσμο ποικίλλουν περιλαμβάνοντας πιάτα με πόδια ιπποπόταμου, ουρές καγκουρό, γεννητικά όργανα ελαφιού ή ταύρου ή σκαντζόχοιρο ψητό.
Αυτό που παραγνωρίζουν οι πολέμιοι αυτού του είδους κουζίνας είναι ότι δεν πρόκειται για κάποια «μόδα», αλλά για διατροφική παράδοση λαών χιλιάδων ετών. Για παράδειγμα, στην Καμπότζη οι τηγανισμένες ταραντούλες είναι ένα από τα πλέον παραδοσιακά πιάτα, όπως και το πέος του ταύρου στην Κίνα. Στο Περού τα παιδιά πίνουν από μικρά χυμό βατράχου, ενώ στο Σεντ Λιούις του Μιζούρι των ΗΠΑ το πιο συνηθισμένο έδεσμα -μέχρι να εμφανιστεί η νόσος των τρελών αγελάδων- ήταν το σάντουιτς με τηγανισμένα μυαλά.
Οσο αηδιαστικά και να μας φαίνονται όλα αυτά, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι την ίδια άποψη έχουν πολλοί τουρίστες που έρχονται στην Ελλάδα για το κοκορέτσι, το χταπόδι, τη βοδινή γλώσσα, τα γλυκάδια, το αρνίσιο κεφαλάκι και τον πατσά. Οσον αφορά δε το τελευταίο φαγητό, περιλαμβάνεται στις κορυφαίες προτιμήσεις των extreme food chasers, των ανθρώπων δηλαδή που ταξιδεύουν ανά τον κόσμο ψάχνοντας να γευτούν ακραίες γεύσεις και συνταγές. «Ακραίο» πιάτο λοιπόν ο πατσάς για τους ξένους, μια παραδοσιακή συνταγή για τους Ελληνες, ιδιαίτερα αυτούς που ξενυχτούν πίνοντας.
Σίγουρα η κατανάλωση εντόμων φαντάζει η πιο σιχαμερή συνήθεια απ’ όλες. Σύμφωνα όμως με τον Οργανισμό Τροφίμων και Γεωργίας του ΟΗΕ (FAO), η εντομοφαγία όχι μόνο δεν είναι επιβλαβής, αλλα ενδέχεται να αποδειχθεί και εξαιρετικά επωφελής. Το ίδιο υποστήριξε το 2008 ομάδα ερευνητών του State University του Οχάιο τονίζοντας ότι «η Δύση κάνει λάθος που σνομπάρει αυτό το είδος τροφής».
Ερευνητές από το Μεξικό κατέγραψαν 1.700 είδη εντόμων που χρησιμοποιούνται ως τροφή σε 90 χώρες, κυρίως της Αφρικής, της Ασίας και της Λατινικής Αμερικής. Τα «ζουζούνια» στις περισσότερες περιπτώσεις «καλλιεργούνται», συντηρούνται και συσκευάζονται ή αποξηραίνονται και πωλούνται στις υπαίθριες αγορές.
Γρύλοι, μυρμήγκια, αράχνες, νύμφες πεταλούδων, διάφορα είδη σκουληκιών και ακρίδες είναι μερικά από τα εδέσματα με τα οποία τρέφονται καθημερινά εκατομμύρια πολίτες της Γης. Αποδείξεις γι’ αυτό βρέθηκαν σε απολιθωμένα κόπρανα που εντοπίστηκαν σε προϊστορικές σπηλιές των ΗΠΑ, καθώς και σε τοιχογραφίες σε άλλες σπηλιές στην Αλταμίρα της Ισπανίας, που χρονολογούνται στο 30000 π.Χ.
Για κάποιους λαούς μερικές τροφές είναι πολιτισμικό must. Δεν μπορεί να είσαι Ελληνας και να μην έχεις φάει κοκορέτσι. Στη θέα του, βέβαια, ένας Γάλλος θα μπορούσε να πέσει ανάσκελα σαν κατσαρίδα. Και τότε θα τον έτρωγε ένας Κινέζος.
Οι διατροφικές συνήθειες είναι σημαντικό στοιχείο της κουλτούρας καθενός, από τα πιο ανθεκτικά μάλιστα: ακόμα κι όταν γευόμαστε τα καλύτερα μαγειρεμένα πιάτα του κόσμου διατηρούμε πάντα μια ιδιαίτερη προτίμηση για τις γεύσεις που συνηθίσαμε στην παιδική μας ηλικία.