Εντυπωσιακά τουριστικά θέρετρα, ατελείωτες εξωτικές παραλίες και νυχτερινή ζωή που προσελκύουν τουρίστες από όλο τον κόσμο, πεταλούδες και παγώνια, μοναδικά αρχαία και μεσαιωνικά αξιοθέατα, φεστιβάλ και ντόπιες παραδοσιακές γεύσεις: Αυτή είναι η Ρόδος, το νησί των ιπποτών, ένα συνονθύλευμα μακραίωνης ιστορίας, πολυπολιτισμικής παράδοσης και εκτεταμένου καλοκαιρινού ξεφαντώματος.
Στις λαϊκές αγορές αλλά και στα χωριά του νησιού κατά την περιήγηση σας, εντοπίστε και προμηθευτείτε:
- γλυκύτατο καρπούζι και πατάτες από την Απολακκιά, με τη γιορτή καρπουζιού στα μέσα Ιουλίου
- φράουλες από το Παραδείσι, με τη γιορτή της φράουλας τον Μάιο
- αβοκάντο και όλη την γκάμα των φρούτων και ζαρζαβατικών, προερχόμενα κυρίως από Μανδρικό, Κρητηνία και Έμπωνα
- κρασί από το ορεινό χωριό Έμπωνας που βρίσκεται στην πλαγιά του Ατταβύρου, της υψηλότερης κορυφής του νησιού, όπου καλλιεργούνται αμπέλια, με την παραγωγή να εορτάζεται αρχές Σεπτεμβρίου
- γιαπράκια (ντολμαδάκια) από Σάλακο, όπου επίσης υπάρχουν αμπέλια
- μελεκούνι (μαλακό παστέλι), μέλι και παράγωγα προϊόντα αυτού της Μελισσοκομικής Δωδεκανήσου από ποικίλα καταστήματα του νησιού αλλά και από το μοναδικό στην Ελλάδα Μουσείο Μελιού
- μέλι και σούμα από Σιάνα
- λουκουμάδες και τηγανίτες στην Αρχίπολη, στην ομώνυμη γιορτή στα τέλη Νοεμβρίου
- ελιές και ελαιόλαδο από το κεντρικό τμήμα του νησιού (Αφάντου, Μαλώνα, Μάσσαρη, Σορωνή, Κρητηνία, Έμπωνα, Σιάννα)
Παραδοσιακές Ροδίτικες γεύσεις
Στα ταβερνάκια και εστιατόρια του νησιού που περιλαμβάνουν ντόπιες γεύσεις στο μενού τους, θα βρείτε:
- πιταρούδια (ρεβιθοκεφτέδες Ρόδου)
- λεμονάτη συκωταριά, αρνάκι στον ξυλόφουρνο και άλλα πεντανόστιμα μαγειρευτά
- κατιμέρια σε διάφορες παραλλαγές, αποτελούν και θρεπτικό σνακ
- ποικιλία ψαριών, σουπιόρυζο αλλά και Συμιακό γαριδάκι
- κουλουρία (παραδοσιακά χειροποίητα ζυμαρικά, βρασμένα σε ζωμό κρέατος, με κεφαλοτύρι), ιδίως εάν βρεθείτε σε γάμο στην Αρχάγγελο ή και σε άλλα χωριά της Ρόδου
- μακαρούνες Χάλκης (γραφικό νησάκι δυτικά της Ρόδου)
Ακόμη πιο ιδιαίτερες παραδοσιακές συνταγές που έχουν καταγραφεί και είναι σχεδόν ξεχασμένες, ενδεικτικά είναι: λαγός με βόλους (Αρχίπολη), πιτιές-πιταρούδια με μανιτάρια (Μαλώνα), στριφτά σκορδομακάρουνα (Αρνίθα), καπνιστά πετσιά του χοίρου (Καλυθιές), βοϊδόγλωσσα με σκορδαλιά (Τριάντα), λουριά (Δαματριά), λαούρκια (Λάερμα), σκαμπάφλια με λεμονάτη σκορδαλιά (Άγιος Ισίδωρος), κουκουμάρια (Απόλλωνα), πακαμάς (Απολακκιά).