Μια ομάδα ερευνητών που συνδέονται με διάφορα ιδρύματα στο Ισραήλ, σε συνεργασία με συναδέλφους από το Πανεπιστήμιο Κολούμπια στις ΗΠΑ και το Ινστιτούτο για τον Διαβήτη και την Παχυσαρκία στη Γερμανία, διαπίστωσε ότι η έκθεση σε περισσότερο ηλιακό φως το καλοκαίρι οδηγεί σε αύξηση της κατανάλωσης φαγητού – αλλά μόνο για τους άνδρες. Στην εργασία τους που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Nature Metabolism, η ομάδα περιγράφει τη μελέτη της για δεδομένα που ελήφθησαν από μια ισραηλινή έρευνα για την υγεία. Προηγούμενη έρευνα έχει δείξει ότι η έκθεση στο ηλιακό φως παρέχει στον άνθρωπο οφέλη, όπως η υποκίνηση της παραγωγής βιταμίνης D, και μειονεκτήματα, όπως δερματικές βλάβες και υψηλότερο κίνδυνο καρκίνου του δέρματος. Σε αυτή τη νέα προσπάθεια, οι ερευνητές ανακάλυψαν ότι μπορεί να κάνει και κάτι ακόμη – να αυξήσει την πείνα στους άντρες.
Οι ερευνητές εξέταζαν τους τρόπους με τους οποίους το ηλιακό φως μπορεί να οδηγήσει σε καρκίνο του δέρματος σε ποντίκια, όταν παρατήρησαν ότι τα αρσενικά ποντίκια φαινόταν να πεινούν περισσότερο όταν εκτίθεντο σε υπεριώδη ακτινοβολία. Αναρωτήθηκαν λοιπόν, αν το ίδιο θα μπορούσε να ισχύει και για τους ανθρώπους. Για να ερευνήσουν την υπόθεσή τους, έλαβαν δεδομένα από ένα κυβερνητικό ερωτηματολόγιο που στάλθηκε σε ανθρώπους σε όλο το Ισραήλ και ρωτούσαν για μια σειρά από θέματα υγείας και διατροφής. Βρήκαν ότι οι άνδρες τείνουν να τρώνε περισσότερο τους καλοκαιρινούς μήνες από ό,τι τις άλλες εποχές. Πιο συγκεκριμένα, διαπίστωσαν ότι οι άνδρες κατανάλωναν περίπου 15% περισσότερες θερμίδες κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού, τις οποίες απέδωσαν στην μεγαλύτερη έκθεση στο ηλιακό φως. Η πρόσληψη τροφής για τις γυναίκες δεν άλλαξε.
Οι ερευνητές εξέτασαν πιο προσεκτικά την ορμόνη γκρελίνη-κοινώς γνωστή ως ορμόνη της πείνας. Προηγούμενη έρευνα έχει δείξει ότι παράγεται από κύτταρα στο στομάχι και μερικές φορές στο πάγκρεας, το λεπτό έντερο και τον εγκέφαλο. Μεταφέρεται μέσω της κυκλοφορίας του αίματος, ενεργοποιώντας τους νευρώνες στον υποθάλαμο, ο οποίος αντιδρά δημιουργώντας την αίσθηση της πείνας. Η ίδια ορμόνη έχει επίσης βρεθεί ότι επηρεάζει και άλλες περιοχές του εγκεφάλου, όπως η αμυγδαλή, η οποία μπορεί να διεγείρει την παραγωγή ντοπαμίνης. Τα επίπεδα γκρελίνης είναι γνωστό ότι αυξάνονται τόσο κατά τις περιόδους πείνας όσο και λίγο πριν από την κατανάλωση ενός γεύματος.
