Λένε ότι είσαι ό,τι τρως και στην Ινδία, αυτό είναι απολύτως αλήθεια. Η μεγαλύτερη δημοκρατία του πλανήτη μας είναι η 5η μεγαλύτερη οικονομία με βάση το ΑΕΠ, η τρίτη μεγαλύτερη σε ισοτιμία αγοραστικής δύναμης και διαθέτει το τρίτο μεγαλύτερο οικοσύστημα startup παγκοσμίως με περισσότερες από 26.000 νεοφυείς επιχειρήσεις μεταξύ 2017-2019. Αλλά πάνω από όλα, η Ινδία παραμένει μια αγροτική οικονομία, με το 70% των αγροτικών νοικοκυριών να βασίζονται στη γεωργία για το εισόδημά τους. Το 2021, η Ινδία ήταν δεύτερη μόνο μετά την Κίνα σε αξία ακαθάριστης γεωργικής παραγωγής.
Παρά αυτούς τους υπερθετικούς, η χώρα έχει μπροστά της μια τεράστια πρόκληση. Ο ΟΗΕ εκτιμά ότι από το 1998 έως το 2017, η Ινδία υπέστη απώλειες 80 δισεκατομμυρίων δολαρίων λόγω του κλίματος. Ο μέσος αγρότης χρωστάει έως και το 60% του εισοδήματός του σε χρέη και σχεδόν το 40% των τροφίμων που παράγει δεν φτάνει στα τραπέζια μας λόγω απώλειας στην παραγωγή, τη μεταποίηση ή τη διανομή. Εν τω μεταξύ, 3,3 εκατομμύρια παιδιά στην Ινδία υποσιτίζονται, με 91% αύξηση στα σοβαρά υποσιτισμένα παιδιά από το 2020-2021 και λιγότερο από το 50% του πληθυσμού έχει πρόσβαση σε ασφαλώς διαχειριζόμενο πόσιμο νερό. Ταυτόχρονα, μια πρόσφατη μελέτη διαπίστωσε ότι σε ένα δείγμα μεγάλου αριθμού Ινδών, το 27% είχε προ- ή υπάρχοντα διαβήτη, το 35% εμφάνιζε υπέρταση και το 29% είχε γενικευμένη παχυσαρκία. Πώς μπορεί μια χώρα με τη δεύτερη μεγαλύτερη παραγωγή τροφίμων στον κόσμο να αφήσει τους αγρότες της σε χρέη; Πώς μπορεί το 29% να είναι παχύσαρκοι ενώ τα παιδιά υποσιτίζονται;
Ποια είναι η λύση;
Για το μέσο νοικοκυριό της Ινδίας, πιθανότατα θα υπάρχει μεγάλη μερίδα δημητριακών, κάποια επεξεργασμένα τρόφιμα και λιγότερα φρούτα, λαχανικά, όσπρια, κρέας, ψάρι ή αυγά. Το πλουσιότερο 5% των ινδικών νοικοκυριών καταναλώνει 20% περισσότερες θερμίδες από τις συστάσεις διατροφής, ενώ τα πιο φτωχά νοικοκυριά καταναλώνουν τις μισές από αυτές τις θερμίδες. Η κατανάλωση δημητριακών είναι σημαντικά υψηλότερη από τις συνιστώμενες ποσότητες, ενώ τα φρούτα, τα λαχανικά, τα όσπρια και οι πρωτεΐνες είναι σημαντικά χαμηλότερες. Ένα μέσο ινδικό νοικοκυριό καταναλώνει επίσης περισσότερες θερμίδες από επεξεργασμένα τρόφιμα παρά φρέσκα. Εμείς όλοι γνωρίζουμε ότι πρέπει να βελτιώσουμε τη διατροφή μας για την υγεία μας, αλλά το πρόβλημα είναι βαθύτερο από αυτό.
Τρόποι ευθυγράμμισης με το περιβάλλον
Είμαστε ο, τι τρώμε. Λόγω της φθίνουσας απόδοσης, πολλοί από τους μικροκαλλιεργητές δεν καλλιεργούν πλέον καλλιέργειες επιβίωσης που χρειάζονται οι οικογένειές τους για τη διατροφή τους. Πολλοί από αυτούς τους αγρότες δεν καλλιεργούν επίσης τις καλλιέργειες που ταιριάζουν καλύτερα στις τοπικές οικολογίες τους λόγω των τιμών που καθορίζονται από την αγορά και των επιδοτήσεων για άλλες καλλιέργειες όπως το ρύζι και το σιτάρι. Τα τοπικά και τοπικά ειδικά όσπρια, τα κεχρί, τα φρούτα και τα λαχανικά δεν είναι μόνο καλύτερα για τη διατροφή σας, αλλά οδηγούν τη ζήτηση για παραγωγή πιο θρεπτικών τροφίμων που είναι καλύτερα για την τοπική οικολογία και μειώνουν το αποτύπωμα άνθρακα. Το κεχρί μπορεί να παρέχει έως και 5% περισσότερη πρωτεΐνη και 49% περισσότερο σίδηρο ενώ απελευθερώνει 13% λιγότερα αέρια θερμοκηπίου από το ρύζι. Τα μήλα από τη Νέα Ζηλανδία κοστίζουν 190% περισσότερη ενέργεια από ένα τοπικά παραγόμενο γκουάβα.
Υπάρχουν διάφοροι τρόποι για να μάθουμε να τρώμε έξυπνα για τον εαυτό μας και τον πλανήτη μας. Η πλούσια γαστρονομική ιστορία της Ινδίας είναι ταυτόχρονα πηγή υπερηφάνειας και ένας τεράστιος οικολογικός πλούτος για την υγεία και την ευημερία των εδαφών της Ινδίας και του λαού της.