Η χρονικά περιορισμένη διατροφή είναι μια μορφή διαλείπουσας νηστείας, στην οποία οι άνθρωποι περιορίζονται στο να τρώνε μέσα σε ένα συγκεκριμένο χρονικό διάστημα κάθε μέρα. Έξω από αυτό το παράθυρο, δεν καταναλώνουν οτιδήποτε άλλο εκτός από νερό ή άλλα ποτά χωρίς θερμίδες.
Ο χρονικός περιορισμός στην διατροφή έχει γίνει μια δημοφιλής στρατηγική απώλειας βάρους, κυρίως επειδή είναι απλός. Αντί να μετρούν επίπονα τις θερμίδες, πρέπει μόνο να παρακολουθούν το ρολόι. Και μικρές μελέτες έχουν δείξει ότι μπορεί να βοηθήσει τους ανθρώπους να χάσουν μερικά κιλά.
Στη νέα δοκιμή, οι ερευνητές εξέτασαν εάν η προσθήκη χρονικού περιορισμού στην παραδοσιακή μέτρηση θερμίδων είχε επιπλέον οφέλη για την απώλεια βάρους. Η ετυμηγορία ήταν «όχι», σύμφωνα με ευρήματα που δημοσιεύθηκαν στις 21 Απριλίου στο New England Journal of Medicine. Ερευνητές στην Κίνα ανακάλυψαν ότι όταν μια ομάδα παχύσαρκων ενηλίκων μείωσε τις θερμίδες, με ή χωρίς προσθήκη χρονικά περιορισμένης διατροφής, εκείνοι στην ομάδα της νηστείας δεν παρουσίασαν μεγαλύτερη απώλεια βάρους.
Τα καλά νέα ήταν ότι και οι δύο ομάδες ήταν επιτυχημένες — έχασαν κατά μέσο όρο περίπου 14 έως 17 κιλά σε διάστημα ενός έτους. Έχασαν επίσης σωματικό λίπος και έκοψαν μερικά εκατοστά από τη μέση τους, είτε έκαναν διαλείπουσα νηστεία είτε όχι.
Ωστόσο, οι ειδικοί είπαν ότι τα ευρήματα δεν λένε πολλά για την αποτελεσματικότητα καθαυτής της περιορισμένης χρονικά διατροφής στην απώλεια βάρους.
Τόνισαν ότι και οι δύο ομάδες μελέτης έλαβαν οδηγίες να μειώσουν τις ημερήσιες θερμίδες τους κατά 25%, με την υποστήριξη ενός εντατικού προγράμματος που περιλάμβανε προπονητές υγείας και κρατώντας καθημερινά αρχεία καταγραφής τροφίμων. Επομένως, είναι δύσκολο να δείξουμε ένα πρόσθετο όφελος από τη χρονικά περιορισμένη διατροφή, σύμφωνα με τον Δρ Blandine Laferrère, ενδοκρινολόγο και καθηγήτρια ιατρικής στο Ιατρικό Κέντρο Irving του Πανεπιστημίου Columbia στη Νέα Υόρκη.