Επίσημα γνωστά με το επιστημονικό τους όνομα Cucumis sativus, τα αγγούρια είναι μέλη της κολοκύθας ή Cucurbitaceae. Προέρχονται από διάφορα μέρη της Νοτιοανατολικής Ασίας, αλλά σήμερα καλλιεργούνται σε όλο τον κόσμο. Το μέγεθος και το χρώμα μπορεί να ποικίλλουν σημαντικά ανάλογα με την ποικιλία, αλλά τα αγγούρια είναι πιο γνωστά για το μακρύ, κυλινδρικό σχήμα τους και το ανοιχτό πράσινο δέρμα. Τα πιο δημοφιλή είδη κατηγοριοποιούνται σε δύο ομάδες: φέτες αγγουριών και αγγουράκια τουρσί. Οι φέτες αγγουριών είναι καλύτερα να τις απολαύσετε φρέσκες. Είναι πιθανό να συναντήσετε αυτήν την ποικιλία στο τοπικό μανάβικο σας ή σε μια σαλάτα ή μια πιατέλα ωμών λαχανικών.
Αν και πολλοί άνθρωποι θεωρούν τα αγγούρια ως λαχανικά, ο επιστημονικός ορισμός δείχνει ότι είναι ένας τύπος φρούτων. Αυτή η διάκριση βασίζεται κυρίως στη βιολογική λειτουργία του ίδιου του αγγουριού.
Στη βοτανική (η μελέτη των φυτών), τα φρούτα επιτρέπουν την αναπαραγωγή ενός ανθοφόρου φυτού. Ένας καρπός σχηματίζεται από την ωοθήκη που υπάρχει μέσα στο λουλούδι και στεγάζει τους σπόρους που τελικά θα αναπτυχθούν σε νέα φυτά. Αντίθετα, το «λαχανικό» είναι ένας όρος που προορίζεται για άλλα μέρη ενός φυτού, όπως τα φύλλα, οι μίσχοι ή οι ρίζες.
Τα αγγούρια αναπτύσσονται από λουλούδια και περιέχουν δεκάδες σπόρους που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την καλλιέργεια μελλοντικών γενεών φυτών αγγουριού. Αυτή η βασική λειτουργία είναι αυτό που τα κάνει φρούτα – όχι λαχανικά – σύμφωνα με την επιστήμη.
Μεγάλο μέρος της σύγχυσης σχετικά με την ταξινόμηση των διαφόρων φρούτων και λαχανικών προέρχεται από τη μαγειρική χρήση. Ο γαστρονομικός ορισμός ενός φρούτου ή λαχανικού βασίζεται συνήθως στο προφίλ γεύσης, την υφή και τις καλύτερες εφαρμογές σε ένα συγκεκριμένο πιάτο.
Τα φρούτα τείνουν να είναι πολύ γλυκά, και έχουν συνήθως μια πιο απαλή, πιο ευαίσθητη υφή. Είναι πιο πιθανό να χρησιμοποιηθούν σε πιάτα όπως επιδόρπια, αρτοσκευάσματα, σιρόπια, σάλτσες και smoothies που απαιτούν τέτοιες γεύσεις και υφές.