ΝΕΑ ΥΓΕΙΑΣ

Διαφυγή αντισωμάτων Covid-19: Μελέτη αποκαλύπτει ποιες επιφάνειες αιχμής είναι πιο ανθεκτικές

Διαφυγή αντισωμάτων Covid-19: Μελέτη αποκαλύπτει ποιες επιφάνειες αιχμής είναι πιο ανθεκτικές
Διαφυγή αντισωμάτων Covid-19: Ερευνητές αποκρυπτογράφησαν τις πιο ανθεκτικές επιφάνειες αιχμής ως προς τη διαφυγή αντισωμάτων. Αυτό πρόκειται να βελτιώσει την κατανόησή μας σε σχέση με τον κορωνοϊό, προσαρμόζοντας κατάλληλα τη θεραπεία.

Your browser does not support the video tag. https://grx-obj.adman.gr/grx/creatives/sanofi/20876/better-understanding-insulin.mp4

Η μελέτη που δημοσιεύτηκε πρόσφατα στο περιοδικό Science αποκαλύπτει επιφάνειες αιχμής του κορωνοϊού, οι οποίες είναι πιο ανθεκτικές στην διαφυγή αντισωμάτων. Μια ομάδα διεθνών επιστημόνων δημιούργησε μια κοινοπραξία, δεδομένης της σοβαρότητας της νόσου. Στόχος τους είναι η χαρτογράφηση του επιτοπίου τοπίου μιας σειράς θεραπευτικών μονοκλωνικών αντισωμάτων στην πρωτεΐνη αιχμής της Covid-19. Επιπλέον, οι επιστήμονες χαρακτήρισαν τη δύναμη εξουδετέρωσης αυτών των αντισωμάτων. Έχουν συνεπώς διερευνήσει πώς οι αναδυόμενες ιογενείς παραλλαγές με μεταλλάξεις ακίδων μπορούν να επηρεάσουν την εξουδετέρωση που προκαλείται από αντισώματα. Πρόκειται για μία πολύ σημαντική ανακάλυψη, που ενδέχεται να βελτιώσει την αποδοτικότητα της θεραπείας απέναντι στον κορωνοϊό.


Μέσα από τη μελέτη πολλές προοπτικές ανοίγονται για τη θεραπεία. Η ανοσοθεραπευτική κοινοπραξία του κορωνοϊού δημιουργήθηκε για να χαρακτηρίσει δομικά και λειτουργικά τα υποψήφια θεραπευτικά αντισώματα. Περιλαμβάνει σήμερα περισσότερα από 350 μονοκλωνικά αντισώματα έναντι των πρωτεϊνών αιχμής 56 διαφορετικών παραλλαγών του κορωνοϊού. Αυτά τα αντισώματα δοκιμάστηκαν σε διάφορες in vivo και in vitro δοκιμασίες. Οι έλεγχοι ήταν διεξοδικοί, με τα ευρήματα να ανεβαίνουν σε μια βάση δεδομένων προς περαιτέρω ανάλυση. Η πλειοψηφία αυτών των αντισωμάτων αναπτύχθηκε έναντι της περιοχής σύνδεσης των υποδοχέων ακίδας (RBD). Επιπλέον, αναπτύχθηκαν ορισμένα αντισώματα που στοχεύουν στον τελικό τομέα Ν (NTD) και την υπομονάδα S2 της πρωτεΐνης αιχμής. Συνολικά 186 αντισώματα αντι-RBD ομαδοποιήθηκαν σε επτά βασικές κοινότητες (RBD 1 έως 7). Η ομαδοποίηση έγινε με βάση τα προφίλ ανταγωνισμού μεταξύ αντισωμάτων. Αυτές οι κοινότητες χωρίστηκαν περαιτέρω σε ακόμη πιο λεπτομερείς ομάδες.

Και πάλι η διάκριση έλαβε χώρα με βάση το προφίλ ανταγωνισμού μεταξύ των ομάδων. Εναλλακτικά, ομαδοποιήθηκαν σε σχέση με την ικανότητα των αντισωμάτων να ανταγωνίζονται το ένζυμο μετατροπής αγγειοτενσίνης 2 (ACE2). Προχωρώντας στη μελέτη, η αξιολόγηση της ικανότητας εξουδετέρωσης ενός συνόλου 41 αντιπροσωπευτικών αντισωμάτων αντι-RBD ολοκληρώθηκε. Αυτό συνέβη με ένα ευρύ φάσμα από παραλλαγές πρωτεΐνης αιχμής. Οι πρωτεΐνες αυτές περιλαμβάνουν την παγκόσμια κυρίαρχη μετάλλαξη G614, αλλά όχι μόνο. Ακόμη 15 μεταλλάξεις υποκατάστασης ή διαγραφής παρατηρήθηκαν στις τρέχουσες μεταλλάξεις. Οι μεταλλάξεις άλφα, βήτα, γάμμα και δέλτα είναι κυρίαρχες την στιγμή που διεξήχθη η μελέτη. Μάλιστα οι μεταλλάξεις αυτές ευθύνονται κατά πολύ και για την διαρροής του ιού από άνθρωπο σε ζώο και η επιπλέον εξάπλωσή του.

Αν αναρωτιέστε γιατί είναι τόσο σημαντική η μελέτη, τα πράγματα είναι ξεκάθαρα. Η συγκεκριμένη μελέτη παρέχει ένα λεπτομερές τοπίο ως προς τις θέσεις δέσμευσης ακίδας ενός μεγάλου αριθμού υποψηφίων μονοκλωνικών αντισωμάτων. Φυσικά αναφερόμαστε στην θεραπεία των ανθρώπων (αλλά και των ζώων) απέναντι στον κορωνοϊό. Τα ευρήματα της μελέτης μπορούν να χρησιμοποιηθούν εκτενώς. Ως αποτέλεσμα, ενδέχεται να προβλέψουν τον αντίκτυπο των αναδυόμενων μεταλλαγών αιχμής στην εξουδετέρωση αντισωμάτων. Επιπρόσθετα, μπορούν να εντοπίσουν συνδυασμούς θεραπευτικών αντισωμάτων με ανθεκτική και ισχυρή δράση έναντι των αναδυόμενων μεταλλάξεων.