Εάν το παιδί σας είναι από τα νεότερα στη σχολική του τάξη, είναι πιο πιθανό να αναγνωριστεί εσφαλμένα από τους δασκάλους ότι έχει ΔΕΠΥ ή αυτισμό, επιβεβαιώνει μια νέα μελέτη. «Οι ενήλικες που εμπλέκονται στον εντοπισμό ή την έκφραση ανησυχιών για τη συμπεριφορά ενός παιδιού — όπως οι γονείς και οι δάσκαλοι — μπορεί να αποδίδουν κατά λάθος τη σχετική ανωριμότητα ως συμπτώματα της ΔΕΠΥ», εξήγησε ο ανώτερος συγγραφέας της μελέτης Kapil Sayal, καθηγητής ψυχιατρικής παιδιών και εφήβων στο Πανεπιστήμιο. του Nottingham, στην Αγγλία.
«Η ηλικία του παιδιού σε σχέση με τους συμμαθητές του [η «σχετική» ηλικία του] πρέπει να λαμβάνεται υπόψη όταν γίνεται αυτού του είδους η διάγνωση», είπε σε ένα δελτίο τύπου του πανεπιστημίου. Είναι ένα φαινόμενο που έχει εντοπιστεί σε προηγούμενες μελέτες. Αυτή τη φορά, η ομάδα του Sayal διεξήγαγε αυτό που είναι γνωστό ως «μετα-ανάλυση», συνδυάζοντας τα δεδομένα που συλλέχθηκαν για το θέμα από 32 μελέτες που πραγματοποιήθηκαν παγκοσμίως.
Διαπίστωσαν ότι «τα παιδιά που είναι μικρότερα σε σχέση με τους συνομηλίκους τους μέσα στο ίδιο σχολικό έτος έχουν 38% περισσότερες πιθανότητες να λάβουν διάγνωση ΔΕΠΥ και 28% περισσότερες πιθανότητες να τους συνταγογραφηθούν φάρμακα για τη ΔΕΠΥ», σε σύγκριση με μεγαλύτερα παιδιά της ίδιας τάξης. Όσον αφορά τις διαταραχές του φάσματος του αυτισμού (ΔΑΦ), εμφανίστηκαν παρόμοιες τάσεις. Σε δύο «υψηλής ποιότητας» μελέτες που διεξήχθησαν στην Ταϊβάν, «τα παιδιά που ήταν τα μικρότερα στη σχολική τους χρονιά είχαν περισσότερες πιθανότητες να διαγνωστούν με ΔΑΦ από εκείνα που ήταν τα μεγαλύτερα», διαπίστωσαν ο Sayal και οι συνεργάτες του.
Η μετα-ανάλυση δημοσιεύτηκε πρόσφατα στο περιοδικό European Child & Adolescent Psychiatry. Οι δάσκαλοι ήταν πιο ικανοί να κάνουν λάθος διάγνωση ΔΕΠΥ ή ΔΑΦ με βάση τη σχετική ηλικία του παιδιού από ό,τι οι γονείς.
«Οι δάσκαλοι διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στον εντοπισμό των συμπτωμάτων ΔΕΠΥ στα παιδιά», δήλωσε η επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης Δρ Ελένη Φρισίρα, από την Ιατρική Σχολή του πανεπιστημίου. «Τα ευρήματά μας υποδηλώνουν ότι είναι πιο πιθανό να αξιολογήσουν τους νεότερους μαθητές σε μια τάξη ως με συμπτώματα ΔΕΠΥ. από τους μεγαλύτερους συμμαθητές τους. Είναι σημαντικό οι δάσκαλοι να υποστηρίζονται στο να εξετάζουν τη σχετική ηλικία ενός παιδιού σε μια τάξη όταν τίθεται ερώτημα για ΔΕΠΥ».
Οι ερευνητές είπαν ότι η τάση είναι πεισματική, παρόλο που οι ειδικοί έχουν εδώ και καιρό κατανοήσει ότι υπάρχει ένα ζήτημα «ηλικιακής προκατάληψης» στη διάγνωση. «Αυτό το φαινόμενο έχει αποδειχθεί σε έρευνα για πάνω από μια δεκαετία, αλλά η γνώση γι’ αυτό δεν φαίνεται να αλλάζει την πρακτική», σημείωσε η συν-συγγραφέας της μελέτης Δρ. Josephine Holland, κλινική επίκουρη καθηγήτρια παιδικής και εφηβικής ψυχιατρικής στο Nottingham.