COVID-19: Ενώ η πανδημία COVID-19 δεν θεωρείται πλέον έκτακτη ανάγκη για τη δημόσια υγεία, οι στρεσογόνοι παράγοντες που σχετίζονται με την πανδημία συνεχίζουν να επηρεάζουν τη φροντίδα του καρκίνου σε όλους τους τομείς. Νέα έρευνα που δημοσιεύτηκε αυτή την εβδομάδα στο Journal of the American College of Surgeons (JACS) περιγράφει πώς η χειρουργική επέμβαση για καρκίνο του παχέος εντέρου – τον τρίτο πιο συχνά διαγνωσμένο καρκίνο – διαταράχθηκε σημαντικά κατά τη διάρκεια της πανδημίας.
Σε μια μεγάλης κλίμακας αναδρομική ανάλυση 105.517 περιπτώσεων καρκίνου του παχέος εντέρου, οι ερευνητές παρατήρησαν συνολική μείωση 17,3% στις χειρουργικές επεμβάσεις καρκίνου του παχέος εντέρου το 2020 σε σύγκριση με το 2019. Υπήρξε επίσης μια αξιοσημείωτη στροφή προς πιο προχωρημένη νόσο την ίδια περίοδο, με τους ερευνητές να διαπιστώνουν ότι οι ασθενείς που υποβλήθηκαν σε χειρουργική επέμβαση το 2020 είχαν περισσότερες πιθανότητες να έχουν προχωρημένα στάδια καρκίνου του παχέος εντέρου, ο οποίος είναι πιο δύσκολο να αντιμετωπιστεί και να θεραπευτεί. «Με αυτή τη μελέτη, διαπιστώσαμε ότι περίπου 10.000 λιγότεροι ασθενείς δεν υποβλήθηκαν σε χειρουργική επέμβαση για καρκίνο του παχέος εντέρου το 2020 σε σύγκριση με το 2019. «Αυτή είναι μια βαθιά μείωση», δήλωσε ο David W. Larson, MD, MBA, FACS, FASCRS, ανώτερος συγγραφέας της μελέτης. και καθηγητής χειρουργικής στο τμήμα χειρουργικής του παχέος εντέρου και του ορθού στην Mayo Clinic στο Rochester, MN. «Ο καρκίνος του παχέος εντέρου είναι μια σοβαρή ασθένεια και η έγκαιρη χειρουργική επέμβαση είναι κρίσιμη για τη βελτίωση των αποτελεσμάτων των ασθενών».
Υπό κανονικές συνθήκες, ο Δρ Λάρσον πρόσθεσε ότι οι ερευνητές θα περίμεναν σταθερή, αν όχι αυξανόμενη, αύξηση των χειρουργικών επεμβάσεων για τον καρκίνο του παχέος εντέρου από χρόνο σε χρόνο. Αν και τα ποσοστά του καρκίνου του παχέος εντέρου έχουν παραμείνει σταθερά σε άτομα 50-64 ετών, η νόσος διαγιγνώσκεται όλο και περισσότερο σε νεότερους ενήλικες και είναι πλέον η κύρια αιτία θανάτων από καρκίνο σε άτομα ηλικίας κάτω των 50 ετών. Λεπτομέρειες μελέτης Χρησιμοποιώντας την Εθνική Βάση Δεδομένων Καρκίνου (NCDB), η ομάδα εξέτασε περιπτώσεις όλων των ενηλίκων ασθενών που υποβλήθηκαν σε επεμβάσεις για καρκίνο του παχέος εντέρου και του ορθού από την 1η Ιανουαρίου 2019 έως τις 31 Δεκεμβρίου 2020, σε νοσοκομειακά συστήματα που συμβάλλουν στην Εθνική Βάση Δεδομένων Καρκίνου NCDB. Η Εθνική Βάση Δεδομένων Καρκίνου NCDB, μια βάση δεδομένων ογκολογικής έρευνας που λειτουργεί από κοινού από το Αμερικανικό Κολλέγιο Χειρουργών και την Αμερικανική Εταιρεία Καρκίνου, καταγράφει περίπου το 74% όλων των νεοδιαγνωσθέντων περιπτώσεων καρκίνου. Οι ασθενείς που υποβλήθηκαν σε χειρουργική επέμβαση χωρίστηκαν σε δύο ομάδες: προ-COVID, η οποία περιελάμβανε ασθενείς που χειρουργήθηκαν το 2019 και την ομάδα COVID, η οποία περιελάμβανε ασθενείς που χειρουργήθηκαν το 2020. Οι ερευνητές ανέλυσαν περαιτέρω τα δεδομένα ανά τύπο χειρουργείου, ηλικία, φύλο, φυλή, εθνικότητα, εισόδημα, ασφαλιστική κατάσταση και άλλες μεταβλητές.
Άλλα βασικά ευρήματα της μελέτης
Οι επεμβάσεις για καρκίνο του ορθού μειώθηκαν κατά 21% και 16% για τον καρκίνο του παχέος εντέρου, που αντιστοιχεί σε συνολική μείωση 17,3% στις επεμβάσεις καρκίνου του παχέος εντέρου κατά το πρώτο έτος της πανδημίας. Οι ασθενείς στην ομάδα του COVID είχαν σημαντικά χαμηλότερο ποσοστό καρκίνου σε πρώιμο στάδιο (35,5% έναντι 38,2%) και σημαντικά υψηλότερο ποσοστό προχωρημένων όγκων (19,2% έναντι 15,7%), που σχετίζονται με αυξημένο κίνδυνο θνησιμότητας. Οι μαύροι ασθενείς, οι ασθενείς στο Medicaid και εκείνοι που δεν είχαν ασφάλιση επηρεάζονταν από πιο προχωρημένα στάδια καρκίνου του παχέος εντέρου και του ορθού και οι ασθενείς με χαμηλό εισόδημα είχαν χειρότερα στάδια καρκίνου του παχέος εντέρου. Ωστόσο, οι ερευνητές δεν βρήκαν σημαντικές καθυστερήσεις στον χρόνο της θεραπείας από τη στιγμή που ένας ασθενής διαγνώστηκε με καρκίνο του παχέος εντέρου. Οι ερευνητές αποδίδουν αυτά τα ευρήματα σε πολλούς παράγοντες, συμπεριλαμβανομένου του γενικού μειωμένου αριθμού προληπτικών εξετάσεων για καρκίνο του παχέος εντέρου το 2020, καθυστερήσεων στις κολονοσκοπήσεις και εκτεταμένης αποφυγής ιατρικής περίθαλψης λόγω του φόβου μόλυνσης από τον COVID-19. Επιπλέον, η πανδημία μπορεί να έχει επιδεινώσει τις γνωστές ανισότητες στη φροντίδα του καρκίνου που συχνά επηρεάζουν ευάλωτους πληθυσμούς ασθενών, συμπεριλαμβανομένων των μαύρων ασθενών και των ασθενών χωρίς ασφάλιση. Μια ασημένια επένδυση, πρόσθεσε ο Δρ Λάρσον, σημείωνε την ανθεκτικότητα των νοσοκομειακών συστημάτων που συνέχισαν τη θεραπεία ασθενών με καρκίνο του παχέος εντέρου παρά τους περιορισμούς της πανδημίας.
Το διαρκές αποτύπωμα της πανδημίας
Συζητώντας τις επιπτώσεις των ευρημάτων τους, οι συγγραφείς έγραψαν στην εργασία τους, “Η πανδημία COVID-19 άφησε ένα σημαντικό και διαρκές αποτύπωμα στη χειρουργική του καρκίνου του παχέος εντέρου, εντείνοντας τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουν οι ασθενείς και τα συστήματα υγειονομικής περίθαλψης. Είναι επιτακτική ανάγκη να κατανοηθούν εκτενείς μελέτες για τις μακροπρόθεσμες συνέπειες των καθυστερημένων προβολών, διαγνώσεων και θεραπειών, καθώς ο σχεδιασμός της υγειονομικής περίθαλψης για το μέλλον πρέπει να λαμβάνει υπόψη τις ακούσιες επιπτώσεις των διαταραχών που σχετίζονται με την πανδημία». Ένας περιορισμός της μελέτης είναι ότι περιγράφει μόνο τους πρώτους εννέα μήνες της πανδημίας και τις αρχικές συνέπειές της. Ο Δρ Larson σημείωσε ότι θα είναι επίσης σημαντικό να μελετηθούν οι βέλτιστες προσεγγίσεις για τη θεραπεία ασθενών με προχωρημένη νόσο σε μελλοντική έρευνα. «Πρέπει να δώσουμε προτεραιότητα στη φροντίδα του καρκίνου του παχέος εντέρου ως έθνος και να εργαστούμε για να αντιμετωπίσουμε τα εμπόδια στη φροντίδα», είπε ο Δρ Λάρσον. «Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η έγκαιρη διάγνωση του καρκίνου του παχέος εντέρου παραμένει κρίσιμη».