Μετά τον COVID-19, η επανέναρξη της τακτικής άσκησης μπορεί να είναι πιο δύσκολη και νέα έρευνα δείχνει ότι αυτό μπορεί να είναι ένα ακόμη σύμπτωμα του μακροχρόνιου COVID-19. Για τη μελέτη, οι ερευνητές εξέτασαν 38 δημοσιευμένες μελέτες που παρακολούθησαν την απόδοση άσκησης περισσότερων από 2.000 ατόμων που είχαν COVID-19. Τελικά, οι ερευνητές μηδενίστηκαν σε εννέα μελέτες που συνέκριναν την απόδοση 359 συμμετεχόντων που είχαν αναρρώσει από τον ιό με 464 που είχαν μακρά συμπτώματα COVID.
COVID-19 και άσκηση
Περισσότερο από τρεις μήνες μετά την COVID-19, η ικανότητά τους για άσκηση ήταν όπως αυτή που περίμενε κάποιος 10 χρόνια μεγαλύτερος. Αν και δεν είναι αποδεδειγμένο σύμπτωμα μακράς διάρκειας COVID, η απώλεια της ικανότητας άσκησης φαίνεται να είναι συνέπεια της νόσου για ορισμένους, είπαν οι ερευνητές. «Η μειωμένη ικανότητα άσκησης είναι ένα πιθανό σύμπτωμα του μακροχρόνιου COVID», δήλωσε ο επικεφαλής συγγραφέας Δρ Μάθιου Ντάρστενφελντ, επίκουρος καθηγητής ιατρικής στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια στο Σαν Φρανσίσκο. «Χρειάζεται περαιτέρω έρευνα για την κατανόηση της τροχιάς της ικανότητας άσκησης μετά τον COVID-19 και τον εντοπισμό θεραπειών για μακροχρόνια COVID-19». Και, πρόσθεσε, η χαμηλότερη ικανότητα για άτομα με μακροχρόνια COVID διαρκεί τουλάχιστον τρεις μήνες μετά τη μόλυνση.
Οι μελέτες που εξετάστηκαν βασίστηκαν σε δεδομένα από τεστ καρδιοπνευμονικής άσκησης. Τα επίπεδα οξυγόνου και διοξειδίου του άνθρακα των συμμετεχόντων μετρήθηκαν ενώ χρησιμοποιούσαν διάδρομο ή σταθερό ποδήλατο. Μετρήθηκαν επίσης και άλλα σημεία καρδιακής και πνευμονικής λειτουργίας. Τα ευρήματα υποδεικνύουν ότι τα άτομα με μακρά COVID-19 μπορεί να υποφέρουν από ακανόνιστα μοτίβα αναπνοής, μειωμένη εξαγωγή οξυγόνου στους μύες και μεγαλύτερη ανικανότητα να αυξήσουν τον καρδιακό ρυθμό κατά τη διάρκεια της άσκησης, είπαν οι συγγραφείς της μελέτης.
Οι δοκιμές έδειξαν επίσης ενδείξεις απεξάρτησης, την αδυναμία που εμφανίζεται μετά τις περισσότερες ασθένειες που οδηγούν σε αδράνεια. Αλλά η απεξάρτηση δεν μπορούσε να αντιπροσωπεύει όλη την απώλεια στην ικανότητα άσκησης, σημείωσαν οι ερευνητές. Για τους ανθρώπους με μακροχρόνιο COVID, ορισμένες δραστηριότητες μπορεί να είναι πολύ επίπονες, είπε ο Durstenfeld. Ανέφερε ως παραδείγματα το τένις διπλού και την κολύμβηση γύρω. Η μειωμένη χρήση οξυγόνου μπορεί να μειώσει την ικανότητα άσκησης ενός 40χρονου με μακρά COVID-19 σε αυτήν ενός 10 ετών μεγαλύτερου, πρόσθεσε.
Ωστόσο, δεν θα έχουν όλοι όσοι έχουν μακροχρόνιο COVID-19 ικανότητα άσκησης, σημείωσε ο Durstenfeld. Μερικοί μπορεί να έχουν σοβαρά μειωμένη χωρητικότητα. άλλοι μπορεί να μην παρουσιάσουν πτώση. «Μερικοί άνθρωποι δεν μπορούν να ασκηθούν τόσο πολύ μετά τον COVID όσο θα μπορούσαν πριν, ειδικά εκείνοι με άλλα συμπτώματα μακράς COVID», είπε. “Οι δοκιμές καρδιοπνευμονικής άσκησης μπορεί να βοηθήσουν στον εντοπισμό των λόγων περιορισμών στην άσκηση.”
Ο Δρ Benjamin Hirsh, διευθυντής προληπτικής καρδιολογίας στο Sandra Atlas Bass Heart Hospital στο Manhasset της Νέας Υόρκης, εξέτασε τα ευρήματα της μελέτης. «Τέλος, βλέπουμε μια συλλογή πειστικών αποδεικτικών στοιχείων ότι οι ασθενείς με μακρά COVID-19 μπορεί να έχουν σημαντικά μειωμένη ικανότητα να ασκούνται ή ακόμα και να περπατούν στον επάνω όροφο», είπε.
Ο Hirsh σημείωσε, ωστόσο, ότι οι ερευνητές δεν μπορούσαν να πουν εάν οι ασθενείς που ήταν μεγαλύτεροι ή παχύσαρκοι υπέφεραν περισσότερο από τους νεότερους, πιο αδύνατους ασθενείς. Επισήμανε ότι οι περισσότεροι ασθενείς με μακροχρόνια COVID-19 δεν νοσηλεύτηκαν, «άρα θα πρέπει να ενημερώνεται ο κόσμος ότι αυτό μπορεί να επηρεάσει οποιονδήποτε ασθενή είχε COVID-19». Ο Hirsh προσέφερε μια θεωρία σχετικά με τις φυσικές αλλαγές που εντοπίστηκαν στη μελέτη. «Το COVID μπορεί να προκαλέσει αλλαγές στον μεταβολισμό, στον τρόπο ανταλλαγής και παροχής οξυγόνου στους ιστούς και επιπτώσεις στο νευρικό σύστημα, που μπορεί να ευθύνονται για τα αποτελέσματα που βρήκαν οι ερευνητές», είπε. «Πρέπει τώρα να κοιτάξουμε προς επεμβατικές στρατηγικές αποκατάστασης για την αντιμετώπιση των συμπτωμάτων».