Οι ερευνητές εντόπισαν αντικειμενικά στοιχεία για το πώς οι μύες του λαιμού εμπλέκονται στους πρωτογενείς πονοκεφάλους, σύμφωνα με μια μελέτη που παρουσιάστηκε σήμερα στην ετήσια συνάντηση της Ακτινολογικής Εταιρείας της Βόρειας Αμερικής (RSNA). Τα ευρήματα θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε καλύτερες θεραπείες. Οι διακριτές υποκείμενες αιτίες των πρωτοπαθών πονοκεφάλων δεν είναι ακόμη πλήρως κατανοητές. Οι πιο συχνοί πρωτοπαθείς πονοκέφαλοι είναι οι πονοκέφαλοι τύπου τάσης και οι ημικρανίες.
«Η προσέγγιση απεικόνισης μας παρέχει πρώτα αντικειμενικά στοιχεία για την πολύ συχνή εμπλοκή των μυών του λαιμού σε πρωτογενείς πονοκεφάλους, όπως ο πόνος στον αυχένα στην ημικρανία ή ο πονοκέφαλος τύπου τάσης, χρησιμοποιώντας την ικανότητα ποσοτικοποίησης της ανεπαίσθητης φλεγμονής στους μύες», δήλωσε ο Nico Sollmann, M.D. Ph.D., κάτοικος στο Τμήμα Διαγνωστικής και Επεμβατικής Ακτινολογίας στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Ulm και στο Τμήμα Διαγνωστικής και Επεμβατικής Νευροακτινολογίας στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Rechts der Isar στο Μόναχο, Γερμανία.
Οι πονοκέφαλοι τύπου τάσης επηρεάζουν δύο στους τρεις ενήλικες στις Η.Π.Α. Τα άτομα με πονοκεφάλους τύπου τάσης συχνά αισθάνονται ένα σφίξιμο στο κεφάλι και ήπιο έως μέτριο θαμπό πόνο και στις δύο πλευρές του κεφαλιού. Ενώ αυτοί οι πονοκέφαλοι συνδέονται συνήθως με το στρες και την ένταση των μυών, η ακριβής προέλευσή τους δεν είναι πλήρως κατανοητή. Οι ημικρανίες χαρακτηρίζονται από έντονο παλλόμενο πόνο. Οι ημικρανίες εμφανίζονται γενικά στη μία πλευρά του κεφαλιού ή ο πόνος είναι χειρότερος στη μία πλευρά. Οι ημικρανίες μπορεί επίσης να προκαλέσουν ναυτία, αδυναμία και ευαισθησία στο φως.
Σύμφωνα με το Αμερικανικό Ίδρυμα για την Ημικρανία, πάνω από 37 εκατομμύρια άνθρωποι στις ΗΠΑ επηρεάζονται από ημικρανία και έως και 148 εκατομμύρια άνθρωποι παγκοσμίως πάσχουν από χρόνια ημικρανία. Ο πόνος στον αυχένα συνδέεται συνήθως με πρωτογενείς πονοκεφάλους. Ωστόσο, δεν υπάρχουν αντικειμενικοί βιοδείκτες για τη μυοπεριτονιακή συμμετοχή. Ο μυοπεριτονιακός πόνος σχετίζεται με φλεγμονή ή ερεθισμό των μυών ή του συνδετικού ιστού, γνωστή ως περιτονία, που περιβάλλει τον μυ.
Για τη μελέτη, ο Δρ. Sollmann και οι συνεργάτες του είχαν ως στόχο να διερευνήσουν τη συμμετοχή των τραπεζοειδών μυών σε πρωτοπαθείς διαταραχές κεφαλαλγίας με ποσοτική μαγνητική τομογραφία (MRI) και να διερευνήσουν συσχετίσεις μεταξύ των τιμών T2 των μυών και της συχνότητας πονοκεφάλου και πόνου στον αυχένα. Η προοπτική μελέτη περιελάμβανε 50 συμμετέχοντες, κυρίως γυναίκες, ηλικίας από 20 έως 31 ετών. Από την ομάδα της μελέτης, 16 είχαν κεφαλαλγία τύπου τάσης και 12 είχαν κεφαλαλγία τύπου τάσης συν επεισόδια ημικρανίας. Οι ομάδες αντιστοιχίστηκαν με 22 υγιείς μάρτυρες.
Όλοι οι συμμετέχοντες υποβλήθηκαν σε 3D turbo spin-echo MRI. Οι αμφοτερόπλευροι τραπεζοειδείς μύες τμηματοποιήθηκαν χειροκίνητα, ακολουθούμενη από εξαγωγή μυϊκού Τ2. Αναλύθηκαν οι συσχετίσεις μεταξύ των τιμών Τ2 των μυών και της παρουσίας πόνου στον αυχένα, του αριθμού των ημερών με κεφαλαλγία και του αριθμού των μυοπεριτονιακών σημείων ενεργοποίησης όπως προσδιορίστηκε με χειροκίνητη ψηλάφηση των τραπεζοειδών μυών (προσαρμογή για την ηλικία, το φύλο και τον δείκτη μάζας σώματος).
Η ομάδα κεφαλαλγίας τύπου τάσης συν ημικρανίας έδειξε τις υψηλότερες τιμές μυϊκής Τ2. Η μυϊκή Τ2 συσχετίστηκε σημαντικά με τον αριθμό των ημερών κεφαλαλγίας και την παρουσία πόνου στον αυχένα. Οι αυξημένες τιμές Τ2 των μυών θα μπορούσαν να ερμηνευθούν ως υποκατάστατο της φλεγμονής που προκύπτει από το νευρικό σύστημα και της αυξημένης ευαισθησίας των νευρικών ινών εντός των μυοπεριτονιακών ιστών. «Οι ποσοτικοποιημένες φλεγμονώδεις αλλαγές των μυών του λαιμού συσχετίζονται σημαντικά με τον αριθμό των ημερών που ζήσαμε με πονοκέφαλο και την παρουσία υποκειμενικά αντιληπτού πόνου στον αυχένα», είπε ο Δρ Sollmann.
«Αυτές οι αλλαγές μας επιτρέπουν να κάνουμε διαφοροποίηση μεταξύ υγιών ατόμων και ασθενών που υποφέρουν από πρωτοπαθείς πονοκεφάλους». Η χαρτογράφηση μυϊκής Τ2 θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για τη διαστρωμάτωση ασθενών με πρωτοπαθείς πονοκεφάλους και για την παρακολούθηση πιθανών επιπτώσεων της θεραπείας για παρακολούθηση. «Τα ευρήματά μας υποστηρίζουν το ρόλο των μυών του λαιμού στην παθοφυσιολογία των πρωτοπαθών πονοκεφάλων», είπε ο Δρ Sollmann.
«Ως εκ τούτου, οι θεραπείες που στοχεύουν τους μύες του λαιμού θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε ταυτόχρονη ανακούφιση από τον πόνο στον αυχένα, καθώς και τον πονοκέφαλο». Ο Δρ Sollmann επεσήμανε ότι οι μη επεμβατικές θεραπευτικές επιλογές που στοχεύουν άμεσα στο σημείο του πόνου στους μύες του λαιμού θα μπορούσαν να είναι εξαιρετικά αποτελεσματικές και ασφαλέστερες από τα συστηματικά φάρμακα. «Η προσέγγισή μας στην απεικόνιση με την παροχή ενός αντικειμενικού βιοδείκτη θα μπορούσε να διευκολύνει την παρακολούθηση της θεραπείας και την επιλογή ασθενών για ορισμένες θεραπείες στο εγγύς μέλλον», πρόσθεσε.