Τα χρόνια προβλήματα τενόντων είναι συχνή πηγή πόνου και μπορούν να περιορίσουν τη δραστηριότητα. Γίνονται πιο κοινά με την ηλικία, το βάρος και ορισμένες δραστηριότητες, και η έγκαιρη και κατάλληλη διάγνωση από γιατρό είναι κρίσιμη για να έχουμε τα καλύτερα αποτελέσματα. Ο αχίλλειος τένοντας είναι ο μεγαλύτερος τένοντας στο ανθρώπινο σώμα. Συνδέει τη γάμπα με το πόδι και είναι υπεύθυνο για την ισχύ ώθησης.
Ο τένοντας είναι κρίσιμος για τη σταθερότητα κατά την ορθοστασία, το περπάτημα, το τρέξιμο και άλλες δραστηριότητες. Κατά τη συστολή των μυών, ο τένοντας λειτουργεί ως σχοινί. Έχει ελαστικότητα για να δημιουργήσει την ένταση που απαιτείται για να χειριστεί τη δύναμη έξι φορές του σωματικού βάρους ενός ατόμου.
Τι είναι η αχίλλειος τενοντίτιδα;
Με την πάροδο του χρόνου, ο τένοντας μπορεί να τεντωθεί, να τραυματιστεί ή να υποστεί φλεγμονή. Σε καθημερινή βάση, οι άνθρωποι ασκούν πίεση στον αχίλλειο τένοντά τους. Ένας υγιής τένοντας θα χειριστεί αυτό το άγχος, θα επιδιορθώσει τυχόν «μικρορήγματα» και ένας ασθενής δεν θα έχει συμπτώματα. Αλλά με την πάροδο του χρόνου, για διάφορους λόγους, ο αχίλλειος τένοντας θα αναπτύξει φλεγμονή και μικροσχίσιμο που θα ξεπεράσει την ικανότητα του σώματος να επιδιορθώσει και να επουλώσει τη βλάβη και ο ασθενής θα αναπτύξει συμπτώματα όπως πόνο, δυσφορία και πρήξιμο.
Στην πραγματικότητα, δεν είναι απλώς φλεγμονή του τένοντα, όπως υποδηλώνει το όνομα. Η αχίλλειος τενοντίτιδα είναι η συσσώρευση εκφυλιστικών αλλαγών στον τένοντα, ειδικά σε χρόνιες περιπτώσεις, που προκαλούνται από αποδιοργανωμένη αποκατάσταση περιοχών τενοντίτιδας που έχουν συσσωρευτεί σταδιακά με την πάροδο του χρόνου. Ο τένοντας θα πυκνώσει και θα χάσει την κανονική του ελαστικότητα σε πολλές περιπτώσεις.
Αιτίες και παράγοντες κινδύνου
- Η υπερβολική άσκηση είναι μια κύρια αιτία. Αθλητικά με επαναλαμβανόμενο σταμάτημα και εκκίνηση, όπως το τένις, το τρέξιμο, το μπάσκετ και ο χορός μπορούν να αυξήσουν τον κίνδυνο τενοντίτιδας του Αχιλλέα. Οι κολυμβητές σπάνια αναπτύσσουν αχίλλειο τενοντίτιδα, επειδή υπάρχει μικρότερη ένταση στον αχίλλειο τένοντα.
- Μια άλλη σημαντική αιτία είναι το βάρος. Οι υπέρβαροι ασθενείς έχουν περισσότερες πιθανότητες να αναπτύξουν αχίλλειο τενοντίτιδα σε σχέση με κάποιον με φυσιολογικό βάρος. Η αύξηση του σωματικού βάρους κατά μόλις ένα κιλό αυξάνει τη δύναμη στον αχίλλειο τένοντα κατά 3 κιλά.
- Το σφίξιμο και η αδυναμία του μυός της γάμπας είναι ένας άλλος σημαντικός παράγοντας κινδύνου. Ένας μυς της γάμπας που είναι πιο σφιγμένος οδηγεί σε μεγαλύτερη ένταση και πίεση στον αχίλλειο τένοντα. Με την πάροδο του χρόνου, αυτή η ένταση μπορεί να οδηγήσει στη μικροβλάβη που είναι η τενοντίτιδα. Έχοντας έναν πιο αδύναμο μυ αυξάνει επίσης αυτή τη βλάβη. Σκεφτείτε τον αχίλλειο τένοντα και τον μυ της γάμπας ως μία μονάδα.
Συμπτώματα αχίλλειου τενοντίτιδας
Υπάρχουν δύο κύριες μορφές αχίλλειου τενοντίτιδας – εισαγωγική και μη παρεμβαλλόμενη.
Η εισαγωγική αχίλλειος τενοντίτιδα είναι πόνος και φλεγμονή (πρήξιμο, ερυθρότητα) στο πίσω μέρος της πτέρνας, όπου ο αχίλλειος τένοντας προσκολλάται στο οστό της φτέρνας. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα πόνο, πρήξιμο και πόνο στο πίσω μέρος της φτέρνας. Αυτό μπορεί επίσης να δημιουργήσει ένα εξόγκωμα και να οδηγήσει σε πόνο με τα παπούτσια να τρίβονται στη φτέρνα.
Η μη παρεμβαλλόμενη αχίλλειος τενοντίτιδα είναι επίσης γνωστή ως ατρακτοειδής τενοντίτιδα. Ο πόνος είναι πιο ψηλά, περισσότερο στο μεσαίο τμήμα του τένοντα. Το πρήξιμο είναι λίγο λιγότερο συχνό και πιο συχνά ο τένοντας αποκτά παχύρρευστη εμφάνιση. Το κύριο σύμπτωμα εδώ είναι πόνος με δραστηριότητα και κάποια ευαισθησία του τένοντα.
Θεραπεία αχίλλειου τενοντίτιδας
Η αρχική θεραπεία συνήθως περιλαμβάνει ανάπαυση. Αυτό σημαίνει ότι εάν ο τένοντας πονάει πραγματικά μετά το τένις πέντε φορές την εβδομάδα, η διακοπή του τένις για λίγο και η πλήρης ξεκούραση είναι συνήθως μια καλή ιδέα. Περιστασιακά, κάποιος μπορεί να παραμείνει ενεργός, αλλά να αποφύγει τα αθλήματα με υψηλότερο αντίκτυπο – για παράδειγμα, να κάνει περισσότερη ποδηλασία ή κολύμπι και λιγότερο τένις.
Σε σοβαρές καταστάσεις, η ακινητοποίηση σε γύψο ή μπότα είναι θεραπεία πρώτης γραμμής. Αφού μειωθεί ο αρχικός πόνος και το πρήξιμο, η άσκηση είναι η βασική θεραπεία. Αυτό δεν σημαίνει απλώς να επιστρέψετε στον τρόπο που ασκούσατε πριν. Αντίθετα, σημαίνει τέντωμα της γάμπας και εκτέλεση ενός συγκεκριμένου τύπου άσκησης που ονομάζεται εκκεντρική ενδυνάμωση της γάμπας. Εκκεντρικές ασκήσεις σημαίνει ενδυνάμωση του μυ ενώ επιμηκύνεται.
Διάταση αχίλλειου τενοντίτιδας
Γενικά, θέλετε να τεντώσετε τον μυ, όχι τον τένοντα. Η καλύτερη διάταση είναι οι διατάσεις της γάμπας. Οι διατάσεις των οπίσθιων μηριαίων βοηθούν επίσης. Το τέντωμα της γάμπας με τρόπο ώστε το γόνατο να είναι ίσιο και το τέντωμα να γίνεται αισθητό πιο κοντά στο γόνατο είναι το ιδανικό. Το τέντωμα από τον τοίχο ή τις σκάλες λειτουργεί καλά. Θα πρέπει να τεντωθείτε με όποιον τρόπο μπορείτε, ώστε να το νιώσετε βαθιά και έντονα στον μυ της γάμπας. Συνιστάται επίσης το τέντωμα των γοφών, της πλάτης, των μηριαίων και του λαιμού. Ένα τέντωμα προθέρμανσης γιόγκα είναι ένας πολύ καλός τρόπος για να το πετύχετε αυτό.