Αθλητισμός: Η φυσική παρέμβαση για την πρόληψη της γνωστικής έκπτωσης [vid]

Νέα έρευνα με επικεφαλής τους ψυχολόγους του Πανεπιστημίου του Πίτσμπουργκ συγκεντρώνει δεδομένα από δεκάδες μελέτες, δείχνοντας ότι οι ηλικιωμένοι μπορεί να είναι σε θέση να αποτρέψουν τη γνωστική έκπτωση με την τακτική άσκηση. Όλοι ρωτούν, «Πόσο πρέπει να ασκούμαι; Ποιο είναι το ελάχιστο για να δούμε βελτίωση;». Από τη μελέτη μας, φαίνεται ότι η άσκηση περίπου τρεις φορές την εβδομάδα για τουλάχιστον τέσσερις μήνες είναι το ποσό που χρειάζεστε για να αποκομίσετε οφέλη στην επεισοδιακή μνήμη», λέει η Sarah Aghjayan, επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης και διδάκτωρ της Κλινικής και Βιολογικής Ψυχολογίας της Υγείας στη Kenneth P. Dietrich School of Arts and Sciences.

Η επεισοδιακή μνήμη είναι το είδος της μνήμης που ασχολείται με γεγονότα που σας συνέβησαν στο παρελθόν. Είναι επίσης ένα από τα πρώτα είδη μνήμης που μειώνεται με την ηλικία. Η άσκηση που αυξάνει του καρδιακούς ρυθμούς έχει αποδειχθεί πολλά υποσχόμενη για την αύξηση της υγείας του εγκεφάλου και τα πειράματα σε ποντίκια δείχνουν ότι βελτιώνει τη μνήμη. Η επιστημονική ομάδα εξέτασε περισσότερες από 1.279 μελέτες, περιορίζοντας τις τελικά σε μόλις 36 που πληρούσαν συγκεκριμένα κριτήρια. Στη συνέχεια χρησιμοποίησαν εξειδικευμένο λογισμικό για να μετατρέψουν τις πληροφορίες δεδομένων σε μια φόρμα όπου οι διάφορες μελέτες θα μπορούσαν να συγκριθούν άμεσα.

Η επισκόπηση των 36 μελετών έδειξε ότι για τους ηλικιωμένους, η άσκηση μπορεί πράγματι να ωφελήσει τη μνήμη. Τα αποτελέσματά της δημοσιεύτηκαν στο περιοδικό Communications Medicine στις 17 Φεβρουαρίου.  Η Aghjayan και η ομάδα της περιόρισαν την αναζήτησή τους σε συγκεκριμένες πληθυσμιακές και ηλικακές ομάδες, καθώς και σε ένα συγκεκριμένο είδος αυστηρής πειραματικής διάταξης. Ένα άλλο κλειδί για την επιτυχία της μελέτης ήταν η εστίαση ειδικά στην επεισοδιακή μνήμη, η οποία υποστηρίζεται από ένα μέρος του εγκεφάλου που είναι γνωστό ότι επωφελείται από την άσκηση. «Κάθε μεμονωμένη μελέτη είναι πολύ σημαντική: Όλες συμβάλλουν στην επιστήμη με ουσιαστικό τρόπο», λέει η συγγραφέας. Μεμονωμένες μελέτες, ωστόσο, μπορεί να αποτύχουν να βρουν μοτίβα που υπάρχουν στην πραγματικότητα λόγω έλλειψης πόρων για την εκτέλεση ενός αρκετά μεγάλου πειράματος. Οι μεμονωμένες μελέτες δεν μπόρεσαν να βρουν μια σχέση μεταξύ της άσκησης και της μνήμης κι έτσι χρειάστηκε να εξετάσουμε ολόκληρο το σώμα της έρευνας για να εστιάσουμε στο μοτίβο.

«Διαπιστώσαμε ότι υπήρχαν μεγαλύτερες βελτιώσεις στη μνήμη μεταξύ όσων είναι ηλικίας 55 έως 68 ετών σε σύγκριση με εκείνους που είναι ηλικίας 69 έως 85 ετών – επομένως η παρέμβαση νωρίτερα είναι καλύτερη», είπε ο Aghjayan. Η ομάδα βρήκε επίσης τα μεγαλύτερα οφέλη της άσκησης σε εκείνους που δεν είχαν παρουσιάσει ακόμη κάποια γνωστική έκπτωση και σε μελέτες όπου οι συμμετέχοντες ασκούνταν σταθερά πολλές φορές την εβδομάδα.

Ακολουθεί βίντεο: