Η ακράτεια ούρων, είναι ένα συνηθισμένο γυναικείο φαινόμενο που σε ορισμένες περιπτώσεις ενδέχεται να προκαλεί αμηχανία και να εμποδίζει τις γυναίκες να ασκούνται. Ερευνητές από την Ιταλία θέλησαν να μελετήσουν το φαινόμενο της ακράτειας ούρων στο γενικό πληθυσμό των γυναικών που ασκούνται ή συμμετέχουν σε αθλήματα για σκοπούς αναψυχής προκειμένου να δουν ποιες γυναίκες κινδυνεύουν περισσότερο να εμφανίσουν ακράτεια ούρων, αλλά και τι μπορεί να γίνει για να αντιμετωπιστεί το φαινόμενο.
Καταρχάς, η ακράτεια ούρων από άγχος χαρακτηρίζεται από ακούσια διαρροή ούρων που σχετίζεται με κάποια δραστηριότητα, όπως ο βήχας, το φτέρνισμα ή η ανύψωση. Η μελέτη για την οποία γίνεται λόγος στο παρόν κείμενο διεξήχθη από τον Stefano Salvatore, MD, από το Πανεπιστήμιο της Insubria στην πόλη Varese της Ιταλίας. Ειδικότερα, οι ερευνητές συγκέντρωσαν πληροφορίες από 679 γυναίκες των οποίων η μέση ηλικία ήταν τα 36 έτη. Οι συμμετέχουσες δεν ήταν επαγγελματίες αθλήτριες και είχαν ακόμη την περιόδό τους. Οι γυναίκες που συμμετείχαν στην μελέτη έπαιζαν μπάσκετ (17%), τένις (11%), σκι και ιστιοσανίδα (7%), ήταν ποδηλάτριες και παίκτριες βόλεϊ (6%), καθώς και κολυμβήτριες (4%).
Μεταξύ των γυναικών που ερωτήθηκαν: το 15% ανέφερε συμπτώματα ακράτειας ούρων κατά την άσκηση. Κατά μέσο όρο, οι γυναίκες με διαρροή ούρων βίωναν το φαινόμενο έως και έξι χρόνια. Οι ερευνητές παρατήρησαν επίσης πως οι γυναίκες με υψηλότερο δείκτη μάζας σώματος (ΔΜΣ) είχαν περισσότερες πιθανότητες να αναφέρουν ακράτεια ούρων από αυτές που διατηρούσαν ένα πιο υγιές βάρος. Οι γυναίκες που είχαν γεννήσει είχαν επίσης περισσότερες πιθανότητες να εμφανίσουν ακράτεια ούρων από ό, τι οι γυναίκες που δεν είχαν γεννήσει ποτέ.
Από τις 101 γυναίκες που παρουσίασαν ακράτεια ούρων από στρες:
- 32 είχαν συμπτώματα μόνο όταν αθλούνταν.
- 48 είχαν συμπτώματα που συνέβαιναν στην καθημερινή τους ζωή.
- 21 είχαν συμπτώματα τόσο όταν έπαιζαν σπορ όσο και σε καθημερινές καταστάσεις.
Επιπλέον, το 20% των γυναικών που συμμετείχαν στην έρευνα, δήλωσε πως άλλαξε τον τρόπο που ασκείται με σκοπό να περιορίσει τη διαρροή. Οι συγγραφείς της μελέτης επισημαίνουν ότι οι γυναίκες που αντιμετωπίζουν ακράτεια ούρων από στρες “πρέπει να λαμβάνουν πληροφόρηση και να τους προσφέρονται διαγνωστικές και συντηρητικές θεραπευτικές επιλογές”. Μεταξύ αυτών περιλαμβάνονται και οι ασκήσεις του πυελικού εδάφους που δρουν ενισχύοντας τους μύες γύρω από την ουροδόχο κύστη.