Μια νέα μελέτη που δημοσιεύτηκε στο JAMA Network διαπίστωσε ότι δύο συντηρητικές θεραπείες ανακουφίζουν με επιτυχία κάποιο οξύ και υποξύ πόνο στη σπονδυλική στήλη. Μια συντηρητική παρέμβαση ή θεραπεία είναι ένας τύπος ιατρικής φροντίδας που δεν χρησιμοποιεί επεμβατικές μεθόδους όπως η χειρουργική επέμβαση. Αυτό το στυλ θεραπείας γίνεται συνήθως για να διατηρεί το σώμα να λειτουργεί όπως θα έπρεπε.
Λεπτομέρειες για την μελέτη
Η δοκιμή SPINE CARE περιελάμβανε 2971 ενήλικες. Οι περισσότεροι συμμετέχοντες ήταν γυναίκες (60%) και η μέση ηλικία ήταν 51. Οι συμμετέχοντες, που επιλέχθηκαν τυχαία, όλοι εξέφρασαν πόνο στην πλάτη ή στον αυχένα που διήρκεσε λιγότερο από 12 εβδομάδες. Οι συμμετέχοντες χωρίστηκαν σε ομάδες με βάση το πόσο πιθανό ήταν να περάσουν από οξύ πόνο σε χρόνιο πόνο. Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν το μοντέλο φροντίδας «αναγνώριση, συντονισμός και ενίσχυση» (ICE) για να κάνουν τη διάκριση.
Οι ασθενείς με χαμηλό κίνδυνο έλαβαν μία επίσκεψη φυσικοθεραπείας (PT) και μία κλήση καθοδήγησης. Οι ασθενείς με υψηλότερο κίνδυνο έλαβαν τρεις επισκέψεις PT, τρεις κλήσεις καθοδήγησης και μία ηλεκτρονική διαβούλευση. Μετά από 6-8 εβδομάδες θεραπείας, τα αποτελέσματα τριών μηνών έδειξαν ότι ο πόνος τόσο για την ομάδα ICE όσο και για την εξατομικευμένη ορθολογική θεραπεία (IPT) βελτιώθηκε σημαντικά σε σύγκριση με τις ομάδες συνήθους φροντίδας.
«Διαπιστώσαμε ότι, σε σύγκριση με τη συνήθη πρωτοβάθμια περίθαλψη, και οι δύο παρεμβάσεις μείωσαν την αναπηρία που σχετίζεται με τον πόνο στους τρεις μήνες και ότι αυτές οι αλλαγές διατηρήθηκαν και ήταν κλινικά σημαντικές στους 12 μήνες – πολύ μετά το τέλος των παρεμβάσεων», δήλωσε ο Niteesh K. Choudhry, MD. Ph.D., επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης. Τα ευρήματα δείχνουν τη δυνατότητα μείωσης των ιατρικών δαπανών που σχετίζονται με τον πόνο στη σπονδυλική στήλη.
«Και οι δύο παρεμβάσεις μείωσαν τη χρήση των πόρων, όπως η διαγνωστική απεικόνιση, οι διαδικασίες και οι επισκέψεις ειδικών. Εξαιτίας αυτού, και οι δύο μείωσαν τις δαπάνες που δεν σχετίζονται με τις ίδιες τις παρεμβάσεις», είπε ο Δρ Choudhry. Ο Δρ Choudhry πρόσθεσε ότι η μελέτη αποδεικνύεται ότι είναι αρκετά εύκολο να συμπεριληφθεί στην πρωτοβάθμια περίθαλψη. «Δοκιμάσαμε τις παρεμβάσεις με τρόπο που ενσωματώθηκε στην πρωτοβάθμια περίθαλψη, επομένως η εφαρμογή τους σε άλλα περιβάλλοντα πρακτικής θα πρέπει να είναι αρκετά απλή», είπε ο Δρ Choudhry.
Ωστόσο, σημαντικοί παράγοντες όπως η ασφαλιστική κάλυψη θα πρέπει να ληφθούν υπόψη κατά τον προγραμματισμό της συμπερίληψης και των δύο θεραπειών. Ο πόνος στη σπονδυλική στήλη ορίζεται ως ο πόνος που εμφανίζεται στον αυχένα ή την πλάτη. Οι πιο συνηθισμένοι τύποι πόνου είναι:
- ο πόνος στη μέση (28%),
- ο πόνος στο γόνατο (19%),
- ο πονοκέφαλος (16%),
- και ο πόνος στον αυχένα (15%).
Πολλοί από τον πληθυσμό των ΗΠΑ (80%) θα βιώσουν πόνο στην πλάτη κάποια στιγμή στη ζωή τους. Ο οξύς πόνος στην πλάτη τείνει να βελτιώνεται από μόνος του. Εξαιτίας αυτού, οι ιατρικές κατευθυντήριες οδηγίες λένε συχνά ότι η καλύτερη θεραπεία για τον πόνο της σπονδυλικής στήλης είναι η εκπαίδευση και η συμβουλή για να παραμείνετε σωματικά δραστήριοι.
Ωστόσο, πολλοί άνθρωποι έχουν πόνους στην πλάτη που επιστρέφουν. Επίσης, ορισμένα άτομα με πόνο στη σπονδυλική στήλη εμφανίζουν χρόνιο πόνο στην πλάτη. Ο πόνος στη μέση είναι η κύρια αιτία παγκόσμιας αναπηρίας από το 1990, σύμφωνα με τη Διεθνή Ένωση για τη Μελέτη του Πόνου (IASP). Ο παγκόσμιος αριθμός των ατόμων με οσφυαλγία αυξάνεται ετησίως καθώς ο παγκόσμιος πληθυσμός αυξάνεται και γερνά.