Aσκήσεις Γυμναστικής & Προπόνηση Αντίστασης: Όταν σηκώνετε βάρη, γιατί κάνετε αυτό που κάνετε; Ποιος σας είπε να γυμνάζεστε με αυτόν τον τρόπο – προπονητής, προσωπικός γυμναστής, διαδικτυακός γκουρού της άσκησης; Και πού έμαθαν πώς να συνταγογραφούν ασκήσεις; Στην πραγματικότητα, πολλά από αυτά που εμείς (και οι γυμναστές μας) θεωρούμε ως τυπικές ρουτίνες προπόνησης με αντιστάσεις επηρεάζονται σε μεγάλο βαθμό από τους οργανισμούς της βιομηχανίας γυμναστικής που “κυβερνούν” και που πιθανότατα δεν έχετε ακούσει ποτέ: ομάδες όπως το Αμερικανικό Κολέγιο Αθλητιατρικής, η Ένωση Δύναμης και Κατάστασης του Ηνωμένου Βασιλείου και η Αυστραλιανή Ένωση Δύναμης και Κατάστασης. Αυτά τα κορυφαία Όργανα συχνά εκδίδουν “δηλώσεις συναίνεσης” σχετικά με το τι λειτουργεί όταν πρόκειται για προπόνηση με αντιστάσεις. Αυτές οι δηλώσεις επηρεάζουν τα μαθήματα Τεχνικής και Περαιτέρω Εκπαίδευσης TAFE και των πανεπιστημίων και συμβάλλουν στη διαμόρφωση της εκπαίδευσης των προσωπικών εκπαιδευτών και των προπονητών. Τα ευρήματα αυτών των δηλώσεων καταλήγουν σε αυτό που εσείς και εγώ βλέπουμε να συμβαίνει στο γυμναστήριο κάθε εβδομάδα. Οι συνάδελφοί μου και εγώ θέλαμε να ρίξουμε μια πιο προσεκτική ματιά σε αυτές τις δηλώσεις και στις μελέτες στις οποίες βασίζονται. Μας ενδιέφερε να μάθουμε πόσες από αυτές τις μελέτες εξέτασαν τόσο άνδρες όσο και γυναίκες, καθώς και το φύλο των ανθρώπων που συνέταξαν αυτές τις δηλώσεις. Το έγγραφό μας, που δημοσιεύτηκε στις 29 Ιουνίου στο περιοδικό Αθλητιατρικής, διαπίστωσε ότι τα περισσότερα από αυτά που σας λένε να κάνετε στο γυμναστήριο είναι πιθανότατα κυρίως βασισμένα σε ανδρικά δεδομένα, γραμμένα από άνδρες. Αξίζει να σημειωθεί ότι η έρευνα δεν έχει εξυπηρετήσει καλά τους ανθρώπους με διαφορετικό φύλο και διαφορετικό φύλο και τείνει να χρησιμοποιεί ένα δυαδικό σύστημα.
Τι κάναμε
Το φύλο είναι ένα βιολογικό κατασκεύασμα, ενώ το φύλο αναφέρεται στους ρόλους και τα χαρακτηριστικά που η κοινωνία συχνά αποδίδει στους άνδρες και τις γυναίκες. Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι ούτε το σεξ ούτε το φύλο είναι δυαδικά. Ωστόσο, τα δεδομένα παρουσιάζονται συνήθως στην έρευνα με δυαδικό τρόπο. Καθώς η έρευνά μας εξέταζε τη βιβλιογραφία από μια βιολογική οπτική γωνία, χρησιμοποιήσαμε τους όρους γυναίκα και άνδρας για να περιγράψουμε τους συμμετέχοντες που συμπεριλήφθηκαν σε αυτές τις μελέτες. Χρησιμοποιήσαμε τους όρους γυναίκα και άνδρας για να περιγράψουμε το φύλο των συγγραφέων και εξετάσαμε όλες τις δηλώσεις συναίνεσης που δημοσιεύτηκαν μετά το 2000. Όπως σημείωσαν οι συνάδελφοί μου και εγώ στο έγγραφό μας, αναγνωρίζουμε ότι οι μέθοδοι που επιλέξαμε για την ταξινόμηση του σεξ και του φύλου με βάση την παραπάνω ορολογία μπορεί να είχαν ως αποτέλεσμα την εσφαλμένη ταξινόμηση ορισμένων ατόμων. Στη συνέχεια εξετάσαμε τον κατάλογο των μελετών που αναφέρονται σε αυτές τις δηλώσεις. Αναλύσαμε τον αριθμό των ανδρών και των γυναικών που συμμετείχαν σε αυτές τις μελέτες. Συλλέξαμε, επίσης, πληροφορίες σχετικά με το φύλο των συγγραφέων αυτών των δηλώσεων. Με άλλα λόγια, συγκεντρώσαμε το φύλο πάνω από 100 εκατομμυρίων συμμετεχόντων που αναφέρονται στους καταλόγους αναφοράς 11 δηλώσεων συναίνεσης από όλον τον κόσμο.
Τι βρήκαμε – Βρήκαμε:
- Το 91% των πρώτων συγγραφέων αυτών των δηλώσεων ήταν άνδρες
- οι γυναίκες αποτελούσαν μόνο το 13% των συγγραφέων συνολικά
- οι γυναίκες συμμετέχουσες αντιπροσώπευαν μόνο το 30% περίπου του συνόλου των ατόμων στις μελέτες στις οποίες βασίστηκαν οι δηλώσεις συναίνεσης ενηλίκων και νέων
- οι κατευθυντήριες γραμμές που αφορούσαν ηλικιωμένους ενήλικες ήταν λίγο πιο ισορροπημένες, με 54% γυναίκες συμμετέχουσες.
Κάποιοι μπορεί να υποστηρίξουν ότι το 30% των δεδομένων με γυναίκες συμμετέχουσες είναι μάλλον μια χαρά, επειδή οι γυναίκες δεν σηκώνουν τόσο πολύ βάρη. Στη δεκαετία του 1980 και πριν, η προπόνηση με βάρη θεωρούνταν μια ανδρική ενασχόληση. Όχι πια. Στην πραγματικότητα, μια πρόσφατη έρευνα στην Αυστραλία διαπίστωσε ότι οι γυναίκες είναι πιο πιθανό να αναφέρουν επαρκείς δραστηριότητες μυϊκής ενδυνάμωσης κατά τους προηγούμενους 12 μήνες σε σύγκριση με τους άνδρες. Όλα αυτά έχουν σημασία, επειδή ένας αυξανόμενος όγκος στοιχείων υποδεικνύει φυσιολογικές διαφορές μεταξύ των δύο φύλων ως προς την ανταπόκριση στην άσκηση. Οι έρευνες υποδεικνύουν διαφορές στη δομή των σκελετικών μυών, στον τρόπο λειτουργίας των μυϊκών ινών και στον χρόνο που απαιτείται για την αποκατάσταση μετά από έντονη άσκηση. Οι εργασίες της ομάδας μάς έχουν επίσης δείξει ότι οι άνδρες αποκτούν μεγαλύτερο απόλυτο μέγεθος και δύναμη των μυών μετά από συμμετοχή σε προπόνηση με αντιστάσεις, αλλά ότι τα σχετικά κέρδη τείνουν να είναι παρόμοια ή μεγαλύτερα στις γυναίκες. Και πρόσφατη έρευνα έδειξε ότι οι διαφορές στη δύναμη φαίνεται να εξακολουθούν να υπάρχουν, ακόμη και όταν το μέγεθος των μυών είναι ίδιο μεταξύ των δύο φύλων.
Θα μπορούσε να υπάρξει όφελος από τη διαφορετική συνταγογράφηση της άσκησης μεταξύ των δύο φύλων;
Δεν ξέρουμε τι δεν ξέρουμε Γνωρίζουμε ότι η προπόνηση με αντιστάσεις είναι καλή για τη σωματική και ψυχική μας υγεία. Προς το παρόν, ωστόσο, δεν γνωρίζουμε αν θέτουμε σε μειονεκτική θέση τον μισό πληθυσμό επειδή γνωρίζουμε πολύ λίγα για το πώς πρέπει να την κάνουν καλύτερα.
Λόγω του μεγαλύτερου χρόνου αποκατάστασης που αναφέρθηκε παραπάνω, θα πρέπει οι γυναίκες να έχουν περισσότερες ημέρες ξεκούρασης μεταξύ των προπονήσεων υψηλής έντασης; Δεδομένου ότι οι γυναίκες φαίνεται να είναι πιο ανθεκτικές στην κόπωση, θα πρέπει στην πραγματικότητα να κάνουν περισσότερη προπόνηση από τους άνδρες ανά συνεδρία;
Δυστυχώς, δεν γνωρίζουμε ακόμη. Πολλές από τις έρευνες που απαιτούνται για να απαντηθούν πειστικά αυτά τα ερωτήματα δεν έχουν γίνει ακόμη. Και η έρευνα που έχουμε δεν φαίνεται να φτάνει στα έγγραφα που ενημερώνουν τις κατευθυντήριες γραμμές.
Τι γίνεται τώρα; Χρειαζόμαστε περισσότερες γυναίκες ερευνήτριες που να συντάσσουν μελέτες με γυναίκες συμμετέχουσες. Σε άλλους τομείς της ιατρικής έρευνας, το ποσοστό των γυναικών συγγραφέων συνδέεται με μεγαλύτερη συμμετοχή γυναικών συμμετεχόντων σε ερευνητικές μελέτες. Οι γυναίκες συγγραφείς είναι επίσης πιο πιθανό να παρουσιάσουν δεδομένα ανά φύλο, καθιστώντας τα δεδομένα αυτά πιο χρήσιμα για την ερμηνεία στον πραγματικό κόσμο. Το συμπέρασμα; Αυτό που σας λένε να κάνετε στο γυμναστήριο πιθανότατα βασίζεται κυρίως σε μελέτες που περιλαμβάνουν περισσότερους άνδρες από ό,τι γυναίκες. Και δεν μπορούμε ακόμη να είμαστε σίγουροι αν αυτό αποδίδει τα καλύτερα αποτελέσματα για τις γυναίκες και τα κορίτσια που γυμνάζονται. Χρειαζόμαστε περισσότερα ερευνητικά στοιχεία που να εξετάζουν τις διαφορές μεταξύ των φύλων κατά τη διάρκεια της άσκησης και μεθοδολογικά αυστηρές μελέτες που να εστιάζουν αποκλειστικά σε γυναικείες ομάδες. Αυτό θα γεφυρώσει το κενό δεδομένων και θα μας βοηθήσει να καταλάβουμε πώς μπορούμε να αποκομίσουμε το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα από την άσκηση για όλους.