Οι μηχανές διαφήμισης για τις κρατικές αγορές ασφάλισης υγείας και το ομοσπονδιακό χρηματιστήριο, healthcare.gov, ανεβαίνουν δυναμικά. Το ποσοστό ανασφάλισης των ΗΠΑ μειώνεται στο 7,7% – το χαμηλότερο που ήταν ποτέ. Ενώ οι εορτασμοί αυτής της επιτυχίας είναι άξιοι, περισσότεροι από 25 εκατομμύρια Αμερικανοί εξακολουθούν να είναι ανασφάλιστοι.
Τα δεινά των ανασφάλιστων είναι καλά τεκμηριωμένα.
Είναι τρεις φορές πιο πιθανό να φύγουν χωρίς την απαραίτητη φροντίδα λόγω κόστους και είναι πιο πιθανό να υποφέρουν από το βάρος των υψηλών ποσοστών ιατρικού χρέους. Η Mary Lou Retton, η χρυσή ολυμπιονίκης που βγήκε πρόσφατα από το νοσοκομείο αφού πάλεψε για τη ζωή της στη ΜΕΘ, δεν έχει ασφάλεια υγείας. Η οικογένειά της έπρεπε να κάνει έρανο για να συγκεντρώσει χρήματα για να πληρώσει τη φροντίδα της. Αλλά σε αντίθεση με τη Mary Lou Retton, οι περισσότεροι δεν είναι σε θέση να συγκεντρώσουν εκατοντάδες χιλιάδες δολάρια από θαυμαστές θαυμαστές όταν χτυπάει ασθένεια.
Στις ΗΠΑ, οι ασφαλιστές και η κυβέρνηση προτείνουν την αγορά ασφάλισης ως μια λογική οικονομική επιλογή. Λένε στους ανθρώπους ότι η ασφάλιση υγείας είναι προσιτή και ότι οι άνθρωποι πρέπει να καλύπτονται για να προστατεύσουν τον εαυτό τους και τις οικογένειές τους. Γνωρίζουμε, επειδή εξετάσαμε ένα δείγμα διαφημίσεων της αγοράς από τα τελευταία πέντε χρόνια και ένα τεράστιο 96% από αυτές επικεντρώθηκαν σε θέματα οικονομικού συμφέροντος.
Αλλά για ορισμένους, συμπεριλαμβανομένων πολλών που είναι επί του παρόντος υγιείς, αυτή η αφήγηση δεν είναι αληθινή. Το ένα πέμπτο των ανασφάλιστων ενηλίκων αναφέρει ότι δεν χρειάζεται ή δεν θέλει κάλυψη. Ειδικά οι νέοι ενήλικες μπορεί να αντιλαμβάνονται μικρή αξία από την ασφάλιση. Κάποιοι μπορεί να κάνουν λάθος σε αυτό, αδικαιολόγητα αισιόδοξοι για τη συνεχιζόμενη καλή υγεία τους. Η Mary Lou Retton μπορεί να ήταν ένα τέτοιο άτομο.
Αλλά άλλοι μπορεί κάλλιστα να έχουν δίκιο όταν πιστεύουν ότι η πληρωμή των ασφαλίστρων ασφάλισης υγείας είναι μια κακή συμφωνία για αυτούς. Προκειμένου η ασφάλιση να καλύπτει άτομα με προϋπάρχουσες παθήσεις και να μην τους χρεώνει περισσότερο από τους υγιείς – προστασίες του Affordable Care Act που είναι ευρέως δημοφιλείς σε όλο το πολιτικό φάσμα – οι υγιείς άνθρωποι καταλήγουν να επιδοτούν το κόστος των πιο άρρωστων. Αυτό είναι όλο το νόημα της ασφάλισης, η κατανομή του κινδύνου.
Τι θα συνέβαινε αν αλλάζαμε το σενάριο σχετικά με το γιατί οι άνθρωποι (και ιδιαίτερα όσοι έχουν την οικονομική δυνατότητα) πρέπει να αγοράσουν ασφάλιση υγείας; Τι θα γινόταν αν, αντί να προσπαθούμε να προσφύγουμε στο οικονομικό συμφέρον, απευθυνόμασταν στις αξιακές δεσμεύσεις των Αμερικανών, μιλώντας για τους ηθικούς λόγους για να αγοράσουμε ασφάλιση υγείας; Άλλωστε, οι Αμερικανοί υποστηρίζουν ευρέως την ιδέα ότι οι πιο άρρωστοι πρέπει να καλύπτονται με τον ίδιο ρυθμό με τους υγιέστερους.
Πολλοί Αμερικανοί επιλέγουν πράσινα προϊόντα επειδή νοιάζονται για το περιβάλλον.
Θα μπορούσαν οι Αμερικανοί να αγοράσουν ασφάλιση υγείας επειδή νοιάζονται ο ένας για τον άλλον; Ή τουλάχιστον να αγοράσουν ασφάλιση υγείας ώστε να μην εκμεταλλεύονται άδικα τους άλλους ή να χρειάζεται να βασίζονται στη φιλανθρωπία όταν αρρωσταίνουν; Σε μια σειρά πειραμάτων, ελέγξαμε εάν οι ανασφάλιστοι Αμερικανοί θα ήταν πιο πιθανό να εγγραφούν σε ένα ασφαλιστήριο συμβόλαιο εάν εξηγούσαμε ότι αυτό ήταν στην πραγματικότητα ένας τρόπος για να βοηθήσουν άλλους, να βοηθήσουν την κοινότητά τους ή ένα θέμα ατομικής ευθύνης.
Τα αποτελέσματα ήταν εκπληκτικά.
Σε ένα πείραμα, αγοράστηκαν 5,6 εκατομμύρια διαφημιστικές εμφανίσεις στο Google κατά την περίοδο ανοιχτής εγγραφής του 2021. Διαπιστώσαμε ότι οι διαφημίσεις που χρησιμοποιούσαν πλαίσιο “κοινότητα βοήθειας” ήταν πιο δημοφιλείς από τις παραδοσιακές διαφημίσεις που εστιάζουν στη σχέση κόστους-αποτελεσματικότητας. Αυτό ίσχυε σε όλο το πολιτικό φάσμα των ψηφοφόρων, σε προπύργια των Δημοκρατικών καθώς και σε Ρεπουμπλικανικές κομητείες. Ιδιαίτερα μεταξύ των αγγλόφωνων, οι διαφημίσεις που δίνουν έμφαση στην ατομική ευθύνη έγιναν 30% πιο συχνά κλικ σε σχέση με τις διαφημίσεις με οικονομικό προσανατολισμό.
Οποιαδήποτε προσέγγιση βελτίωσε σημαντικά την εγγραφή, γεγονός που υποδηλώνει ότι οι ανταλλαγές μπορεί να μην κάνουν αρκετά. Όπως και με το διαδικτυακό πείραμα, διαπιστώσαμε ότι τα μηνύματα ατομικής ευθύνης και κοινότητας ήταν τα πιο αποτελεσματικά (μεταβολή 18,5% σε σχέση με την έλλειψη προσέγγισης), στο να ωθήσουν τους ανθρώπους να εγγραφούν σε ένα ασφαλιστήριο συμβόλαιο. Η επέκταση των αποτελεσμάτων μας στον μεγαλύτερο ανασφάλιστο πληθυσμό, η χρήση ηθικών μηνυμάτων θα μπορούσε να έχει ως αποτέλεσμα 250.000 περισσότερες οικογένειες να ασφαλιστούν.
Ακόμη και όσοι είναι ήδη ασφαλισμένοι έχουν μερίδιο στο πρόβλημα της ανασφάλισης. Η δημόσια χρηματοδότηση αντισταθμίζει το μη αποζημιωμένο κόστος περίθαλψης των παρόχων για τους ανασφάλιστους, επομένως όσο υψηλότερο είναι το ποσοστό ανασφάλιστων, τόσο περισσότερα από τα φορολογικά σας δολάρια πηγαίνουν στους παρόχους να πληρώσουν για τους ανασφάλιστους όταν λαμβάνουν φροντίδα για την οποία δεν μπορούν να πληρώσουν. Όσο περισσότερα άτομα ασφαλίζονται, τόσο χαμηλότερα είναι τα ασφάλιστρα για όλους.
Ίσως είναι καιρός όσοι εμπορεύονται ασφάλειες υγείας να είναι απλώς ειλικρινείς. Δεν πρέπει όλοι να αγοράζουν ασφάλιση γιατί είναι μια καλή συμφωνία. Εάν είστε νεότεροι και υγιέστεροι, μπορεί να επιδοτείτε το κόστος της ασφάλισης υγείας για κάποιον που είναι μεγαλύτερος και πιο άρρωστος. Αλλά ίσως, με το να προσφεύγουμε στα ήθη μας και όχι στο χαρτζιλίκι μας, περισσότεροι άνθρωποι καλύπτονται ούτως ή άλλως.