Καθώς οι φυσικές καταστροφές, όπως οι πυρκαγιές και οι τυφώνες έχουν πολλαπλασιαστεί, οι ασφαλιστές έχουν αρχίσει να ακυρώνουν την κάλυψη για ιδιοκτήτες ακινήτων σε ευάλωτες πόλεις. Η βασική αιτία της αύξησης των υλικών ζημιών που προκαλούνται από τις καιρικές συνθήκες είναι, φυσικά, η υπερθέρμανση του πλανήτη – και για να σταματήσουμε την εξάπλωση της τραγωδίας, πρέπει να προχωρήσουμε γρήγορα σε εναλλακτικές πηγές ενέργειας.
Ενώ τα απανθρακωμένα σπίτια έχουν γίνει το πρόσωπο της κρίσης της κλιματικής ασφάλισης, υπάρχει ένα άλλο αόρατο πρόβλημα: πολλοί ασφαλιστές άργησαν να προσφέρουν κάλυψη για τους ίδιους τους τύπους φιλόδοξων έργων καθαρής ενέργειας που θα μας κρατήσουν μακριά από τον γκρεμό του κλίματος. Και αυτό το κενό κάλυψης κινδυνεύει να εμποδίσει τις επενδύσεις στην ενεργειακή μετάβαση. Χωρίς ασφάλιση, είναι δύσκολο να εξασφαλιστεί χρηματοδότηση για την κατασκευή έργων καθαρής ενέργειας.
Υπάρχουν κάποιες λογικές εξηγήσεις για τον δισταγμό του κλάδου. Οι ασφαλιστές συγκεντρώνουν πλήθος ιστορικών δεδομένων για να αξιολογήσουν τον κίνδυνο και να συντάξουν συμβόλαια. Ορισμένοι εξακολουθούν να μαθαίνουν πώς να τιμολογούν την κάλυψη για πρώτης γενιάς καθαρές πηγές ενέργειας, όπως τα ηλιακά και τα αιολικά πάρκα. Περιττό να πούμε ότι υπάρχουν λίγες επιλογές ασφάλισης για τις νέες τεχνολογίες που προσπαθούν να αναπτύξουν και να αναπτύξουν οι επιχειρηματίες του κλίματος, όπως η καθαρή ενέργεια υδρογόνου και η αποθήκευση ενέργειας μεγάλης διάρκειας.
Στις ΗΠΑ, οι ομοσπονδιακές δαπάνες πληρώνουν επί του παρόντος το λογαριασμό για την υλοποίηση πιλοτικών έργων καθαρής ενέργειας. Αλλά για να φτάσουν σε διεθνή κλίμακα αρκετά γρήγορα, οι υπεύθυνοι ανάπτυξης έργων θα πρέπει να πείσουν τους επενδυτές ότι η επόμενη γενιά κλιματικών τεχνολογιών είναι ασφαλής και αξιόπιστη — το είδος των διαβεβαιώσεων που συνήθως προσφέρονται μέσω των ασφαλιστηρίων συμβολαίων. Η ανάπτυξη αυτών των πολιτικών θα απαιτήσει μια ταχεία εξέλιξη του τρόπου λειτουργίας του ασφαλιστικού κλάδου — και μια υγιή δόση δημιουργικής σκέψης.
Ο σύγχρονος ασφαλιστικός κλάδος δαπανά ελάχιστα σε έρευνα και ανάπτυξη σε σχέση με ομοτίμους κλάδους, αλλά αυτό δεν συνέβαινε πάντα. Κατά τη διάρκεια της Βιομηχανικής Επανάστασης, ο τομέας διαδραμάτισε βασικό ρόλο στην ανάπτυξη των προτύπων ασφαλείας που επέτρεψαν την ηλεκτροκίνηση. Το 1893, μια ομάδα ενώσεων ασφαλιστών προσέλαβε τον ηλεκτρολόγο μηχανικό William Henry Merrill για να επιθεωρήσει την καλωδίωση στην Παγκόσμια Έκθεση του Σικάγου.
Η Merrill κατανοούσε ότι οι ηλεκτρικές εγκαταστάσεις ενέχουν κίνδυνο πυρκαγιάς, αλλά ένας κίνδυνος που θα μπορούσε να μετριαστεί με σωστό σχεδιασμό, εγκατάσταση και δοκιμή. Άνοιξε το Underwriters Electrical Bureau, αργότερα για να γίνει Underwriters Laboratories, μια δοκιμαστική εγκατάσταση που θα πιστοποιούσε τα προϊόντα ως ασφαλή. Μέχρι σήμερα, οι ασφαλιστές ακινήτων και ατυχημάτων συχνά επιμένουν ότι οι συσκευές είναι πιστοποιημένες από την UL.
Ανάλογες συνεργασίες μεταξύ ασφαλιστών, φορέων τυποποίησης και επιχειρηματιών απαιτούνται για τη νέα εποχή του ηλεκτρισμού. Για παράδειγμα, καθώς επαγγελματικά ηλεκτρικά οχήματα όπως λεωφορεία και φορτηγά βγαίνουν στο δρόμο, οι ασφαλιστές θα πρέπει να συντονίζονται όλο και περισσότερο με τους κατασκευαστές και τους πυροσβέστες σχετικά με τη διάταξη των σταθμών φόρτισης για να μειώσουν τον κίνδυνο πυρκαγιάς. Ορισμένες προοδευτικές ασφαλιστικές εταιρείες αρχίζουν να αξιοποιούν αναλυτικές τεχνικές με δυνατότητα τεχνητής νοημοσύνης για να προβλέψουν την κατάσταση και την υγεία της μπαταρίας, διασφαλίζοντας ασφάλεια και αξιοπιστία.
Μεγάλο μέρος του μηχανικού ταλέντου που απαιτείται για την κατανόηση των κινδύνων σε νέα ενεργειακά προϊόντα είναι πιθανό να βρεθεί σε κληρονομικές ασφαλιστικές εταιρείες. Οι κίνδυνοι που συνδέονται με ένα υπεράκτιο αιολικό πάρκο κατά κάποιο τρόπο μοιάζουν με αυτούς μιας υπεράκτιας εξέδρας πετρελαίου. Η διαδικασία για τη γεώτρηση ενός γεωθερμικού φρεατίου δεν είναι και τόσο διαφορετική από αυτή για το fracking για αέριο. Αντί να συνεχίσουν να αναλαμβάνουν τα ορυκτά καύσιμα, οι ασφαλιστικές εταιρείες θα πρέπει να ανακατευθύνουν την τεχνογνωσία τους προς την κατανόηση της αναδυόμενης τεχνολογίας καθαρής ενέργειας.
Και για να κινηθούν ακόμη πιο γρήγορα, οι κληρονομημένοι ασφαλιστές μπορούν να εξερευνήσουν τη συνεργασία με επιχειρηματίες καθαρής ενέργειας για πρόσβαση στα δεδομένα που χρειάζονται. Και πάλι, υπάρχει μια ισχυρή ιστορία: στα τέλη του 1800, όταν οι ασφαλιστές στην ανατολική ακτή της Αμερικής ήθελαν να επεκταθούν δυτικά αλλά δεν είχαν τις τοπικές γνώσεις για να ασφαλίσουν αποτελεσματικά, ανέθεσαν την εξουσία τους σε μικρά «start-up» καταστήματα, που βρίσκονταν στην στα σύνορα και μπορούσε να δει τι συνέβαινε.
Σήμερα, μερικές νεοφυείς επιχειρήσεις — συμπεριλαμβανομένων των kWh Analytics, New Energy Risk και Energetic Capital — ειδικεύονται στη συγκέντρωση πληροφοριών σχετικά με ενεργειακά περιουσιακά στοιχεία για χρήση σε ασφαλιστήρια συμβόλαια. Η σύζευξη δεδομένων σε πραγματικό χρόνο με τις προγνωστικές δυνάμεις της μηχανικής μάθησης θα μπορούσε να δημιουργήσει ένα νέο παράδειγμα για τη μοντελοποίηση του κινδύνου.
Η McKinsey εκτιμά ότι η ασφαλιστική αγορά για νέες ενεργειακές υποδομές είναι πιθανό να φτάσει τα 10 δισεκατομμύρια δολάρια έως τα 15 δισεκατομμύρια δολάρια έως το 2030. Επιπλέον, οι κλάδοι ασφάλισης αυτοκινήτων και ασφάλισης κατοικίας — οι οποίες, μαζί, οδηγούν πάνω από 1 τρισεκατομμύριο δολάρια της παγκόσμιας οικονομίας — θα πρέπει να προσαρμοστούν σε πλήρως ηλεκτρικά κτίρια και οχήματα.