Οι επαγγελματίες της παρηγορητικής φροντίδας εστιάζουν στη βελτίωση της ποιότητας ζωής του ασθενούς δίνοντας έμφαση στη διαχείριση του πόνου και στην ανακούφιση των συμπτωμάτων του κατά τη διάρκεια της ιατρικής θεραπείας. Επίσης, βοηθούν τον ασθενή και τα αγαπημένα του πρόσωπα να αντιμετωπίσουν το άγχος και τη θλίψη και τους καθοδηγούν στη λήψη σημαντικών αποφάσεων. Ωστόσο, μόνο 1 στα 5 άτομα που νοσηλεύτηκαν με σοβαρό εγκεφαλικό κατά τη διάρκεια πρόσφατης τριετίας έλαβε υπηρεσίες παρηγορητικής φροντίδας, σύμφωνα με μια πρόσφατη μελέτη που δημοσιεύτηκε στο Journal of Pain and Symptom Management.
Η ανακουφιστική φροντίδα είναι ένας σχετικά νέος τομέας. Μερικές φορές συγχέεται με τη φροντίδα που παρέχεται στους ασθενείς στο τέλος της ζωής τους, είπε ο Δρ. R. Sean Morrison, πρόεδρος του Τμήματος Γηριατρικής και Ανακουφιστικής Ιατρικής Brookdale στο Όρος Σινά στη Νέα Υόρκη, που δεν συμμετείχε στη μελέτη. Αλλά η παρηγορητική φροντίδα έχει σκοπό να διευκολύνει την ταλαιπωρία όλων των ασθενών, ανεξάρτητα από την διάγνωσή τους, δήλωσε ο Morrison.
«Η παρηγορητική φροντίδα είναι ομαδική φροντίδα που επικεντρώνεται στη βελτίωση της ποιότητας ζωής για άτομα που ζουν με σοβαρές ασθένειες όλων των ηλικιών και μπορεί και πρέπει να παρέχεται ταυτόχρονα με όλες τις άλλες θεραπείες, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που παρατείνουν τη ζωή», επεσήμανε ο Morrison. «Όταν παρέχεται παρηγορητική φροντίδα ταυτόχρονα, οι άνθρωποι έχουν μείωση του πόνου και άλλων συμπτωμάτων, οι οικογένειές τους νιώθουν καλύτερη φροντίδα και υποστήριξη και στον καρκίνο, για παράδειγμα, οι ασθενείς ζουν περισσότερο», πρόσθεσε.
Για να δουν πόσο συχνά χρησιμοποιείται η παρηγορητική φροντίδα για να βοηθήσει τους ασθενείς, η ανώτερη συγγραφέας Δρ. Alexia Torke, ερευνήτρια στο Ινστιτούτο Regenstrief. στην Ινδιανάπολη και οι συνεργάτες της παρακολούθησαν σχεδόν 1.300 περιπτώσεις σοβαρών εγκεφαλικών επεισοδίων σε τέσσερα νοσοκομεία της Ιντιάνα μεταξύ 2016 και 2019. Εξέτασαν τα γραφήματα των ασθενών για να δουν εάν ομάδα παρηγορητικής φροντίδας συναντήθηκε με τον ασθενή ή την οικογένειά τους. Το ποσοστό της παρεχόμενης παρηγορητικής φροντίδας διέφερε ευρέως, διαπίστωσαν οι ερευνητές, και κυμαινόταν από 12% έως 43% των περιπτώσεων σοβαρού εγκεφαλικού, ανάλογα με το νοσοκομείο. Μόνο το 43% των ασθενών που πέθαναν στο νοσοκομείο είχαν λάβει υπηρεσίες παρηγορητικής φροντίδας, σύμφωνα με τα ευρήματα.
Την ίδια ώρα, οι ερευνητές διαπίστωσαν επίσης ότι μόνο το 24% των ασθενών που πέθαναν εντός τριών ημερών από την εισαγωγή τους, έλαβαν παρηγορητική φροντίδα, έναντι 51% των ασθενών που πέθαναν την τέταρτη ημέρα της εισαγωγής ή μετά. «Διαπιστώσαμε, θετικά, ότι οι ασθενείς με υψηλότερη σοβαρότητα εγκεφαλικού επεισοδίου έτειναν να λαμβάνουν περισσότερες υπηρεσίες παρηγορητικής φροντίδας, οπότε αυτό είναι καλό», πρόσθεσε η Torke.
Επειδή η παρηγορητική φροντίδα είναι ένας νέος τομέας της ιατρικής, πολλοί γιατροί δεν γνωρίζουν πολλά γι ‘αυτόν και πότε πρέπει να χρησιμοποιείται, δήλωσε ο Morrison. «Η συντριπτική πλειονότητα των ασκούμενων γιατρών δεν έχουν εκπαιδευτεί σε αυτήν, επομένως δεν ξέρουν πότε να την ζητήσουν», σημείωσε ο Morrison. Αυτή η έλλειψη κατανόησης επεκτείνεται και σε άτομα που νοσηλεύονται. «Οι ασθενείς και οι οικογένειες βρίσκονται σε σύγχυση σχετικά με το τι είναι η παρηγορητική φροντίδα και τα οφέλη που μπορούν να λάβουν από αυτήν», είπε ο Morrison. Η σύγχυση μεταξύ της παρηγορητικής φροντίδας και του ξενώνα για ασθενείς σε τελευταία στάδια ζωής μπορεί επίσης να τους αποτρέψει από το να ζητήσουν αυτήν την υπηρεσία, είπε η Torke.
«Είμαστε εκεί για να υποστηρίξουμε τους ασθενείς και τις οικογένειές τους στη λήψη αποφάσεων, ανεξάρτητα από το αν κάνουν επιλογές για θεραπείες που διατηρούν τη ζωή ή αν θέλουν να επικεντρώσουν τη φροντίδα τους στην άνεση ή τελικά στη μετάβαση στον ξενώνα», τόνισε.