Μελέτες που υποδηλώνουν συσχέτιση μεταξύ μοναξιάς και αυξημένου κινδύνου άνοιας έχουν δώσει ασυνεπή αποτελέσματα. Μια νέα μελέτη που ακολούθησε άτομα χωρίς άνοια για 10 έτη δείχνει ότι τα άτομα που ένιωθαν μόνοι 3 ή περισσότερες ημέρες την εβδομάδα είχαν περισσότερες πιθανότητες να αναπτύξουν άνοια κατά την περίοδο παρακολούθησης. Άτομα κάτω των 80 ετών και χωρίς γνωστούς γενετικούς παράγοντες κινδύνου που βίωναν συχνή μοναξιά διέτρεχαν αυξημένο κίνδυνο να αναπτύξουν άνοια. Η μοναξιά συνδέθηκε επίσης με κακή εκτελεστική λειτουργία και εγκεφαλικές αλλαγές που σχετίζονται με την ευπάθεια στην άνοια σε άτομα που δεν είχαν την πάθηση.
Το να βιώνει κανείς συναισθήματα μοναξιάς τρεις ή περισσότερες φορές την εβδομάδα μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο εμφάνισης άνοιας αργότερα στη ζωή, σύμφωνα με μια πρόσφατη μελέτη που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Neurology. Η μελέτη έδειξε ότι τα άτομα που βίωναν μοναξιά, τα οποία κατά τα άλλα διέτρεχαν χαμηλότερο κίνδυνο άνοιας λόγω γενετικών παραγόντων κινδύνου και ηλικίας, είχαν τριπλάσιο κίνδυνο να αναπτύξουν άνοια.
Ο επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης Δρ. Joel Salinas, νευρολόγος στο Πανεπιστήμιο Langone Health της Νέας Υόρκης, δήλωσε σχετικά: «[Αυτή η μελέτη] παρέχει αποδεικτικά στοιχεία κατηγορίας I (το υψηλότερο διαθέσιμο επίπεδο) ότι οι μοναχικοί ενήλικες, ειδικά εκείνοι που δεν είναι μεγάλοι σε ηλικία ή δεν έχουν άλλους γενετικούς παράγοντες κινδύνου, μπορεί να έχουν αυξημένο κίνδυνο και πρώιμη νευρογνωστική ευπάθεια για την ανάπτυξη άνοιας».
«Αυτά τα ευρήματα όχι μόνο αποδεικνύουν τη σχέση μεταξύ μοναξιάς και κινδύνου άνοιας πολύ πιο σταθερά, αλλά επηρεάζουν επίσης το πώς σκεφτόμαστε τους παράγοντες κινδύνου για την άνοια, τη σημασία του βασικού προσυμπτωματικού ελέγχου μοναξιάς για την αξιολόγηση ατόμων με μεγαλύτερο κίνδυνο και αναδεικνύουν ότι είναι πιθανό να υποτιμηθεί αυτός ο κίνδυνος σε μοναχικούς ενήλικες, ειδικά εάν δεν έχουν γνωστούς γενετικούς παράγοντες κινδύνου όπως το αλληλόμορφο APOE e4.
Το αλληλόμορφο APOE e4, γνωστό ως απολιποπρωτεΐνη Ε, είναι μια πρωτεΐνη που δεσμεύει το λίπος που εμπλέκεται στο μεταβολισμό του λίπους και στη ρύθμιση της γλυκόζης. Το αλληλόμορφο έχει σημαντική επίδραση στην εξέλιξη των ασθενειών που σχετίζονται με την ηλικία, συμπεριλαμβανομένης της νόσου του Alzheimer (AD), επηρεάζοντας τις οδούς λειτουργίας του εγκεφάλου.