Από βιβλία, τέχνη, αθλήματα, ασκήσεις και τηλεόραση, πολλοί γονείς κάνουν τα πάντα για να διασκεδάσουν και να μορφώσουν τα παιδιά τους, ακόμα και το καλοκαίρι. Αλλά τι θα συνέβαινε αν τα παιδιά αφήνονταν να βαρεθούν κάποιες φορές; Πώς θα επηρέαζε αυτό την ανάπτυξή τους;
Τα παιδιά πρέπει να αφήνονται ελεύθερα να βαρεθούν, ώστε να αναπτύξουν την έμφυτη ικανότητα να είναι δημιουργικά, αναφέρουν οι ειδικοί. Η Dr Teresa Belton είπε στο BBC ότι οι πολιτισμικές προσδοκίες πως τα παιδιά πρέπει συνεχώς να είναι δραστήρια μπορεί να παρεμποδίσει την ανάπτυξη της φαντασίας τους.
Η ερευνήτρια του Πανεπιστημίου East Anglia της Αγγλίας πήρε συνεντεύξεις από έναν αριθμό συγγραφέων, καλλιτεχνών και επιστημόνων στα πλαίσια ερευνών της για τις επιδράσεις της βαρεμάρας. Η Dr. Belton ανέφερε για μία εκ των περιπτώσεων, μία συγγραφέα, η οποία μεγάλωσε σε ένα χωριό με ελάχιστους περισπασμούς: «Η έλλειψη δραστηριοτήτων την έκανε να μιλά με ανθρώπους με τους οποίους δεν θα αλληλεπιδρούσε σε άλλη περίπτωση και δεν θα ξεκινούσε δραστηριότητες που δεν θα σκεφτόταν καν πριν».
«Η βαρεμάρα συχνά συσχετίζεται με μοναξιά και η Syal (η συγγραφέας) περνούσε ώρες χαζεύοντας από το παράθυρό της το δάσος και τα χωράφια, παρακολουθώντας τον καιρό και τις εποχές να αλλάζουν. Αλλά το σημαντικότερο είναι πως η βαρεμάρα της την έκανε να γράψει. Κρατούσε ημερολόγιο από μικρή ηλικία, το οποίο γέμιζε με παρατηρήσεις, μικρές ιστορίες, ποιήματα και διατριβές. Και είναι εκείνες οι δραστηριότητες που αργότερα την έκαναν συγγραφέα».
Τα αθλήματα, η μουσική και άλλες προγραμματισμένες δραστηριότητες μπορούν ασφαλώς να ωφελήσουν την σωματική, γνωστική, πολιτισμική και κοινωνική ανάπτυξη ενός παιδιού. Αλλά τα παιδιά χρειάζονται επίσης χρόνο με τον εαυτό τους – να απομακρυνθούν από τον βομβαρδισμό πληροφοριών του εξωτερικού κόσμου, να ονειροπολήσουν, να δημιουργήσουν δικές τους σκέψεις και να εξερευνήσουν προσωπικά ενδιαφέρονται και ταλέντα. Δεν χρειάζεται να έχουμε ένα συγκεκριμένο δημιουργικό ταλέντο ή κλίση για να ωφεληθούμε από τη βαρεμάρα. Απλά και μόνο το να αφήνουμε το νου να περιπλανιέται που και που είναι σημαντικό, όπως φαίνεται, για την ψυχική υγεία και λειτουργικότητα όλων.
Μια έρευνα έχει μάλιστα δείξει ότι, αν αφοσιωνόμαστε σε κάποια μη απαιτητική, χαλαρή δραστηριότητα, ο περιπλανώμενος νους είναι πιθανότερο να δημιουργήσει φανταστικές ιδέες και λύσεις σε προβλήματα. Οπότε είναι καλό για τα παιδιά να αφήνονται ελεύθερα πού και πού να βαριούνται και να μην τους δίνεται απευθείας μια δραστηριότητα.