Αλτσχάιμερ: Επιστήμονες στην Αμερική έχουν αναπτύξει ένα ρινικό σπρέι που μπορεί να αφαιρέσει πρωτεΐνες στον εγκέφαλο που σχετίζονται με τη νόσο του Αλτσχάιμερ —τουλάχιστον, σε ποντίκια.
Υπάρχουν δύο πρωτεΐνες που εμπλέκονται στη νόσο του Αλτσχάιμερ: το αμυλοειδές και το ταυ. Τα περισσότερα από τα φάρμακα – συμπεριλαμβανομένων εκείνων που εγκρίθηκαν πρόσφατα από τον Οργανισμό Τροφίμων και Φαρμάκων των ΗΠΑ (FDA) – επικεντρώνονται στην αφαίρεση του αμυλοειδούς. Μέχρι σήμερα, ωστόσο, έχει δοθεί ελάχιστη εστίαση στην αφαίρεση των «μπλεγμάτων» του tau. Ωστόσο, το νέο ρινικό σπρέι, που αναπτύχθηκε από ερευνητές στο Ιατρικό Παράρτημα του Πανεπιστημίου του Τέξας, εστιάζει σε αυτή την πρωτεΐνη. Σε έναν υγιή εγκέφαλο, το ταυ, μεταξύ άλλων, βοηθά στη διατήρηση της δομής υποστήριξης των νευρώνων (εγκεφαλικά κύτταρα). Στη νόσο του Αλτσχάιμερ και σε άλλες νευροεκφυλιστικές ασθένειες, αυτές οι πρωτεΐνες συσσωρεύονται μέσα στα κύτταρα, συστρέφονται ασυνήθιστα και σχηματίζουν δομές που μοιάζουν με νήματα, γνωστές ως νευροϊνιδιακά μπερδέματα. Αυτά τα μπερδέματα δεν καθαρίζονται αποτελεσματικά από τις κανονικές διαδικασίες απομάκρυνσης των απορριμμάτων του εγκεφάλου, γεγονός που προκαλεί κυτταρική βλάβη και θάνατο. Αυτό οδηγεί σε απώλεια μνήμης.
Έτσι, η στόχευση του tau μπορεί να είναι μια αποτελεσματική θεραπεία για πολλές νευροεκφυλιστικές ασθένειες, συμπεριλαμβανομένης της νόσου Alzheimer, της μετωποκροταφικής άνοιας, της άνοιας του σώματος Lewy και της προοδευτικής υπερπυρηνικής παράλυσης. Όπως αναφέρθηκε παραπάνω, το Αλτσχάιμερ δεν σχετίζεται μόνο με τη συσσώρευση ταυ μέσα στους νευρώνες αλλά και με τη συσσώρευση αμυλοειδών πλακών μεταξύ των νευρώνων, που οδηγεί στο θάνατό τους. Μέχρι στιγμής, οι περισσότερες θεραπείες για τη νόσο του Αλτσχάιμερ στοχεύουν στην απομάκρυνση του αμυλοειδούς από τον εγκέφαλο. Αυτά περιλαμβάνουν τα εγκεκριμένα από τον FDA φάρμακα τα οποία δεν έχουν ακόμη εγκριθεί στο Ηνωμένο Βασίλειο.
Εξήγησε τον αιματοεγκεφαλικό φραγμό Αυτά τα φάρμακα ήταν αποτελεσματικά στην επιβράδυνση της εξέλιξης της γνωστικής έκπτωσης σε κλινικές δοκιμές. Ωστόσο, υπάρχουν πολλοί περιορισμοί, όπως η προσβασιμότητα, η τιμή και το γεγονός ότι είναι αποτελεσματικά μόνο σε πρώιμο διαγνωστικό στάδιο.
Κάποιοι υποστηρίζουν ότι η επιβράδυνση της εξέλιξης της νόσου είναι τόσο μικρή, που δεν θα γινόταν αντιληπτή από κάποιον με πρώιμο στάδιο της νόσου του Αλτσχάιμερ. Και κανείς δεν ξέρει αν η επιβράδυνση της εξέλιξης της νόσου διατηρείται μακροπρόθεσμα. Δυστυχώς, οι θεραπείες που στοχεύουν το tau έχουν αποδειχθεί λιγότερο αποτελεσματικές σε δοκιμές σε ανθρώπους. Μέχρι πρόσφατα, οι θεραπείες που στοχεύουν το ταυ δυσκολεύονταν λόγω της περιορισμένης ικανότητάς τους να διεισδύουν στα μέρη του νευρώνα όπου συσσωρεύεται το ταυ. Θυμηθείτε, το αμυλοειδές συσσωρεύεται έξω από τους νευρώνες, ενώ το ταυ συσσωρεύεται μέσα τους. Αποτελεσματικό σε ποντίκια Οι ερευνητές στο Ιατρικό Παράρτημα του Πανεπιστημίου του Τέξας ανέπτυξαν ένα καινοτόμο ρινικό σπρέι που έχει δείξει θετικά αποτελέσματα στη μείωση της συσσώρευσης της θανατηφόρας πρωτεΐνης tau και στη βελτίωση της μνήμης σε μοντέλα ηλικιωμένων ποντικών με νευροεκφυλιστικές ασθένειες.
Οι ερευνητές βελτιστοποίησαν αρχικά τα αντισώματα (πρωτεΐνες που δημιουργούνται από το ανοσοποιητικό σύστημα) που κολλάνε στις πρωτεΐνες tau και τις εξαλείφουν. Το πέτυχαν προσθέτοντας τα αντισώματα σε τρυβλία Petri που περιέχουν ανθρώπινο νευρικό ιστό με πρωτεΐνες tau. Μόλις εντοπίστηκε το πιο αποτελεσματικό αντίσωμα για τη στόχευση του tau (που ονομάζεται TTCM2), οι ερευνητές συσκεύασαν τα αντισώματα σε μικροσκοπικές φυσαλίδες λίπους (λιπίδια). Αυτά είναι αρκετά μικρά για να περάσουν από τον αιματοεγκεφαλικό φραγμό και να εισέλθουν στους νευρώνες. Η διάρρηξη του αιματοεγκεφαλικού φραγμού ήταν η μεγαλύτερη πρόκληση για τη στόχευση του tau και του tangles. Μόλις στον εγκέφαλο, το εξωτερικό στρώμα της φυσαλίδας διαλύθηκε, απελευθερώνοντας τα αντισώματα και καθαρίζοντας τη συσσώρευση ταυ. Για θεραπευτικούς σκοπούς, αυτό το εξαιρετικά αποτελεσματικό αντίσωμα διαλύθηκε σε υγρό διάλυμα και απελευθερώθηκε χρησιμοποιώντας ένα ρινικό σπρέι σε μοντέλα ποντικών της νόσου του Αλτσχάιμερ.
Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι μια μόνο δόση αυτού του ρινικού σπρέι στα παλιά ποντίκια με Αλτσχάιμερ μείωσε σημαντικά τη συσσώρευση ταυ στον εγκέφαλό τους. Τα ίδια αποτελέσματα ανακαλύφθηκαν επίσης κατά την εφαρμογή του σπρέι σε δείγματα ανθρώπινου νευρικού ιστού. Το ρινικό σπρέι έδειξε επίσης σημαντικές βελτιώσεις στη μνήμη και τη γνωστική λειτουργία σε αυτά τα ποντίκια. Αυτό δοκιμάστηκε χρησιμοποιώντας το νέο τεστ αναγνώρισης αντικειμένων, το οποίο ελέγχει εάν τα ποντίκια μπορούν να αναγνωρίσουν ένα νέο αντικείμενο σε σύγκριση με ένα οικείο αντικείμενο. Αν και όλα αυτά ακούγονται πολύ συναρπαστικά, είναι σημαντικό να λάβουμε υπόψη ότι αυτή η έρευνα δεν έχει ακόμη δοκιμαστεί σε ανθρώπους. Αν και τα ποντίκια είναι πολύτιμα μοντέλα για τη μελέτη πιθανών θεραπειών, υπάρχουν σημαντικές διαφορές μεταξύ ποντικών και ανθρώπων.
Περίπου το 70% των φαρμάκων που βρίσκονται στην «προκλινική φάση» (προτού δοκιμαστεί μια θεραπεία σε ανθρώπους) δεν περνούν σε δοκιμές σε ανθρώπους. Το ποσοστό επιτυχίας στις δοκιμές σε ανθρώπους, που ονομάζονται κλινικές δοκιμές, είναι ακόμη λιγότερο αισιόδοξο, με το 90% των φαρμάκων να αποτυγχάνουν να κυκλοφορήσουν στην αγορά. Τούτου λεχθέντος, αυτή η μέθοδος ρινικού ψεκασμού ανοίγει το δρόμο για τη μη επεμβατική παροχή αντισωμάτων ταυ απευθείας στον εγκέφαλο, προσφέροντας πολλά υποσχόμενες δυνατότητες για τη θεραπεία διαφόρων νευροεκφυλιστικών ασθενειών που επηρεάζονται από τη συσσώρευση ταυ.