Οι ηλικιωμένοι που κοιμούνται κατά τη διάρκεια της ημέρας μπορεί να έχουν περισσότερες πιθανότητες να αναπτύξουν Αλτσχάιμερ, ενώ ο μεσημεριανός ύπνος μπορεί επίσης να είναι συνέπεια της εξέλιξης του Αλτσχάιμερ, σύμφωνα με μια νέα μελέτη. «Ο ημερήσιος μεσημεριανός ύπνος και η νόσος του Αλτσχάιμερ φαίνεται να οδηγούν ο ένας τις αλλαγές της άλλης με αμφίδρομο τρόπο», δήλωσε η συγγραφέας της μελέτης Δρ Yue Leng, επίκουρη καθηγήτρια ψυχιατρικής στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια στο Σαν Φρανσίσκο. «Οι ηλικιωμένοι, και ειδικά όσοι πάσχουν από τη νόσο του Αλτσχάιμερ, θα πρέπει να δίνουν μεγαλύτερη προσοχή στις συμπεριφορές τους στον ύπνο κατά τη διάρκεια της ημέρας», σημείωσε η Leng.
Υπάρχουν διάφοροι πιθανοί τρόποι που μπορεί να συνδέονται ο μεσημεριανός ύπνος και το Αλτσχάιμερ. «Θα μπορούσε να είναι μια αντανάκλαση της υποκείμενης παθολογίας του Αλτσχάιμερ στο προκλινικό στάδιο που επηρεάζει το δίκτυο που προωθεί την αφύπνιση και συμβάλλει στην αυξημένη υπνηλία κατά τη διάρκεια της ημέρας», εξήγησε η Leng. «Ο υπερβολικός ύπνος κατά τη διάρκεια της ημέρας μπορεί επίσης να επηρεάσει και να αλληλεπιδράσει με τον νυχτερινό ύπνο, με αποτέλεσμα να αλλοιωθούν οι κιρκάδιοι ρυθμοί του 24ώρου, κάτι που έχει επίσης συνδεθεί με αυξημένο κίνδυνο για Αλτσχάιμερ».
Για τη μελέτη, περισσότεροι από 1.400 Αμερικανοί στις ΗΠ, μέσης ηλικίας 81 ετών, φορούσαν μια οθόνη παρακολούθησης της σωματικής δραστηριότητας που έμοιαζε με ρολόι για δύο εβδομάδες κάθε χρόνο. Οποιαδήποτε παρατεταμένη περίοδος χωρίς δραστηριότητα από τις 9 π.μ. έως τις 7 μ.μ. θεωρήθηκε σιέστα. Οι συμμετέχοντες υποβλήθηκαν επίσης σε μια σειρά από νευρολογικές εξετάσεις κάθε χρόνο.
Όταν ξεκίνησε η μελέτη, περισσότερα από τα τρία τέταρτα των συμμετεχόντων δεν έδειξαν σημάδια γνωστικής εξασθένησης, το 19,5% είχε ήπια γνωστική εξασθένηση και λίγο περισσότερο από το 4% είχε νόσο Αλτσχάιμερ. Ο καθημερινός μεσημεριανός ύπνος αυξήθηκε κατά περίπου 11 λεπτά ετησίως μεταξύ των ανθρώπων που δεν εμφάνισαν γνωστική εξασθένηση κατά τη διάρκεια περίπου 14 ετών παρακολούθησης. Όσο μεγαλύτερη ήταν η αύξηση στους μεσημεριανούς ύπνους, τόσο πιο γρήγορα μειώνονταν η μνήμη και οι δεξιότητες σκέψης, έδειξαν τα ευρήματα.
Ο ρυθμός αύξησης του μεσημεριανού ύπνου διπλασιάστηκε μετά τη διάγνωση ήπιας γνωστικής εξασθένησης και σχεδόν τριπλασιάστηκε μετά τη διάγνωση της νόσου του Αλτσχάιμερ, σύμφωνα με την έκθεση που δημοσιεύτηκε στις 17 Μαρτίου στο περιοδικό Alzheimer’s & Dementia.
Ένα άλλο μέρος της μελέτης προσπάθησε να καθορίσει εάν ο μεσημεριανός ύπνος αποτελεί κίνδυνο για την ανάπτυξη της νόσου του Αλτσχάιμερ. Για να απαντήσουν σε αυτό το ερώτημα, οι ερευνητές συνέκριναν συμμετέχοντες που είχαν φυσιολογική μνήμη και δεξιότητες σκέψης στην αρχή της μελέτης αλλά εμφάνισαν νόσο του Αλτσχάιμερ με τους συνομιλίκους τους των οποίων η σκέψη παρέμεινε σταθερή κατά τη διάρκεια της μελέτης. Διαπίστωσαν ότι οι ηλικιωμένοι που κοιμόντουσαν περισσότερο από μία ώρα την ημέρα είχαν 40% υψηλότερο κίνδυνο να αναπτύξουν Αλτσχάιμερ.
Η νόσος του Αλτσχάιμερ επηρεάζει περισσότερο από τη μνήμη και τις δεξιότητες σκέψης, δήλωσε ο συγγραφέας της μελέτης Δρ Άρον Μπούχμαν, καθηγητής νευρολογίας στο Ιατρικό Κέντρο του Πανεπιστημίου Rush και νευρολόγος στο Κέντρο Νόσων του Rush Alzheimer, στο Σικάγο. Σε ορισμένους, η ασθένεια μπορεί να κλέψει αναμνήσεις, αλλά σε άλλους μπορεί να οδηγήσει σε προβλήματα ύπνου. Σε άλλους, θα μπορούσε να επηρεάσει την κινητική λειτουργία, είπε ο Buchman.
“Χρειάζονται περισσότερες μελέτες για να κατανοήσουμε καλύτερα τη σχέση μεταξύ του μεσημεριανού ύπνου και της νόσου του Αλτσχάιμερ. Αλλά είναι πιθανό η βελτίωση του ύπνου να είναι ένας τρόπος τροποποίησης της πορείας της νόσου και των πολλαπλών εκδηλώσεών της”, πρόσθεσε.