ΝΕΑ ΥΓΕΙΑΣ

Αλτσχάιμερ κοινωνική απομόνωση: Η νόσος επιβαρύνει σημαντικά την κοινωνική ζωή του ασθενούς

Αλτσχάιμερ κοινωνική απομόνωση: Η νόσος επιβαρύνει σημαντικά την κοινωνική ζωή του ασθενούς
Αλτσχάιμερ κοινωνική απομόνωση: Οι κοινωνικές σχέσεις είναι ένα ουσιαστικό χαρακτηριστικό της ποιότητας ζωής μας και μπορούν να προστατευτούν από την γνωστική έκπτωση.

Your browser does not support the video tag. https://grx-obj.adman.gr/grx/creatives/sanofi/20876/better-understanding-insulin.mp4

Περισσότερα από 6 εκατομμύρια άτομα στις Ηνωμένες Πολιτείες διαγνώστηκαν με νόσο του Αλτσχάιμερ και άνοια το 2020. Το Αλτσχάιμερ είναι μια καταστροφική ασθένεια, η οποία κλέβει σιγά σιγά τους ασθενείς τις αναμνήσεις τους και ακόμη και την αίσθηση του εαυτού τους. Τώρα, μια νέα έρευνα δείχνει ότι στερεί επίσης από τους πάσχοντες μια υγιή κοινωνική ζωή. Οι κοινωνικές σχέσεις είναι ένα ουσιαστικό χαρακτηριστικό της ποιότητας ζωής μας και μπορούν να προστατευτούν από τη γνωστική έκπτωση.

Πού στοχεύει η μελέτη για ασθενείς με Alzheimer’s

«Δεδομένης της έλλειψης θεραπείας αυτών των ασθενειών, πρέπει να εστιάσουμε στους τρόπους με τους οποίους οι άνθρωποι μπορούν να διατηρήσουν ή να βελτιώσουν την ποιότητα της ζωής τους μετά τη διάγνωση της νόσου του Αλτσχάιμερ και της σχετικής άνοιας». Αυτό δήλωσε ο συν-συγγραφέας της μελέτης Addam Reynolds, υποψήφιος διδάκτορας στο Rutgers School of Social Work στο New Brunswick, N.J. Οι ερευνητές ανέλυσαν δεδομένα του 2012, του 2014 και του 2016 από τη Μελέτη Υγείας και Συνταξιοδότησης. Πρόκειται για μια εθνική μελέτη που ερευνά ενήλικες στις ΗΠΑ και τους συζύγους τους ηλικίας 51 ετών και άνω. Συνέκριναν συμμετέχοντες που έλαβαν διάγνωση Αλτσχάιμερ το 2014 με αυτούς που δεν είχαν.

Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι δύο χρόνια μετά τη διάγνωση του Αλτσχάιμερ, οι ασθενείς:

  • αφιέρωναν λιγότερο χρόνο μιλώντας στο τηλέφωνο
  • είχαν λιγότερη επαφή πρόσωπο με πρόσωπο με άλλους
  • πήγαιναν σε λιγότερες κοινωνικές και αθλητικές εκδηλώσεις.

Η μελέτη δημοσιεύθηκε πρόσφατα στο περιοδικό Dementia and Geriatric Cognitive Disorders. Οι ερευνητές διαπίστωσαν επίσης ότι η κοινωνική υποστήριξη δεν αυξήθηκε μετά τη διάγνωση. Οι πάροχοι υγειονομικής περίθαλψης και οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής πρέπει να γνωρίζουν τις αρνητικές κοινωνικές επιπτώσεις της διάγνωσης του Αλτσχάιμερ. Πρέπει επίσης να εντοπίσουν τρόπους για να τις μειώσουν και να κινητοποιήσουν δίκτυα υποστήριξης μετά τη διάγνωση. Ανάμεσα στους τύπους επικοινωνίας, είναι ιδιαίτερα σημαντικό να προωθηθεί η χαλαρή επαφή πρόσωπο με πρόσωπο και η τηλεφωνική επαφή, καθώς είναι πιο προσιτή από την επίσημη κοινωνικοποίηση.

Η νόσος του Αλτσχάιμερ και οι σχετικές άνοιες αποτελούν προτεραιότητα για τη δημόσια υγεία που έχει σημαντικό αντίκτυπο στα άτομα με αυτές τις ασθένειες, τις οικογένειές τους και την κοινωνία. Τα τελευταία χρόνια, οι επαγγελματίες υγείας ήθελαν να διαγνώσουν τους ανθρώπους νωρίτερα λόγω πλεονεκτημάτων όπως ο καλύτερος μακροπρόθεσμος σχεδιασμός φροντίδας και το λιγότερο άγχος. Αν και υπάρχουν οφέλη από τη λήψη μιας πρώιμης διάγνωσης, οι αρνητικές συνέπειες μπορεί να περιλαμβάνουν αυξημένο κίνδυνο αυτοκτονίας ή αίτηση αυτοκτονίας με τη βοήθεια γιατρού.