ΝΕΑ ΥΓΕΙΑΣ

30ετής μελέτη: Ο τραυματισμός στο κεφάλι διπλασίασε τον μακροπρόθεσμο κίνδυνο θανάτου

30ετής μελέτη: Ο τραυματισμός στο κεφάλι διπλασίασε τον μακροπρόθεσμο κίνδυνο θανάτου
30ετής μελέτη: Ο θάνατος από όλες τις αιτίες σε άτομα με τραυματισμό στο κεφάλι ήταν 2,2 φορές μεγαλύτερος από το ποσοστό θνησιμότητας εκείνων χωρίς τραυματισμό στο κεφάλι και πάνω από 2,8 φορές μεγαλύτερος σε εκείνους με σοβαρό τραυματισμό στο κεφάλι. 

Οι τραυματισμοί στο κεφάλι έχουν ήδη συνδεθεί με πολλά χρόνια προβλήματα υγείας, αλλά μια νέα μελέτη που διήρκεσε τρεις δεκαετίες τώρα δείχνει ότι μπορεί να διπλασιάσει ή και να τριπλασιάσει τον κίνδυνο πρόωρου θανάτου. «Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για άτομα με πολλαπλούς ή σοβαρούς τραυματισμούς στο κεφάλι», εξήγησε ο επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης Δρ. Χόλι Έλσερ, κάτοικος νευρολογίας στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου της Πενσυλβάνια στη Φιλαδέλφεια. «Αυτό υπογραμμίζει τη σημασία των μέτρων ασφαλείας, όπως η χρήση κράνους και ζωνών ασφαλείας, για την πρόληψη τραυματισμών στο κεφάλι».

Είτε τραυματισμοί στο κεφάλι προκαλούνται από τροχαία ατυχήματα, πτώσεις ή αθλήματα, περίπου 23 εκατομμύρια Αμερικανοί ενήλικες ηλικίας 40 ετών και άνω έχουν ιστορικό τραυματισμού στο κεφάλι όπου έχασαν τις αισθήσεις τους. Προηγούμενη έρευνα είχε συνδέσει αυτούς τους τραυματισμούς με την αναπηρία, την όψιμη επιληψία, την άνοια και το εγκεφαλικό επεισόδιο, είπαν οι ερευνητές. Για να μελετήσουν τη μακροπρόθεσμη επίδραση του τραυματισμού στο κεφάλι στα ποσοστά θνησιμότητας, οι ερευνητές χρησιμοποίησαν δεδομένα 30 ετών για 13.000 άτομα που δεν νοσηλεύονταν ή ζούσαν σε γηροκομεία.

Τα δεδομένα προέρχονται από τη μελέτη Κίνδυνος Αθηροσκλήρωσης στις Κοινότητες, η οποία περιελάμβανε άτομα σε προάστια της Μινεάπολης. Κομητεία Ουάσιγκτον, Md.; Κομητεία Forsyth, N.C.; και Τζάκσον, δεσποινίς. Περίπου το 18% της ομάδας μελέτης είχε υποστεί έναν ή περισσότερους τραυματισμούς στο κεφάλι κατά την περίοδο της μελέτης και το 12% αυτών των τραυματισμών ήταν μέτριοι ή σοβαροί. Η διάμεση χρονική περίοδος μεταξύ τραυματισμού στο κεφάλι και θανάτου ήταν 4,7 έτη. Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι ο θάνατος από όλες τις αιτίες συνέβη σχεδόν στο 65% των ατόμων που υπέστησαν τραυματισμό στο κεφάλι, σε σύγκριση με το 55% εκείνων που δεν είχαν τραυματισμό στο κεφάλι.

Ο θάνατος από όλες τις αιτίες σε άτομα με τραυματισμό στο κεφάλι ήταν 2,2 φορές μεγαλύτερος από το ποσοστό θνησιμότητας εκείνων χωρίς τραυματισμό στο κεφάλι και πάνω από 2,8 φορές μεγαλύτερος σε εκείνους με σοβαρό τραυματισμό στο κεφάλι. Οι πιο συχνές αιτίες θανάτου ήταν οι καρκίνοι, οι καρδιαγγειακές παθήσεις και μια νευρολογική διαταραχή, όπως η άνοια, η επιληψία ή το εγκεφαλικό. Οι θάνατοι από νευρολογικές διαταραχές και ακούσιο τραυματισμό ή τραύμα, όπως πτώσεις, ήταν πιο συχνοί σε εκείνους με τραυματισμό στο κεφάλι, διαπίστωσαν οι ερευνητές. Περίπου τα δύο τρίτα όσων πέθαναν από νευρολογικά αίτια είχαν νευροεκφυλιστικές ασθένειες όπως το Αλτσχάιμερ και το Πάρκινσον (σε ποσοστό 14% σε σύγκριση με περίπου 7% σε άτομα χωρίς τραυματισμό στο κεφάλι).

«Τα δεδομένα της μελέτης δεν εξηγούν γιατί η αιτία θανάτου σε άτομα με κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις είναι πιο πιθανό να είναι από νευροεκφυλιστικές ασθένειες, γεγονός που υπογραμμίζει την ανάγκη για περαιτέρω έρευνα για τη σχέση μεταξύ αυτών των διαταραχών, του τραυματισμού στο κεφάλι και του θανάτου», συν-συγγραφέας της μελέτης. Ο Δρ Andrea Schneider, επίκουρος καθηγητής νευρολογίας στο Penn, δήλωσε σε ένα δελτίο τύπου του πανεπιστημίου. Τα ευρήματα δημοσιεύτηκαν στις 23 Ιανουαρίου στο JAMA Neurology.