Οι όζοι είναι συμπαγείς μάζες ή μάζες ιστού με νερό που σχηματίζονται στο θυρεοειδή, τον αδένα σε σχήμα πεταλούδας που βρίσκεται ακριβώς μπροστά από τους χόνδρους του λάρυγγα και «αγκαλιάζει» την τραχεία.
Στην πλειονότητά τους οι όζοι είναι καλοήθεις και σε πολύ μικρό ποσοστό ευθύνονται για καρκίνο στον θυρεοειδή.
Εάν ο όζος είναι μικρός ανιχνεύεται δύσκολα και ο γιατρός μπορεί να τον εντοπίσει τυχαία κατά τη διάρκεια μιας εξέτασης.
Σύμφωνα με τη Mayo Clinic, εάν έχει μεγαλώσει σε μέγεθος, μπορεί να είναι εμφανής ως εξόγκωμα (πρήξιμο) στο λαιμό ή να πιέζει την τραχεία και κατ’ επέκταση να προκαλεί δύσπνοια και δυσκολία στην κατάποση.
Αν και το μέγεθος δεν αποτελεί ένδειξη για το ποιοι όζοι είναι καλοήθεις και ποιοι κακοήθεις, συνήθως οι κακοήθεις όζοι είναι μεγαλύτεροι και το μέγεθός τους αυξάνει σε μικρό χρονικό διάστημα.
Σε ορισμένες περιπτώσεις, ο όζος έχει σαν αποτέλεσμα να παράγονται μεγάλες ποσότητες θυροξίνης, μιας ορμόνης που απελευθερώνει ο θυρεοειδής.
Η υπέρμετρη παραγωγή θυροξίνης έχει σαν αποτέλεσμα να εκδηλώνονται συμπτώματα υπερθυρεοειδισμού, όπως:
Ανεξήγητη απώλεια βάρους
Ευαισθησία στη ζέστη
Τρέμουλο
Νευρικότητα
Ταχυπαλμίες ή αρρυθμίες