Οι μπαμπάδες που είναι πρόθυμοι να ασχοληθούν ενεργά με την ανατροφή των μικρών παιδιών τους , έχουν μικρότερους όρχεις, σύμφωνα με αμερικανική επιστημονική έρευνα.
Συγκεκριμένα, στην μελέτη τονίζεται ότι υπάρχει αντίστροφη σχέση ανάμεσα στο μέγεθος των όρχεων και στη διάθεση των ανδρών να είναι ενεργοί στην οικογένεια, δηλαδή όσο μεγαλύτερους όρχεις έχει ένας άνδρας, τόσο αυξάνει η πιθανότητα ότι θα αδιαφορεί να ασχοληθεί προσωπικά με το μεγάλωμα των παιδιών του.
Αναλυτικότερα, οι ερευνητές του πανεπιστημίου Έμορι της Ατλάντα, με επικεφαλής τους ανθρωπολόγους Τζέημς Ρίλινγκ και Τζενιφερ Μασκάρο, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών των ΗΠΑ (PNAS), σύμφωνα με το BBC, το “Nature” και το “New Scientist”, συσχέτισαν σε 70 άνδρες ηλικίας 21 – 43 ετών (που είχαν παιδιά ενός έως δύο ετών) το μέγεθος των γεννητικών οργάνων τους με την προθυμία τους για τον ρόλο του πατέρα. Οι άνδρες με τα μικρότερα όργανα ήσαν αυτοί που -σύμφωνα και με τη σχετική μαρτυρία της συζύγου- ασχολούνταν περισσότερο με τα μικρά παιδιά τους.
Οι εθελοντές κλήθηκαν επίσης να κοιτάξουν φωτογραφίες των παιδιών τους, ενώ οι επιστήμονες απεικόνιζαν τον εγκέφαλο των ανδρών με λειτουργική μαγνητική τομογραφία (fMRI). Όπως διαπιστώθηκε, ο εγκέφαλος των ανδρών με τους μικρότερους όρχεις (που είχαν προηγουμένως μετρηθεί) έδειχνε έως τρεις φορές μεγαλύτερη συναισθηματική ενεργοποίηση στη θέα των παιδιών τους, σε σχέση με τον εγκέφαλο των ανδρών με τους μεγαλύτερους όρχεις.
Προηγούμενες έρευνες έχουν συσχετίσει θετικά -τόσο στα ζώα γενικότερα όσο και στους ανθρώπους ειδικότερα- το μέγεθος των γεννητικών οργάνων με τη διάθεση για σεξουαλικές περιπέτειες με περισσότερους συντρόφους. Σύμφωνα με τους Αμερικανούς επιστήμονες, η νέα μελέτη ενισχύει τη θεωρία της εξελικτικής «τράμπας» ανάμεσα στο χρόνο και την προσπάθεια που επενδύει κανείς είτε στην ανατροφή των παιδιών είτε το σεξ. Κάπως έτσι, σήμερα πια, τα μικρότερα γεννητικά όργανα υποδηλώνουν μια πιο στέρεη δέσμευση του αρσενικού για συμμετοχή στην ανατροφή των παιδιών μαζί με το ταίρι του, αντί να ‘κυνηγά’ άλλα θηλυκά.
«Η μελέτη μας δείχνει ότι μερικοί άνδρες έχουν από τη φύση τους περισσότερο την τάση να μεγαλώνουν τα παιδιά τους από ό,τι άλλοι, όμως αυτό δεν δικαιολογεί τους τελευταίους. Απλώς μερικοί πρέπει να κάνουν μεγαλύτερη προσπάθεια σε σχέση με άλλους», δήλωσε ο Ρίλινγκ, ο οποίος παραδέχτηκε ότι προς το παρόν δεν είναι σαφής ο μηχανισμός που συνδέει το μέγεθος των όρχεων με την ανδρική συμπεριφορά. Πιθανώς, όπως είπε, έχει να κάνει με την ορμόνη τεστοστερόνη, τα επίπεδα της οποίας πέφτουν όταν κανείς γίνεται πατέρας, ενώ αντίστροφα, όταν είναι υψηλά, κάνουν ένα άνδρα λιγότερο καλό οικογενειάρχη.
Από την άλλη, ο Ρίλινγκ και η Μασκάρο δεν απέκλεισαν ότι όταν ένας άνδρας ασχολείται συνεχώς με τα παιδιά του, αντί να κάνει σεξ, σταδιακά τα γεννητικά όργανά του μπορούν να υποστούν μια συρρίκνωση. Επίσης τόνισαν ότι το μέγεθος των γεννητικών οργάνων αποτελεί ένα μόνο παράγοντα, ανάμεσα σε πολλούς που καθορίζουν τη συμπεριφορά του πατέρα απέναντι στα μικρά παιδιά του, καθώς, μεταξύ άλλων, οι πολιτισμικές-κοινωνικές επιρροές έχουν βαρύνουσα σημασία.
Το μέγεθος των όρχεων αποτελεί βιολογική ένδειξη τόσο για την ποσότητα και ποιότητα του παραγομένου σπέρματος, όσο και του επιπέδου της τεστοστερόνης. Στους άνδρες της έρευνας, το μέγεθος κυμαινόταν μεταξύ 18 και 60 κυβικών εκατοστών.