Η απόκτηση παιδιού θεωρείται από πολλά ζευγάρια ως η φυσιολογική εξέλιξη της ζωής. Στην περίπτωση όμως που η εγκυμοσύνη δεν έρχεται, η ζωή του ζευγαριού επηρεάζεται σε πολλά επίπεδα: βιολογικό, ψυχολογικό, κοινωνικό. Τα περισσότερα υπογόνιμα ζευγάρια συχνά έρχονται αντιμέτωπα με άγχος, φοβίες, αίσθημα αποξένωσης, κατάθλιψη, ενοχές, θυμό, κ.α. Με ποιο τρόπο θα πρέπει οι υποψήφιοι γονείς να διαχειριστούν αυτήντην δύσκολη κατάσταση που ζουν;
Σχετικές πληροφορίες μας δίνει η Μαρία Κοντοπούλου MΑ. Κλινικής Ψυχολογίας- MΑ Βιομηχανικής Ψυχολογίας.
Η διαδικασία της υπογονιμότητας οδηγεί τους ανθρώπους να αλλάζουν την θεωρία που είχαν μέχρι τώρα για την αξία του να είσαι γονέας καθώς καταρρέει. Δεν έχει ιδιαίτερη σημασία η ένταση των παραπάνω συναισθημάτων (που ουσιαστικά διαφέρει από άνθρωπο σε άνθρωπο). Σημασία έχει το ότι το αίσθημα που συνοδεύει την διάγνωση της υπογονιμότητας μπορεί να παραλληλιστεί με το συναίσθημα του χαμού και του πένθους.
Διαφορετικότητα του ανθρώπου
Είναι επίσης πολύ σημαντικό να κατανοήσουμε την διαφορετικότητα του κάθε ανθρώπου σε ότι αφορά στην έκφραση των συναισθημάτων του, καθώς και το ιδιαίτερο νόημα που μπορεί να έχει η υπογονιμότητα για τον καθένα, και να βλέπουμε τους ανθρώπους αυτούς σαν άτομα που αντιμετωπίζουν ενεργά το θέμα αυτό και όχι σαν άτομα που δέχονται παθητικά, μοιρολατρικά σχεδόν, την δυσάρεστη αυτή κατάσταση. Έτσι μόνο μπορεί να γίνει εμφανής η δύναμη που έχουν για να αντιμετωπίσουν εν τέλει την κατάσταση αυτή, με το οποιοδήποτε αποτέλεσμα.
Επαναπροσδιορισμός προσωπικής ταυτότητας
Σε ψυχολογικό επίπεδο, αυτό που καλείται ουσιαστικά ένα άτομο στο οποίο διεγνώσθη υπογονιμότητα να κάνει είναι να επαναπροσδιορίσει την προσωπική του ταυτότητα και να συνεχίσει την ζωή του έχοντας εγκλιματισθεί στα νέα δεδομένα. Και αυτή η μεγάλη αλλαγή πρέπει να γίνει όχι μόνο σε ατομικό επίπεδο, αλλά και ανάμεσα στο ζευγάρι, που καλείται με τη σειρά του να λειτουργεί πάνω σε μια καινούργια βάση πραγμάτων.
Ερωτήματα
Τα παρακάτω ερωτήματα μπορούν να βοηθήσουν το ζευγάρι στο να καταλάβει τις αλλαγές που επέρχονται και στην μεταξύ τους σχέση, αλλά και στην προσωπικότητα του καθένα ξεχωριστά:
- Πώς επηρεάζει η υπογονιμότητα τον τρόπο που βλέπουν τον εαυτό τους.
- Ποιες είναι οι τυχόν αλλαγές στην μεταξύ τους σχέση.
- Ποιες άλλες αλλαγές έχουν γίνει στη ζωή τους και σχετίζονται με την υπογονιμότητα.
- Ποιος είναι ο ρόλος που έχουν τα παιδιά στη ζωή τους μετά την διάγνωση της υπογονιμότητας και αν υπάρχει κάποια αλλαγή πάνω στο θέμα αυτό.
Η επιρροή του άγχους
Πολλές έρευνες έχουν γίνει που τονίζουν την επιρροή του άγχους στην υπογονιμότητα. Έχει φανεί ότι το άγχος (όπως και η κατάθλιψη) επηρεάζει το ορμονικό σύστημα και προκαλεί δυσλειτουργίες στο ανοσοποιητικό σύστημα και πιο συγκεκριμένα επηρεάζει τα αντισώματα που είναι συνδεδεμένα με την γονιμότητα.
Παρόμοιες έρευνες σχετικά με το παράγοντα άγχος έχουν δείξει ότι γυναίκες που παρακολούθησαν προγράμματα υποστήριξης και τεχνικών χαλάρωσης και stress management από ειδικούς είχαν καλύτερα αποτελέσματα στην αντιμετώπιση της υπογονιμότητας, συγκριτικά με άλλες γυναίκες που δεν ακολούθησαν αυτές τις διαδικασίες.