Δύο νέες μέθοδοι υποβοηθούμενης αναπαραγωγής είναι η κρυοσυντήρηση ωοθηκικού ιστού και η ωρίμανση ωαρίων in vitro.
Κρυοσυντήρηση ωοθηκικού ιστού
Πρόκειται για μια νέα τεχνική, που όμως εφαρμόζεται ήδη και έχουν ανακοινωθεί στην επιστημονική κοινότητα κυήσεις, που έχουν επιτευχθεί χάρη σε αυτήν την τεχνική. Σε αυτή τη διαδικασία καταψύχονται αυτούσια τμήματα της ωοθήκης και αργότερα επανεμφυτεύονται στην ίδια ωοθήκη της γυναίκας από όπου είχαν παρθεί, σαν να γίνεται κατά κάποιο τρόπο μία μεταμόσχευση. Στη συνέχεια γίνεται διέγερση της ωοθήκης με ορμόνες, ώστε να παράγει ωάρια η ίδια η ωοθήκη στη φυσική της θέση. Από την άλλη πλευρά, μπορεί να επανεμφυτευτεί ο ωοθηκικός ιστός σε κάποιο άλλο σημείο του σώματος της γυναίκας κάτω από το δέρμα, να αναπτυχθεί εκεί το νέο ωάριο και έτσι να είναι και πιο εύκολη η λήψη του, ώστε να γίνει στη συνέχεια η διαδικασία της υποβοηθούμενης αναπαραγωγής.
Ωρίμανση ωαρίων in vitro
Μια άλλη μέθοδος είναι η λήψη ανώριμων ωαρίων που καταψύχονται και στη συνέχεια ωριμάζουν in vitro (στο εργαστήριο), ώστε να δημιουργηθούν ώριμα ωάρια που χρησιμοποιούνται αργότερα στη διαδικασία της υποβοηθούμενης αναπαραγωγής.
Άλλες χρήσεις της τράπεζας κρυοσυντήρησης:
Oι τράπεζες σπέρματος (κρυοσυντήρησης) δεν χρησιμοποιούνται όμως μόνο για να δίνουν σπέρμα δότη σε ζευγάρια ή γυναίκες που θέλουν να τεκνοποιήσουν. Δίνουν επίσης τη δυνατότητα σε άνδρες (κυρίως έφηβους ή νέους άνδρες), που για λόγους υγείας κινδυνεύουν να μείνουν στείροι, να δώσουν σπέρμα (πριν ξεκινήσουν τη χημειοθεραπεία, για παράδειγμα), το οποίο καταψύχεται και θα μπορούν να το χρησιμοποιήσουν αργότερα στη ζωή τους, όταν θα θελήσουν να τεκνοποιήσουν. Αυτό είναι ένα ζήτημα για το οποίο θα πρέπει να φροντίζουν οι γιατροί να ενημερώνουν τους άνδρες που χρειάζεται να μπουν σε μία τέτοια διαδικασία (π.χ. χημειοθεραπείας).
Ένα ηθικό ζήτημα
Μία εύλογη ίσως απορία είναι γιατί να μη γίνει δότης σπέρματος ή δότρια ωαρίων ο αδελφός ή η αδελφή της γυναίκας ή του άνδρα αντίστοιχα που υποβάλλεται στη διαδικασία της υποβοηθούμενης αναπαραγωγής. Σε αυτές τις περιπτώσεις δεν τίθενται ζητήματα συμβατότητας, αλλά ηθικά ζητήματα, αφού το παιδί που θα γεννηθεί θα έχει κατά κάποιο τρόπο δύο μητέρες ή πατεράδες στην ίδια οικογένεια και παράλληλα ο θείος ή η θεία θα είναι ταυτόχρονα και πατέρας ή μητέρα αντίστοιχα και αυτό θα είναι γνωστό σε όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη (αρχή της ανωνυμίας).