Ο Χένρι Κίσινγκερ, μια διπλωματική δύναμη του οποίου οι ρόλοι ως σύμβουλος εθνικής ασφάλειας και υπουργός Εξωτερικών υπό δύο προέδρους άφησαν ανεξίτηλα σημάδια στην εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ και του χάρισε ένα αμφιλεγόμενο Νόμπελ Ειρήνης, πέθανε την Τετάρτη σε ηλικία 100 ετών.
Ο Κίσινγκερ πέθανε στο σπίτι του στο Κονέκτικατ, σύμφωνα με δήλωση της εταιρείας γεωπολιτικών συμβούλων του, Kissinger Associates Inc. Δεν έγινε αναφορά στις συνθήκες. Είπε ότι θα ενταφιαζόταν σε ιδιωτική οικογενειακή λειτουργία, για να ακολουθήσει αργότερα ένα δημόσιο μνημόσυνο στη Νέα Υόρκη.
Ο Κίσινγκερ ήταν ενεργός, παρακολουθώντας συναντήσεις στον Λευκό Οίκο, εκδίδοντας ένα βιβλίο για τα στυλ ηγεσίας και καταθέτοντας ενώπιον μιας επιτροπής της Γερουσίας για την πυρηνική απειλή που θέτει η Βόρεια Κορέα. Τον Ιούλιο του 2023 πραγματοποίησε μια αιφνιδιαστική επίσκεψη στο Πεκίνο για να συναντήσει τον Κινέζο Πρόεδρο Xi Jinping.
Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1970, εν μέσω του Ψυχρού Πολέμου, είχε ρόλο σε πολλά από τα παγκόσμια γεγονότα της δεκαετίας που άλλαξαν την εποχή, ενώ υπηρετούσε ως σύμβουλος εθνικής ασφάλειας και υπουργός Εξωτερικών υπό τον Ρεπουμπλικανό Πρόεδρο Ρίτσαρντ Νίξον.
Οι προσπάθειες του γερμανικής καταγωγής Εβραίων πρόσφυγα οδήγησαν στο διπλωματικό άνοιγμα των ΗΠΑ με την Κίνα, σε ορόσημες συνομιλίες ΗΠΑ-Σοβιετικής Ένωσης για τον έλεγχο των όπλων, διευρύνθηκαν οι δεσμοί μεταξύ του Ισραήλ και των Αράβων γειτόνων του και στις Ειρηνευτικές Συμφωνίες του Παρισιού με το Βόρειο Βιετνάμ.
Η βασιλεία του Κίσινγκερ ως κύριος αρχιτέκτονας της εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ μειώθηκε με την παραίτηση του Νίξον το 1974 εν μέσω του σκανδάλου Γουότεργκεϊτ. Ωστόσο, συνέχισε να είναι διπλωματική δύναμη ως υπουργός Εξωτερικών υπό τον διάδοχο του Νίξον, τον Πρόεδρο Τζέραλντ Φορντ, και να προσφέρει ισχυρές απόψεις σε όλη την υπόλοιπη ζωή του.
Ενώ πολλοί χαιρέτησαν τον Κίσινγκερ για τη λαμπρότητα και την ευρεία εμπειρία του, άλλοι τον χαρακτήρισαν εγκληματία πολέμου για την υποστήριξή του στις αντικομμουνιστικές δικτατορίες, ειδικά στη Λατινική Αμερική. Στα τελευταία του χρόνια, τα ταξίδια του περιορίζονταν από προσπάθειες άλλων εθνών να τον συλλάβουν ή να τον ανακρίνουν για την προηγούμενη εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ.
Το Βραβείο Ειρήνης του 1973 – που απονεμήθηκε από κοινού στον Le Duc Tho του Βορείου Βιετνάμ, ο οποίος θα το απέρριπτε – ήταν ένα από τα πιο αμφιλεγόμενα ποτέ. Δύο μέλη της επιτροπής Νόμπελ παραιτήθηκαν λόγω της επιλογής καθώς προέκυψαν ερωτήματα σχετικά με τον μυστικό βομβαρδισμό της Καμπότζης από τις ΗΠΑ.
Ο Φορντ αποκάλεσε τον Κίσινγκερ «σούπερ υπουργό Εξωτερικών», αλλά σημείωσε επίσης την τσιμπήματα και την αυτοπεποίθησή του, κάτι που οι επικριτές ήταν πιο πιθανό να αποκαλούν παράνοια και εγωισμό. Ακόμη και ο Φορντ είπε: «Ο Χένρι στο μυαλό του δεν έκανε ποτέ λάθος». «Είχε το πιο λεπτό δέρμα από οποιοδήποτε δημόσιο πρόσωπο που γνώρισα ποτέ», είπε ο Φορντ σε συνέντευξή του λίγο πριν το θάνατό του το 2006.
Με τη ντόμπρα έκφρασή του και τη χλιδάτη, γερμανικής προφοράς φωνή του, ο Κίσινγκερ διέθετε την εικόνα ενός βουλιασμένου ακαδημαϊκού και ενός γυναικείου άνδρα, που γυρνούσε στάρλετ γύρω από την Ουάσιγκτον και τη Νέα Υόρκη στις μέρες του εργένη του. Η δύναμη, είπε, ήταν το απόλυτο αφροδισιακό. Ο Κίσινγκερ, αφοσιωμένος στην πολιτική, ήταν επιφυλακτικός σε προσωπικά ζητήματα, αν και κάποτε είπε σε έναν δημοσιογράφο ότι έβλεπε τον εαυτό του ως ήρωα καουμπόη, που έφευγε μόνος του.