Τι κι αν ολόκληρος ο δυτικός κόσμος της δεισιδαιμονίας θεωρεί την Παρασκευή και 13 ως μια άτυχη μέρα; Για εμάς τους Έλληνες, η μέρα της κακοτυχίας και της ατυχίας είναι η Τρίτη και 13! Για τους Έλληνες, η Τρίτη είναι γενικά μια άτυχη μέρα, καθώς η ημέρα υποτίθεται ότι κυριαρχείται από την επιρροή του Άρη, του θεού του πολέμου. Και αν ο αρχαίος ελληνικός κόσμος ήταν τέλεια ισορροπημένος με 12 θεούς στον Όλυμπο, γιατί να εμφανίζεται κάπου ο αριθμός 13; Οι 12 Αρχαίοι Έλληνες θεοί, οι 12 Άθλοι του Ηρακλή και αργότερα, στους Χριστιανικούς χρόνους οι 12 Απόστολοι και τα 12 Ευαγγέλια.
Ο αριθμός 12 είναι τέλειος και μπορεί να χωριστεί τέλεια στα συστατικά του. Αλλά 13; Διαιρείται με το 2; Και δίνει 6,5; Τι είναι αυτό; Έχουμε αρκετούς καλούς λόγους να θεωρούμε την Τρίτη ως ημέρα που θα πρέπει να αποφευχθεί και να διαγραφεί από το ημερολόγιο, εάν αυτό είναι δυνατό. Η άλωση της Κωνσταντινούπολης στην Τέταρτη Σταυροφορία έγινε την Τρίτη 13 Απριλίου 1204 και η Άλωση της Κωνσταντινούπολης στους Οθωμανούς έγινε την Τρίτη 29 Μαΐου 1453. Το άθροισμα του καταραμένου έτους που οι Έλληνες έχασαν τη Βυζαντινή Αυτοκρατορία τους είναι 1+4+5 +3 = 13.
Αυτά είναι κρίσιμα γεγονότα που ενισχύουν την ελληνική δεισιδαιμονία για την Τρίτη. Επιπλέον, Τρίτη σημαίνει η τρίτη ημέρα της εβδομάδας, προσθέτοντας βάρος στη δεισιδαιμονία, αφού η κακή τύχη λέγεται ότι «έρχεται στα τρία». Η Τρίτη 13 συμβαίνει σε ένα μήνα που αρχίζει την Πέμπτη. Στον παράλογο φόβο του αριθμού 13 έχει δοθεί επιστημονική ονομασία: «τρισκαιδεκαφοβία» ο φόβος του αριθμού δεκατρία.
Ο Μυστικός Δείπνος του Λεονάρντο Ντα Βίντσι
Η δεισιδαιμονία γύρω από την Παρασκευή και 13 μπορεί να προέκυψε κατά τον Μεσαίωνα, «προερχόμενη από την ιστορία του τελευταίου δείπνου και της σταύρωσης του Ιησού», στην οποία υπήρχαν 13 άτομα στο Άνω Δωμάτιο στις 13 του Νισάν, Μεγάλη Πέμπτη, το βράδυ πριν από το θάνατος τη Μεγάλη Παρασκευή. Ο Ιησούς Χριστός ήταν το 13ο άτομο στο τραπέζι και ήταν πολύ άτυχος. Ενώ υπάρχουν ενδείξεις ότι τόσο η Παρασκευή όσο και ο αριθμός 13 θεωρούνται άτυχοι, δεν υπάρχει καμία καταγραφή ότι τα δύο αντικείμενα αναφέρονται ως ιδιαίτερα άτυχα σε συνδυασμό πριν από τον 19ο αιώνα.
