Ο Joaquín Salvador Lavado Tejón, γνωστός παγκοσμίως με το ψευδώνυμό του Quino, γεννήθηκε στη Mendoza (Αργεντινή) το 1932. Γιος Ανδαλουσιανών που μετανάστευσαν στην Αργεντινή το 1919, ανακάλυψε το επάγγελμά του χάρη στον θείο του Joaquín Tejón, ζωγράφο και και άρχισε να σπουδάζει Καλές Τέχνες στη γενέτειρά του όταν ήταν 13 ετών. Εγκατέλειψε τις σπουδές του το 1949, αποφασισμένος να αφοσιωθεί στα κόμικς και το χιούμορ. Δημοσίευσε την πρώτη του σελίδα το 1954 και στη συνέχεια δημοσίευσε τις γελοιογραφίες, τα σχέδια και τα κόμικς του σε εφημερίδες και περιοδικά στην Αμερική και την Ευρώπη. Μετά το στρατιωτικό πραξικόπημα του 1976 στην Αργεντινή, ο Κουίνο εξορίστηκε στο Μιλάνο. Το 1990, υιοθέτησε την ισπανική υπηκοότητα και έζησε επίσης εναλλάξ μεταξύ της Μαδρίτης, του Παρισιού, του Μιλάνου και του Μπουένος Άιρες. Είναι αναγνωρισμένος ως ένας από τους κορυφαίους σκιτσογράφους παγκοσμίως, καθώς ο Quino έγινε γνωστός με τα κόμικς Mafalda.
Αυτός ο χαρακτήρας δημιουργήθηκε για μια αποτυχημένη διαφημιστική καμπάνια, λίγο αφότου δημοσίευσε την πρώτη του συλλογή, Mundo Quino (1963). Το πρώτο κόμικς Mafalda δημοσιεύτηκε στις 29 Σεπτεμβρίου 1964 στην πρωτεύουσα της Αργεντινής στο εβδομαδιαίο περιοδικό Primera Plana. Στη σειρά Mafalda, ο Quino αντανακλούσε τον κόσμο των ενηλίκων όπως φαίνεται μέσα από τα μάτια μιας ομάδας παιδιών. Ο πρωταγωνιστής ήταν ένα περίεργο, έξυπνο, ειρωνικό, αντικομφορμιστικό κορίτσι, που ασχολείται με την ειρήνη και τα ανθρώπινα δικαιώματα, που μισεί τη σούπα και λατρεύει τους Beatles. Οι ιστορίες αυτού του επαναστατικού χαρακτήρα, που έφτασε στην Ευρώπη το 1969 χάρη στον Ουμπέρτο Έκο, ο οποίος την όρισε ως «θυμωμένη ηρωίδα», έχουν μεταφραστεί σε είκοσι έξι γλώσσες και δημοσιεύτηκε σε εφημερίδες και περιοδικά σε όλο τον κόσμο. Ο Quino σταμάτησε να τη ζωγραφίζει το 1973. Ωστόσο, το ενδιαφέρον για τη Mafalda συνεχίστηκε μέχρι σήμερα, με επανεκδόσεις των βιβλίων της που έχουν προσαρμοστεί στις νέες τεχνολογίες και είναι τώρα διαθέσιμα σε μορφή e-book.
Αφού σταμάτησε να σχεδιάζει τη Mafalda, ο Quino αφοσιώθηκε σε ένα πιο καυστικό, μαύρο χιούμορ που στόχευε περισσότερο στο ενήλικο κοινό, το οποίο έχει συγκεντρώσει στη συλλογή των κόμικς του. Τα πιο πρόσφατα βιβλία του περιλαμβάνουν, μεταξύ άλλων, το ¡Qué presente impresentable! [What an Unpresentable Present!] (2005), La aventura de comer(2007) και ¿Quién anda ahí? (2013). Το τελευταίο βιβλίο είναι μια αντανάκλαση των τρεχόντων φόβων, μέσω των τελευταίων δημοσιεύσεών του στα μέσα ενημέρωσης, καθώς και μερικές ακυκλοφόρητες εκδόσεις και μερικά από τα λίγα έγχρωμα σχέδιά του. Τα τελευταία χρόνια πριν από τη συνταξιοδότησή του, ο Quino δημοσίευε κυρίως στην καθημερινή εφημερίδα Clarín. Σχεδίασε ξανά τη Mafalda μόνο για εκστρατείες κατόπιν αιτήματος οργανώσεων όπως η UNICEF και η κυβέρνηση της Αργεντινής. Το έκανε μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα του 1987 κατά του Προέδρου Ραούλ Αλφονσίν, όταν ζωγράφισε τη Μαφάλντα λέγοντας “Ναι στη δημοκρατία! Ναι στη δικαιοσύνη! Ναι στην ελευθερία! Ναι στη ζωή!”. Το 1993, τα κόμικς Mafalda προσαρμόστηκαν σε κινούμενα σχέδια και ο χαρακτήρας έχει συμμετάσχει σε διαγωνισμούς κόμικ και χιούμορ και φεστιβάλ σε πολλές χώρες.
Για να τιμήσει την 50η επέτειο της Mafalda, το 2014 το Διεθνές Φεστιβάλ Κινουμένων Σχεδίων της Angoulême (Γαλλία) απέτισε φόρο τιμής στον Quino και αναδημιούργησε το φυσικό μέγεθος του χαρακτήρα και των συντρόφων της στην έκθεση «Mafalda, a 50-year-old girl» . Μια άλλη ομώνυμη αναμνηστική παράσταση θα εκτίθεται καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους σε πολλές χώρες, συμπεριλαμβανομένης της έδρας της UNESCO στο Παρίσι, για τον εορτασμό της Παγκόσμιας Ημέρας Βιβλίου. Ένας «Ευφανής πολίτης» της Μεντόζα και του Μπουένος Άιρες και Επίτιμη Έδρα Γραφικού Χιούμορ στο Πανεπιστήμιο της Αλκαλά ντε Ενάρες, το Κουίνο έχει λάβει πολλά βραβεία. Αυτά περιλαμβάνουν το Βραβείο Σκιτσογράφου της Χρονιάς στο Διεθνές Σαλόνι του Μόντρεαλ (1982), δύο βραβεία Konex Platinum για Εικαστικές Τέχνες-Γραφικό Χιούμορ (1982 και 1992) και μια Ειδική Μνεία Konex (2012), το βραβείο Quevedos Latin American Prize for Graphic Humor (2000), Βραβείο Romics Oro (Ρώμη, 2011) και βραβείο Πρίγκιπας της Αστούριας για την Επικοινωνία και τις ανθρωπιστικές επιστήμες. Ο Quino πέθανε στις 30 Σεπτεμβρίου 2020 σε ηλικία 88 ετών.
