Σήμερα Σάββατο 11 Νοεμβρίου η Εκκλησία μας τιμά τη μνήμη του Αγίου Μεγαλομάρτυρος Μηνά και των Αγίων Μαρτύρων Βίκτωρος και Βικεντίου των Διακόνων. Σύμφωνα με το εορτολόγιο, γιορτάζουν οι Μηνάς, Μηναίς, Μήνα, Μίνος, Μίνως, Μίνα. Επίσης γιορτάζουν οι Βικέντιος, Βικέντης, Βικεντία, Βικτωρία, Βικτορία, Βικτόρια, Βιτωρία, Βίκτωρ, Βίκτωρας, Βίκτορας, αλλά και Δράκων, Δράκοντας, Δράκος, Δρακούλης και Δρακούλα.
Εορτολόγιο 11 Νοεμβρίου: Άγιος Βίκτωρ
Ο Άγιος Βίκτωρ ανήκει στο μαρτυρικό χορό. Με το αίμα του πότισε το ζωηφόρο δένδρο της χριστιανικής πίστης τον δεύτερο αιώνα μετά Χριστόν, όταν βασιλιάς ήταν ο Αντωνίνος (160 μ.Χ.). Οι υπηρεσίες του υπέρ του Ευαγγελίου, είχαν σαν στάδιο την Ιταλία. Εκεί ο Βίκτωρ έτρεχε σε διάφορες πόλεις και έσπερνε το λόγο της σωτηρίας. Συλλαμβάνεται γι’ αυτό και εκβιάζεται να προσφέρει θυσία στα είδωλα. Επειδή όμως δεν λύγισε, του έβγαλαν τα μάτια και τον κρέμασαν με το κεφάλι προς τα κάτω. Έτσι παρέδωσε τη γενναία και άγια ψυχή του.
Άγιος Βικέντιος
Ο Άγιος Βικέντιος γεννήθηκε στην Ουέσκα της Ισπανίας και από νεαρή ηλικία αφιερώθηκε στα γράμματα. Ψυχή φλεγόμενη από τη θεία φλόγα προσεκολλήθει, από τα εφηβικά του χρόνια, στον επίσκοπο της Σαραγόσης, Ουαλέριο.
Ο Ουαλέριος εκτίμησε την αγνότητα, τη σύνεση και τον ευσεβή ζήλο του Βικέντιου. Έτσι τον χειροτόνησε διάκονο στην Αυγουστόπολη (Σαραγόσα). Επειδή δε ο ίδιος αν και μορφωμένος πολύ, δεν είχε την ευκολία του λόγου συχνά χρησιμοποιούσε τον Βικέντιο ως δάσκαλο του Θείου Λόγου. Γι’ αυτό, συχνά ο Ουαλέριος έλεγε ότι ο Άγιος Βικέντιος είναι η φωνή του στην Εκκλησία.
Με το πέρασμα του χρόνου ο Βικέντιος αύξανε την ικανότητά του λέγειν του, την θερμότητα του ζήλου του και την ακούραστη προσπάθειά του να προσελκύσει στους κόλπους της αληθινής Εκκλησίας τους ειδωλολάτρες. Τα περισσότερα βράδια του τα διέθετε για την κατήχηση και τον διαφωτισμό των συνανθρώπων του.
Όταν το έμαθε αυτό ο Δακιανός (περί το 211 μ.Χ.), διέταξε και έφεραν τον Βικέντιο δεμένο, στην Σαραγόση της Βαλέντιας. Παρά τις απειλές ο Άγιος ομολόγησε την πίστη του Ιησού Χριστού μπροστά στον έπαρχο. Γι’ αυτό το λόγο διατάχθηκε να τον μαστιγώσουν μέχρι να ματώσουν οι σάρκες του.