Ο όρος «Πανσέληνος του Οξύρρυγχου» προέρχεται από την εποχή του χρόνου κατά την οποία οι οξύρρυγχοι ήταν πιο άφθονοι και εύκολα αλιεύονταν, κυρίως από τους αυτόχθονες φυλές και τους πρώτους Αμερικανούς αποίκους. Οι Ιθαγενείς Αμερικανοί, ειδικά εκείνοι που ζούσαν γύρω από τις Μεγάλες Λίμνες και κατά μήκος της Ατλαντικής ακτής, έδωσαν αυτό το όνομα στην πανσέληνο του Αυγούστου, βασιζόμενοι στα εποχιακά μοτίβα που παρατηρούσαν στη φύση. Οι οξύρρυγχοι, μεγάλα ψάρια του γλυκού νερού που ζουν σε λίμνες και ποτάμια, διαδραμάτιζαν ζωτικό ρόλο στη διατροφή αυτών των κοινοτήτων, και έτσι η πανσέληνος κατά την κορύφωση της αλιευτικής περιόδου οξύρρυγχου πήρε αυτό το όνομα.
Οι οξύρρυγχοι είναι αρχαία ψάρια που υπάρχουν εδώ και πάνω από 200 εκατομμύρια χρόνια και συχνά αναφέρονται ως «ζωντανά απολιθώματα». Είναι γνωστοί για τα μακριά, τορπιλοειδή σώματά τους και τα χαρακτηριστικά οστέινα πτερύγιά τους. Αυτά τα ψάρια μπορούν να ζήσουν για δεκαετίες και να φτάσουν σε εντυπωσιακά μεγέθη, με ορισμένα είδη να φτάνουν τα 3,5 μέτρα μήκος. Ήταν ένας εξαιρετικά πολύτιμος πόρος για τροφή, λάδι και άλλα υλικά που χρησιμοποιούσαν οι αυτόχθονες φυλές.
Η Πανσέληνος του Οξύρρυγχου, που συνήθως συμβαίνει τον Αύγουστο, ήταν ένας σημαντικός δείκτης στο εποχιακό ημερολόγιο πολλών φυλών. Εκείνη την περίοδο, οι οξύρρυγχοι ήταν πιο άφθονοι στα νερά των Μεγάλων Λιμνών, του ποταμού Χάντσον και άλλων μεγάλων υδάτινων σωμάτων στη Βόρεια Αμερική. Ήταν μια περίοδος που οι άνθρωποι μπορούσαν να συγκεντρώσουν μεγάλες ποσότητες ψαριών, προετοιμαζόμενοι για τους ερχόμενους κρύους μήνες, όταν τα τρόφιμα θα μπορούσαν να γίνουν σπανιότερα. Αυτή η πανσέληνος ήταν μία από τις πολλές ονομασμένες πανσέληνους, καθεμία εκ των οποίων αντιστοιχούσε σε διαφορετικές πτυχές της ζωής, της γεωργίας και των φυσικών γεγονότων σε διάφορους αυτόχθονες πολιτισμούς.
Η παράδοση της ονομασίας των φεγγαριών σύμφωνα με τα εποχιακά γεγονότα συνεχίστηκε στη σύγχρονη εποχή, και οι ονομασίες αυτές χρησιμοποιούνται ακόμα και σήμερα. Εκτός από την Πανσέληνο του Οξύρρυγχου, άλλα παραδοσιακά ονόματα πανσελήνων περιλαμβάνουν το Φεγγάρι του Λύκου (Ιανουάριος), το Φεγγάρι της Φράουλας (Ιούνιος) και το Φεγγάρι της Συγκομιδής (Σεπτέμβριος ή Οκτώβριος). Αυτά τα ονόματα είναι ριζωμένα στους κύκλους της φύσης που οι αυτόχθονες φυλές χρησιμοποιούσαν για να καθοδηγούν τις γεωργικές, κυνηγετικές και συλλεκτικές τους πρακτικές.
Η ονομασία της Πανσελήνου του Οξύρρυγχου αντικατοπτρίζει επίσης την βαθιά σχέση του ανθρώπου με τον φυσικό κόσμο. Αυτά τα ονόματα προσφέρουν μια ματιά στις ζωές και τα έθιμα των πρώιμων λαών, αποκαλύπτοντας πόσο στενά ήταν συνυφασμένες με τους ρυθμούς της φύσης. Παρόλο που ζούμε σε μια εποχή όπου η άμεση εξάρτηση από τον φυσικό κόσμο είναι λιγότερο έντονη για πολλούς, αυτές οι παραδοσιακές ονομασίες μας υπενθυμίζουν τους κύκλους της ζωής που συνεχίζουν να διαμορφώνουν τον πλανήτη.
Σήμερα, πολλοί άνθρωποι συνεχίζουν να γιορτάζουν την Πανσέληνο του Οξύρρυγχου, βλέποντάς την ως μια ευκαιρία να στοχαστούν πάνω στην αφθονία της φύσης, τις εποχιακές αλλαγές και τις διαχρονικές παραδόσεις που μας συνδέουν με τους προγόνους μας και τον κόσμο γύρω μας.