Μιχάλης Λεβεντογιάννης και Μιχάλης Ζάχος. Δύο άνθρωποι διαφορετικοί ή δύο άνθρωποι με πολλά κοινά χαρακτηριστικά;
«Νομίζω και τα δύο. Κοινό μας στοιχείο είναι ότι ο Μιχάλης έχει μια εσωστρέφεια την οποία έχω κι εγώ στην κανονική ζωή. Σε αυτό που δε μοιάζω με το Μιχάλη Ζάχο, είναι ότι εκείνος λειτουργεί κάποιες στιγμές πιο σπασμωδικά κι επιπόλαια. Εγώ είμαι πιο control freak. Κι εάν έχω νεύρα τα ξεχνάω σε 5′» απαντά ο ηθοποιός.
Αναφερόμενος στη σχέση του Μιχάλη Ζάχου με την Αγγελική, για το εάν είναι αδελφές ψυχές κι εάν θα έπρεπε να καταλήξουν μαζί…
«Όχι δεν πιστεύω ότι θα έπρεπε να καταλήξουν μαζί. Υπάρχει πραγματικά πολύ μεγάλη αγάπη μεταξύ τους. Είναι συνειδητοποιημένες και οι δύο πλευρές ότι δεν είναι ερωτική αυτή η αγάπη. Είναι αυτή η αγάπη στην οποία, ναι μεν δίνεις την ψυχή σου για τον άλλον, αλλά δε σου βγάζει τίποτα σεξουαλικό. Για ‘μένα είναι πολύ πιο σημαντικό αυτό».
Οι δύο πιο αγαπημένες γυναίκες του Μιχάλη στη σειρά, η Αγγελική και η μητέρα του, Λένα, έχουν πέσει θύματα βιασμού.
«Θεωρώ πιο σοκαριστικό για το Μιχάλη το βιασμό της μητέρας του… Στην κοινωνία βιώνουμε μία περίοδο γενικών ανακατατάξεων. Στο χώρο του θεάτρου είναι σοκαριστικά αυτά που ακούστηκαν. Θέλω να πιστεύω ότι σε όλους τους τομείς που πάσχουν θα ανατραπεί όλο αυτό το κακό του παλιού κατεστημένου».
Οι σκηνές που τον δυσκόλεψαν περισσότερο είναι αυτή που χόρεψε το βαρύ ζεϊμπέκικο και η σκηνή στο νεκροταφείο όταν έσπασε τον τάφο του Αργυρού. «Ήταν στο όριο» λέει. Και προδίδει ότι, αν και ο Μιχάλης ετοιμάζεται να φύγει από το κτήμα των Αργυρών… «δε θα φύγει, τελικά».
Ποια θα ήταν η ιδανική κατάληξη για το ρόλο του Μιχάλη Ζάχου;
«Έχει περάσει πολλά, έχει μάθει πολλά και πιστεύω ότι θα άξιζε τον κόπο ένα ωραίο τέλος».
Οι εκδηλώσεις του κόσμου είναι θερμές!
«Το έχω συνειδητοποιήσει και το συνειδητοποιώ κάποιες φορές με μαζικές συμπεριφορές κυρίως από τα social media. Ευτυχώς, όλη αυτή η εκδήλωση αγάπης έγινε σταδιακά κι ήταν και για ‘μένα πιο ωραίο και πιο εύκολο να το συνειδητοποιήσω».
Παράλληλα, ο ταλαντούχος ηθοποιός αποκάλυψε ότι είχε ασχοληθεί με το marketing τρία χρόνια πριν πάει στη δραματική σχολή.
Αυτό που τον τράβηξε, όμως, στο επάγγελμα της υποκριτικής ήταν το ότι… «όταν έμπαινα στο θέατρο ως θεατής, πάντα μου άρεσε όλη αυτή η ησυχία που επικρατούσε πριν ξεκινήσει μια παράσταση. Έτσι όταν ξεκινούσε κι ήταν ωραία η παράσταση έμπαινα μέσα σε όλο αυτό. Βέβαια όταν το βλέπεις από άλλη σκοπιά, από διαδικασία προετοιμασίας όλο αυτό αποδομείται».
Ήρθαν στιγμές που είπε ότι «δεν έχω το στομάχι για όλο αυτό; Είμαι πολύ ευαίσθητος για να το κάνω αυτό στον εαυτό μου;»
«Όχι, τόσο ευαίσθητος δεν είμαι. Με βοήθησε σε αυτόν τον τομέα το κομμάτι του marketing, το να δουλεύεις σε πολυεθνικές είναι ένα πολύ μεγάλο μάθημα, σε οποιοδήποτε τομέα κι εάν δουλέψεις».
Υπάρχει πολύ ωραίο κλίμα στο γύρισμα, έχει κάνει φίλους από τον χώρο, όχι πολλούς, εκτός δουλειάς προτιμά να σκέπτεται και να συζητάει άλλα πράγματα με ανθρώπους από διαφορετικούς χώρους.
«Μου αρέσει η μοναχικότητα δε μου αρέσει η μοναξιά» αναφέρει. Δε μαγειρεύει γιατί δεν προλαβαίνει. Αγαπάει πολύ τα ζώα, από παιδί ήθελε να τα φροντίζει, «απλά λόγω ηλικίας δεν μπορούσα να τους δώσω τη χρηματική φροντίδα που χρειάζεται. Τώρα, δεν μπορώ να διανοηθώ ότι μπορεί να βρω ένα χτυπημένο ζώο στο δρόμο και να προσπεράσω. Θα του προσφέρω ό,τι χρειάζεται… Τα ζώα είναι εκτεθειμένα σε πολλούς κινδύνους».
Τέλος, περιμένει το καλοκαίρι με «χαρά κι ανυπομονησία», δεν είναι υπέρ των βαρύγδουπων δηλώσεων τύπου «εάν μου φύγεις θα πεθάνω» κι ένιωσε μίσος σε ηλικία 13 ετών, όταν του σκότωσαν το πρώτο του σκυλί. Την πρώτη φορά που είδε τον εαυτό του στην τηλεόραση… «φρίκαρε». Στην «Αγγελική» μου… «αρέσω, γιατί σαν ρόλος έχω σαν βασική ενασχόληση τα άλογα, τα οποία λατρεύω».
Δείτε τη συνέντευξη στο βίντεο που ακολουθεί: