Γενικές Ειδήσεις

Μαρία Κωνσταντάκη: Ποια ήταν τα χειρότερα χρόνια της ζωής της;

Μαρία Κωνσταντάκη: Ποια ήταν τα χειρότερα χρόνια της ζωής της;
Μαρία Κωνσταντάκη: Καλεσμένη στο Στούντιο 4 βρέθηκε η Μαρία Κωνσταντάκη, το απόγευμα της Παρασκευής, προκειμένου να συναντήσει τη Νάνσυ Ζαμπέτογλου και τον Θανάση Αναγνωστόπουλο στην ΕΡΤ.

Καλεσμένη στο Στούντιο 4 βρέθηκε η Μαρία Κωνσταντάκη, το απόγευμα της Παρασκευής, προκειμένου να συναντήσει τη Νάνσυ Ζαμπέτογλου και τον Θανάση Αναγνωστόπουλο στην ΕΡΤ. Μέσα σε όλα, η δημοφιλής ηθοποιός αναφέρθηκε στην συντροφικότητα και την συγκατοίκηση στην οποία… υπέφερε στο παρελθόν.

Ειδικότερα, η Μαρία Κωνσταντάκη σημείωσε χαρακτηριστικά πως «η συγκατοίκηση δεν μου πήγαινε, μωρέ, δεν ήταν και σωστή η επιλογή. Ήταν τα χειρότερα χρόνια της ζωής μου. Δυόμιση χρόνια. Με διαφορά όμως τα χειρότερα. Το ‘βλεπα, το ‘βλεπα, το ‘βλεπα να έρχεται! Καταρχάς είμαι πολύ ενοχικός άνθρωπος και αυτός ο άνθρωπος, που μπορεί να μας βλέπει και μακάρι να μας βλέπει, ήταν και πολύ χειριστικός.

Ήταν ένας κανονικός άνθρωπος αυτός και ήθελε να έχει μια κανονική σχέση ήθελε η κοπέλα του να τον συνοδεύει εκεί και εκεί. Εγώ όμως δεν είμαι από αυτή την κοψιά φτιαγμένη, δεν μπορώ. Το έχω κάνει και με άλλον. Ήθελε δηλαδή να πηγαίνουμε κάθε Κυριακή μεσημέρι να πηγαίνουμε να τρώμε με την οικογένεια του, είχε φύγει και η μανούλα του οπότε «έπρεπε» να τρώμε με τον πατέρα του».

«Εγώ πήγα πάρα πολλές φορές σε αυτό το τραπέζι, συνέχεια πήγαινα και καταπιεζόμουν. Θεωρώ ότι οι σχέσεις σε εκπαιδεύουν κιόλας και, άμα είσαι από μικρή ηλικία σε σχέση, πιθανότατα να είσαι καλός στη σχέση. Εγώ δεν ήμουν καλή στη σχέση, ήμουν κακή γιατί σκεφτόμουν τον εαυτό μου».

«Εγώ ήμουν από τελείως άλλο ύφασμα και ο συγκεκριμένος άνθρωπος ήταν ένας συντροφικός, πολύ κανονικός, οπότε εγώ πιέστηκα πάρα πολύ σε αυτά τα δυόμιση χρόνια» συμπλήρωσε, επίσης, η Μαρία Κωνσταντάκη στην ψυχαγωγική εκπομπή της δημόσιας τηλεόρασης. «Εντάξει, παιδιά, τι λέτε τώρα! Εδώ τον σκύλο πήρα και το πρώτο διάστημα είχα φρικάρει. Όπου και αν γύρναγα, έβλεπα συνεχώς δυο μάτια να με κοιτάνε».