Ο Τζέιμς Ερλ Τζόουνς, ο ηθοποιός του οποίου οι υπέροχα ηχητικοί τόνοι έδωσαν φωνή στον κύριο κακοποιό του Star Wars, Darth Vader, πέθανε σε ηλικία 93 ετών. Ο Jones πέθανε στο σπίτι του στην κομητεία Dutchess της Νέας Υόρκης, σύμφωνα με ανακοίνωση των εκπροσώπων του. Δεν αναφέρθηκε αιτία θανάτου. Μεταξύ εκείνων που απέτισαν φόρο τιμής στον Τζέιμς ήταν ο δημιουργός του Star Wars, Τζορτζ Λούκας, ο οποίος τον αποκάλεσε «έναν απίστευτο ηθοποιό, μια πιο μοναδική φωνή τόσο σε τέχνη όσο και σε πνεύμα». Ο Μαρκ Χάμιλ, που έπαιξε τον Λουκ Σκαϊγουόκερ, τον γιο του Νταρθ Βέιντερ, έγραψε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης: «RIP μπαμπά».
Ο Τζέιμς Ερλ Τζόουνς ήταν βασιλιάς του κινηματογράφου, ένας αστέρας που ενέπνεε αγάπη και σεβασμό
Ο Κέβιν Κόστνερ, ο συμπρωταγωνιστής του Τζόουνς στο Field of Dreams, έγραψε: «Αυτή η ανερχόμενη φωνή. Αυτή η ήρεμη δύναμη. Την καλοσύνη που εξέπεμπε. Τόσα πολλά μπορούν να ειπωθούν για την κληρονομιά του, οπότε θα πω πόσο ευγνώμων είμαι που μέρος του περιλαμβάνει το Field of Dreams». «Ο Θρυλικός δεν αρχίζει καν να περιγράφει για πάντα τους εμβληματικούς του ρόλους και τον αντίκτυπό του στον κινηματογράφο», έγραψε η ηθοποιός Οκτάβια Σπένσερ, ενώ ο ηθοποιός Κόλμαν Ντομίνγκο τον περιέγραψε ως «μάστορα της τέχνης μας. Στεκόμαστε στους ώμους σας. Ξεκουραστείτε τώρα. Μας έδωσες τον καλύτερό σου εαυτό».
Ο Τζόουνς δεν ήταν η αρχική επιλογή για τον ρόλο του Βέιντερ: ο Βρετανός μποντιμπίλντερ Ντέιβιντ Πρόουζ επιλέχθηκε στην πρώτη ταινία, που κυκλοφόρησε το 1977, για την επιβλητική του σωματική διάπλαση, αλλά ο σκηνοθέτης της ταινίας Τζορτζ Λούκας ήταν δυσαρεστημένος με την έντονη προφορά του Πρόουζ στη Δυτική Χώρα. Στον Τζόουνς δόθηκε η δουλειά να επαναφέρει τον απειλητικό διάλογο του Βέιντερ, δημιουργώντας στη διαδικασία έναν αμέσως αθάνατο κακοποιό.
Σχεδόν ένα σημαντικό όνομα εκείνη την εποχή, ο Τζόουνς θεωρούσε τον εαυτό του «ειδικά εφέ» και δεν του αποδόθηκε μέχρι την τρίτη ταινία Star Wars, The Return of the Jedi, το 1983. Συνολικά, η φωνή του Jones θα ακουγόταν σε έξι ταινίες Star Wars – το πρωτότυπη τριλογία, συν The Revenge of the Sith το 2005, Rogue One το 2016 και The Rise of Skywalker το 2019 – καθώς και την περίφημη τηλεοπτική σειρά Holiday Special του 1978 και την τηλεοπτική σειρά Star Wars: Rebels που προβλήθηκε μεταξύ 2014 και 2018.
Ο Τζόουνς είχε επίσης μεγάλη επιτυχία με έναν άλλο ρόλο μόνο με φωνή: τον Μουφάσα στο κινούμενο σχέδιο της Disney The Lion King το 1994, ο θάνατος του οποίου στα χέρια του κακού αδερφού του Σκαρ τραυμάτισε αναμφισβήτητα μια γενιά παιδιών στον ίδιο βαθμό με τον θάνατο της μητέρας του Μπάμπι στο δεκαετία του 1960. Ο Τζόουνς επανέλαβε τον ρόλο του στο ριμέικ του 2019 σε σκηνοθεσία του Τζον Φαβρό, το οποίο προσπάθησε να δώσει μια πιο αυθεντική πολιτιστική γεύση στην ιστορία.
Μέχρι εκείνη τη στιγμή, ο Τζόουνς είχε ήδη κερδίσει μεγάλη φήμη και μια ουσιαστική καριέρα, ως ηθοποιός του θεάτρου. Γεννημένος στο Μισισιπή το 1931, ο Τζόουνς μεγάλωσε στο Μίσιγκαν αφού η οικογένειά του μετακόμισε εκεί κατά τη διάρκεια της Μεγάλης Μετανάστευσης. Ο πατέρας του Τζόουνς ήταν ο ηθοποιός Ρόμπερτ Ερλ Τζόουνς, αν και εγκατέλειψε την οικογένειά του πριν γεννηθεί ο Τζόουνς και είχαν ελάχιστη επαφή μέχρι τη δεκαετία του 1950. (Ο Jones senior έπαιξε στο θεατρικό έργο του Langston Hughes Don’t You Want to Be Free?, μια σειρά από ταινίες του αφροαμερικανού πρωτοπόρου του κινηματογράφου Oscar Micheaux και σε μια σειρά από ταινίες υψηλού προφίλ του Χόλιγουντ, συμπεριλαμβανομένου του The Sting, ως θρυμματιστή Luther Coleman.)
Ο Τζόουνς ως παιδί επηρεάστηκε από ένα τραυλισμό, το οποίο ξεπέρασε με τη βοήθεια ενός δασκάλου. Αφού σπούδασε δράμα στο Πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν και πέρασε στο στρατό μετά τον πόλεμο της Κορέας, ο Τζόουνς γρήγορα καθιερώθηκε ως ερμηνευτής σκηνής, κάνοντας το ντεμπούτο του στο Μπρόντγουεϊ το 1958 με έναν μικρό ρόλο στο Sunrise at Campobello, το έργο της Dore Schary για την πολιομυελίτιδα του Franklin Delano Roosevelt.
Ο Τζόουνς θα έπαιζε σε μια σειρά από μεγάλες παραγωγές τη δεκαετία του 1960, συμπεριλαμβανομένων των Μαύρων του Ζαν Ζενέ, Μπάαλ του Μπέρτολτ Μπρεχτ και Θάνατος του Νταντόν του Γκέοργκ Μπύχνερ. Ο Τζόουνς εμφανίστηκε επίσης σε μια σειρά από έργα του Σαίξπηρ στο Μπρόντγουεϊ, μεταξύ των οποίων ο Έμπορος της Βενετίας, ο Κοριολανός, το Χειμωνιάτικο παραμύθι και – πιο διάσημο – ο Οθέλλος το 1964, έναν ρόλο που θα έπαιζε ξανά το 1982. Την ίδια εποχή, ο Τζόουνς άρχισε να βρείτε δουλειά στην οθόνη: το κινηματογραφικό του ντεμπούτο ήταν ως αεροπόρος Lothar Zogg στη σάτιρα του Stanley Kubrick για τον πυρηνικό πόλεμο Dr Strangelove.