«Προσπαθώ να ξεχάσω! Να τ’ αφήσω πίσω μου!». Ένα απονενοημένο διάβημα που άφησε πληγή, με την Ηλέκτρα και τον Παύλο να παλεύουν με κάθε τρόπο να διαφυλάξουν ό,τι έχει απομείνει από την αθωότητα της Νεφέλης. Όμως οι τύψεις θα υπάρχουν πάντα. «Κάποια σφάλματα… όσο κι αν πληρώσεις γι’ αυτά… δεν ξεχρεώνονται».
Εκείνη τη νύχτα στην Αρσινόη, οι νεράιδες χορεύουν και οι κακές μητριές ζωντανεύουν από τα παραμύθια. Το χάπι που συνθλίβεται στο χέρι του Νικόλα σηματοδοτεί την αρχή του ξυπνήματος. «Αγωνιζόμαστε να βρούμε την αλήθεια… σαν να μπορούμε να σηκώσουμε το βάρος της». Τα φορτία είναι πολλά και για τον Βρεττό, που σωριάζεται στο πάτωμα με έναν αιφνίδιο πόνο στην καρδιά. Ο Σωτήρης είναι δίπλα του. Θα τον σώσει;