Στις 26 Νοεμβρίου η Ελληνική Ορθόδοξη Εκκλησία τιμά τη μνήμη του Αγίου Στυλιανού, του προστάτη των παιδιών. Ο Άγιος Στυλιανός γεννήθηκε στην Παφλαγονία της Μικράς Ασίας μεταξύ του τέταρτου και του έκτου αιώνα. Κληρονόμησε μεγάλη περιουσία από τους γονείς του όταν πέθαναν, αλλά δεν την κράτησε. Την έδινε στους φτωχούς ανάλογα με τις ανάγκες τους, θέλοντας να βοηθήσει αυτούς που ήταν λιγότερο τυχεροί. Αυτός ο Άγιος αποδείχτηκε ακλόνητος της ασκητικής ζωής.
Έγινε παράδειγμα σε μικρούς και μεγάλους και ήταν πρότυπο προς μίμηση. Όμως η λιτότητα της ασκητικής του ζωής δεν τον ικανοποίησε και ήθελε να πλησιάσει όλο και πιο κοντά στην τελειότητα. Τώρα επιθυμούσε την πλήρη απομόνωση και τον πιο αυστηρό ασκητισμό: αυτόν του ερημίτη. Αποχαιρέτησε τους μοναχούς του στο μοναστήρι και αποσύρθηκε μακριά στην έρημο μακριά από κάθε κατοικία. Εκεί, στην έρημο, ζούσε σε μια σπηλιά.
Η νέα φάση της ασκητικής του ζωής είχε στόχο την ουράνια τελειότητα. Οι μέρες και οι νύχτες περνούσαν με περισυλλογή, σκέψεις και προσευχές στον Τριαδικό Θεό. Με όλη του την καρδιά ύμνησε το μεγαλείο του Θεού, ύμνησε την Αγία Τριάδα. Έζησε ενωμένος με τον Θεό Τίποτα δεν διατάραξε τη θεϊκή του γαλήνη. Η καλοσύνη και η ευσέβεια του αγίου έγινε σύντομα φανερή στους κατοίκους της Παφλαγονίας και τον αναζήτησαν για να ακούσουν τη διδασκαλία του ή να θεραπευθούν από αυτόν.
Πολλοί θεραπεύτηκαν από σωματικές και ψυχικές ασθένειες με τις προσευχές του. Ο Άγιος Στυλιανός ήταν γνωστός για την αγάπη του για τα παιδιά και τα θεράπευε από τις αναπηρίες τους. Ακόμη και μετά τον θάνατό του, οι πολίτες της Παφλαγονίας πίστευαν ότι μπορούσε να θεραπεύσει τα παιδιά τους. Κάθε φορά που αρρώσταινε ένα παιδί, ζωγραφίζονταν μια εικόνα του Αγίου Στυλιανού και την κρεμούσαν πάνω από το κρεβάτι του.
Την ώρα του θανάτου του, το πρόσωπο του Αγίου Στυλιανού έγινε ξαφνικά ακτινοβόλο, και ένας άγγελος εμφανίστηκε για να λάβει την ψυχή του. Ο Άγιος Στυλιανός ήξερε ότι, για να σωθούν οι άνθρωποι, έπρεπε να έχουν την ψυχή τους σαν των μικρών παιδιών, που είναι αθώα. Αναγνώρισε ότι τα παιδιά είναι μικρά αγγελάκια, γι’ αυτό θέλησε να τα βοηθήσει και να τα προστατεύσει. Και ο Θεός που κάνει θαύματα, χάρισε στον Στυλιανό χάρη και σε αυτό το θέμα.
Ο Θεός αντάμειψε την ευλογημένη του πρόθεση και του έδωσε τη θαυματουργή δύναμη να θεραπεύει άρρωστα παιδιά. Μητέρες από κοντά και μακριά, έσπευσαν κοντά του, με πόνο και πίστη, κρατώντας στους ώμους τους παιδιά άρρωστα και ανάπηρα, αναζητώντας γιατρειά για τους απογόνους τους. Κάποιοι περπατούσαν για μέρες στην έρημο για να βρουν τη σπηλιά του ερημίτη. Όταν έφτασαν, έπεσαν στα πόδια του με δάκρυα στα μάτια, δοξάζοντας τον Θεό που βρήκαν επιτέλους τον άγιο και του ζητούσαν να γιατρέψει τα παιδιά τους. Γεμάτος καλοσύνη και συμπόνια, ο Στυλιανός έπαιρνε τα άρρωστα νήπια στην αγκαλιά του και με δάκρυα στα μάτια παρακαλούσε τον Θεό να τα γιατρέψει.
Ο Κύριος των Ουρανών άκουγε την εγκάρδια προσευχή του και ο άγιος έκανε ένα θαύμα. Τα άρρωστα παιδιά ξαναβρήκαν την υγεία τους. Δεν ήταν όμως μόνο οι θαυματουργές θεραπείες των παιδιών που δόξασαν το όνομα του ταπεινού Στυλιανού. Ο άγιος απέκτησε τη φήμη του θαυματουργού επειδή βοηθούσε τα ζευγάρια να συλλάβουν με τις προσευχές του. Πολλές γυναίκες έπεσαν έγκυες με τις μεσιτείες του. Με την ευλογία του, πολλοί πιστοί Χριστιανοί που ήταν στείρες γέννησαν υγιή παιδιά. Σήμερα είναι και η ονομαστική εορτή του Στυλιανού, της Στυλιανής, του Στέργιου, της Στεργιάς.