Τη μνήμη της Οσίας Ειρήνης της Χρυσοβαλάντου, η οποία έζησε στα χρόνια της βασίλισσας Θεοδώρας, που αναστήλωσε τις άγιες εικόνες, τιμά στις 28 Ιουλίου η Εκκλησία μας.
Η Ειρήνη καταγόταν από την Καππαδοκία και διακρινόταν όχι μόνο για την ευσέβεια της, αλλά και για τη σωματική ωραιότητα και την ευγενή ανατροφή της. Είχε ζητηθεί σε γάμο από έναν διακεκριμένο άνδρα του παλατιού και ξεκίνησε για το Βυζάντιο. Στη διαδρομή, όμως, πέρασε από τη Μονή του Χρυσοβαλάντου και τόσο ελκύστηκε από τη συναναστροφή των καλογριών, ώστε πήρε τη μεγάλη απόφαση να παραμείνει μαζί τους.
Έτσι, απέρριψε τις κοσμικές δόξες, γύρισε στην πατρίδα της, πούλησε τα υπάρχοντά της, βοηθώντας πολλούς φτωχούς, και τα υπόλοιπα χρήματα τα εναπόθεσε στη Μονή. Έγινε μοναχή και η ζωή της μέσα στο μοναστήρι υπήρξε πολύ ασκητική και αγία.
Όταν πέθανε η ηγουμένη, η Ειρήνη, παρά την άρνησή της, ορίστηκε διάδοχός της. Από τη νέα της θέση, εκτέλεσε τα καθήκοντά της άριστα. Ο Θεός μάλιστα την προίκισε με το προφητικό και θαυματουργικό χάρισμα. Έτσι, δια της προσευχής της, απάλλαξε πολλούς από τα δαιμόνια. Προαισθάνθηκε τον θάνατό της και απεβίωσε ειρηνικά, γεμάτη χαρά για το ευχάριστο ουράνιο ταξίδι της.
Η μνήμη της Οσίας Ειρήνης της Χρυσοβαλάντου αποτελεί παράδειγμα αφοσίωσης και αγιότητας, εμπνέοντας τους πιστούς με την αγάπη της προς τον Θεό και την αφοσίωση της στο μοναχικό βίο. Η κληρονομιά της συνεχίζει να ζει μέσα από τις διδαχές και τα θαύματα της, υπενθυμίζοντας τη δύναμη της πίστης και της προσευχής.