Μία από τις πιο λαμπρές και χαρισματικές φυσιογνωμίες του αγιολογίου της Ορθόδοξης Εκκλησίας, που διδάσκει με τη ζωή και το έργο του, είναι ο Άγιος Μακάριος ο Νοταράς, Αρχιεπίσκοπος Κορίνθου (1731-1805). Προερχόμενος από την αρχοντική οικογένεια των Νοταράδων, αναδείχθηκε ως ταπεινός και ένδοξος ιεράρχης, φωτεινός ασκητής και οδηγός ψυχών, σημαντικός συγγραφέας και πρωτοπόρος του Φιλοκαλισμού. Τα πολλά θαύματά του, που επιτελούνται σε όσους τον επικαλούνται με πίστη, τον έχουν καταστήσει ιατρό και θεραπευτή.
Ο άγιος Μακάριος ήταν αμετακίνητος στην ορθόδοξη πίστη και παράδοση, και έζησε σε μια δύσκολη εποχή που χρειαζόταν πνευματικούς ηγέτες με αγωνιστικότητα, τόλμη και αγάπη για την Εκκλησία. Γεννήθηκε το 1731 στα Τρίκαλα Κορινθίας και επηρεασμένος από τον συγγενή του, άγιο Γεράσιμο Νοταρά, έδειξε από νωρίς κλίση στη μοναχική ζωή. Αρχικά κατέφυγε στη Μονή Μεγάλου Σπηλαίου στα Καλάβρυτα, αλλά η έλλειψη συγκατάθεσης του πατέρα του τον ανάγκασε να επιστρέψει στα Τρίκαλα, όπου διορίστηκε επιστάτης των γύρω χωριών και μοίραζε τα χρήματα στους φτωχούς. Μετά τον θάνατο του διδασκάλου του, ανέλαβε τη διδασκαλία των παιδιών της περιοχής για έξι χρόνια χωρίς αμοιβή.
Σε ηλικία 34 ετών, ανέλαβε την επισκοπή της Κορίνθου, όπου προσέφερε ανεκτίμητο πνευματικό έργο. Η κήρυξη του ρωσοτουρκικού πολέμου το 1768 διέκοψε την δράση του, και μετά την αυθαίρετη εκθρόνισή του, συνέχισε το ιεραποστολικό του έργο σε διάφορα νησιά της Ελλάδας.