Ο πατέρας της Αγίας Χριστίνας, της έκτισε έναν πύργο και την έκλεισε εκεί. Επίσης, έφτιαξε αγάλματα των θεών και της ζήτησε να προσφέρει θυσίες σε αυτά. Ωστόσο, εκείνη τα κατέστρεψε. Εξαιτίας αυτών των πράξεών της, η αγία υπέστη βασανιστήρια από τον πατέρα της και στη συνέχεια φυλακίστηκε. Στη φυλακή την άφησαν νηστική για να πεθάνει από την πείνα. Όμως, ένας άγγελος του Κυρίου της έφερνε τροφή και όλες οι πληγές της θεραπεύτηκαν.
Αργότερα την έριξαν στη θάλασσα, όπου έλαβε το Άγιο Βάπτισμα από τον ίδιο τον Χριστό και ένας άγγελος του Κυρίου την έβγαλε στην ξηρά. Όταν έγινε γνωστό ότι είχε επιζήσει, ο πατέρας της διέταξε να την φυλακίσουν ξανά. Τη νύχτα που ακολούθησε, ο πατέρας της πέθανε και στη θέση του ως στρατηγός ανέλαβε κάποιος ονόματι Δίων. Αυτός την οδήγησε στο δικαστήριο, όπου η αγία ομολόγησε την πίστη της. Εκείνος εξοργίστηκε και διέταξε να αρχίσουν τα βασανιστήρια. Κατά τη διάρκεια των βασανιστηρίων, πολλοί πίστεψαν στον Χριστό. Μετά τον Δίωνα, την ανέλαβε κάποιος Ιουλιανός, ο οποίος την έριξε σε πυρακτωμένη κάμινο και σε ένα κλουβί με δηλητηριώδη φίδια, τα οποία αντί να την δαγκώσουν, της έγλυφαν τα πόδια με ευσπλαχνία. Αργότερα της έκοψαν τους μαστούς, από όπου έτρεξε γάλα αντί για αίμα, και της έκοψαν και τη γλώσσα.
Όλα αυτά τα μαρτύρια τα υπέμεινε με καρτερικότητα και στο τέλος, όταν την χτύπησαν με κοντάρια, παρέδωσε το πνεύμα της, λαμβάνοντας τον στέφανο του μαρτυρίου και περνώντας στην αιώνια ζωή. Το άφθορο λείψανο της Μεγαλομάρτυρος Χριστίνας, σε άγνωστη χρονική στιγμή, μεταφέρθηκε από τη Συρία, όπου μαρτύρησε, στην Κωνσταντινούπολη και τοποθετήθηκε σε ναό προς τιμήν της στην περιοχή του Ιερού Παλατιού. Από εκεί αφαιρέθηκε κατά την Φραγκοκρατία και μεταφέρθηκε στη Βενετία. Το 1252 μ.Χ., το λείψανο τοποθετήθηκε στη Μονή του Αγίου Μάρκου στο Τορσέλλο και το 1340 μ.Χ. μεταφέρθηκε στο Ναό του Αγίου Ματθαίου στο Μουράνο. Το 1435 μ.Χ., ο Πάπας Ευγένιος Δ’ διέταξε τη μεταφορά του στο Ναό του Αγίου Αντωνίου, επίσης στο Τορσέλλο. Το 1793 μ.Χ., το λείψανο μεταφέρθηκε στη Μονή της Μάρτυρος Ιουστίνης στη Βενετία και το 1810 μ.Χ. στο Ναό του Αγίου Φραγκίσκου της Αμπέλου, όπου φυλάσσεται μέχρι σήμερα, τοποθετημένο σε κρυστάλλινη λάρνακα
