Η Αγία Πελαγία ήταν κόρη του ιερέα Νικηφόρου Νεγρεπόντη και η μητέρα της καταγόταν από τον Τριπόταμο της Τήνου και ανήκε στην οικογένεια Φραγκούλη. Γεννήθηκε το 1752 μ.Χ. στο χωριό Κάμπος της Τήνου και το κοσμικό της όνομα ήταν Λούκια. Από διάφορα έγγραφα προκύπτει ότι είχε άλλες τρεις αδελφές. Η οικογένειά της ήταν γνωστή για την αγνή πίστη της και την αφοσίωση στα θρησκευτικά ιδανικά.
Όταν η Λούκια ήταν ακόμα μικρή, έχασε τον πατέρα της. Στην ηλικία των 12 ετών, άρχισε να δείχνει έντονη επιθυμία να αφιερωθεί στον Θεό. Οι δυσκολίες που αντιμετώπισε η μητέρα της την ανάγκασαν να τη στείλει στον Τριπόταμο, όπου έμεινε με την πιο ευκατάστατη αδελφή της. Στον Τριπόταμο, η Λούκια έμεινε για τρία χρόνια και συχνά επισκεπτόταν μια άλλη θεία της, που ήταν μοναχή στη Μονή Κεχροβουνίου. Η επίσκεψη αυτή την ώθησε να επιλέξει τον μοναχικό βίο, και σε ηλικία 15 ετών έγινε δόκιμη μοναχή, υπό την καθοδήγηση της θείας της, μοναχής Πελαγίας. Όταν ήρθε η ώρα, έγινε και αυτή μοναχή με το όνομα Πελαγία.
Ως μοναχή, αφοσιώθηκε με όλη της την ψυχή και το σώμα στη λατρεία του Θεού και στην ανακούφιση των πασχόντων. Η αγνότητα της ψυχής της, η οσιότητα της ζωής της, η αυταπάρνηση της, η μυστική ζωή της και ο πόθος της για λύτρωση οδήγησαν στο να επιλεγεί από την Παναγία για να της αποκαλυφθεί η θέση της Αγίας εικόνας της στον αγρό του Δοξαρά στην πόλη της Τήνου, στις 30 Ιανουαρίου 1823 μ.Χ. Αυτό το γεγονός κατέστησε την Τήνο ιερό νησί και ανύψωσε την Πελαγία στον βαθμό των Αγίων. Το γεγονός αυτό συνέβη όταν η Οσία ήταν 73 ετών και αρχιερέας Τήνου ήταν ο Γαβριήλ.
Η Οσία Πελαγία, με τη βοήθεια της Παναγίας και τη χάρη του Θεού, πραγματοποίησε πολλά θαύματα πριν και μετά τον θάνατό της, ο οποίος ήρθε στις 28 Απριλίου 1834 μ.Χ. και τάφηκε στον ναό των Ταξιαρχών της μονής. Το 1973 μ.Χ., ανεγέρθηκε μεγαλοπρεπής ναός προς τιμήν της, όπου σήμερα φυλάσσεται και προσκυνείται η αγία κάρα της. Ανακηρύχθηκε αγία με Συνοδική Πατριαρχική Πράξη στις 11 Σεπτεμβρίου 1970 μ.Χ. και η μνήμη της εορτάζεται στις 23 Ιουλίου, την ημέρα του οράματός της.
