Σύμφωνα με την εκκλησιαστική παράδοση, η Παναγία, η μητέρα του Ιησού Χριστού, πληροφορήθηκε τον επερχόμενο θάνατό της από έναν άγγελο τρεις ημέρες πριν συμβεί και ξεκίνησε να προετοιμάζεται κατάλληλα. Την ημέρα της Κοίμησής της, οι Απόστολοι δεν ήταν όλοι παρόντες στα Ιεροσόλυμα. Μια νεφέλη τους μετέφερε μαγικά κοντά της, εκτός από τον απόστολο Θωμά, που ήταν ο μόνος απών.
Στις 14 Αυγούστου, η Εκκλησία τιμά την Προεόρτια της Κοιμήσεως της Θεοτόκου και τον προφήτη Μιχαία. Η Κοίμηση της Θεοτόκου συνέβη στο σπίτι του Ευαγγελιστή Ιωάννη, όπου ζούσε μετά τη σταύρωση του Χριστού. Αφού έκλεισαν τα μάτια της, οι Απόστολοι μετέφεραν το σώμα της στον κήπο της Γεθσημανής, όπου την έθαψαν. Όταν, τρεις ημέρες αργότερα, ο απόστολος Θωμάς επισκέφθηκε τον τάφο της, βρήκε μόνο τα εντάφια. Στον τάφο της Παναγίας ανεγέρθηκε μεγαλοπρεπής ναός, που αποδίδεται στην Αγία Ελένη.
Μετά την καταστροφή αυτού του ναού, ο αυτοκράτορας Μαρκιανός (450-457) και η δεύτερη σύζυγός του, Πουλχερία, έχτισαν έναν νέο ναό, που υπάρχει μέχρι σήμερα. Η εορτή της Κοιμήσεως της Θεοτόκου γιορτάζεται με λιγότερη ένταση στις υπόλοιπες ορθόδοξες και καθολικές χώρες, αν και σε πολλές, όπως και στην Ελλάδα, ο Δεκαπενταύγουστος είναι επίσημη αργία.
Στην Ελλάδα, η Κοίμηση της Θεοτόκου εορτάζεται με ιδιαίτερη λαμπρότητα και συχνά αποκαλείται «Πάσχα του Καλοκαιριού». Πολλοί ναοί και μονές έχουν ανεγερθεί προς τιμήν της Κοιμήσεώς της, ενώ σε εκκλησίες ανά την επικράτεια διοργανώνονται παραδοσιακά πανηγύρια, που καταλήγουν σε γλέντι. Σε πολλά νησιά του Αιγαίου, όπως η Τήνος και η Πάρος, στολίζουν και περιφέρουν επιτάφιο προς τιμήν της Παναγίας.
Η Κοίμηση της Θεοτόκου δεν θεωρείται πένθιμο γεγονός για τους Έλληνες, καθώς πιστεύεται ότι η Παναγία «μετέστη προς την ζωήν». Αυτό αντικατοπτρίζεται στη λαμπρότητα και τον εορτασμό που συνοδεύει τη μνήμη της, από την Κρήτη μέχρι τη Χαλκιδική και από τα νησιά του Αιγαίου μέχρι την Ήπειρο και την Πελοπόννησο.