«Χαίρομαι για αυτό που γίνεται γιατί επιτέλους μιλάνε. Είναι συγκίνηση για την Σοφία Μπεκατώρου, την Ζέτα Δούκα κι όλους τους άλλους που είχαν το σθένος να εκφράσουν τόσο λεπτά ζητήματα. Είναι πληγές που κουβαλούν για πολλά χρόνια. Άνοιξε επιτέλους ο διάλογος αυτής της αμήχανης, άβολης κουβέντας που έπρεπε να γίνει. Αν δεν γίνει τώρα που ο κόσμος έχει έρθει τούμπα και κολυμπάμε στο σκοτάδι, πότε θα γινόταν; Ήταν κοινό μυστικό.»
«Από εκεί που γίνονταν τα αίσχη, αυτό τώρα έχει εξομαλυνθεί. Η δική μου γενιά δεν έχει αντιμετωπίσει τόσο ακραία πράγματα. Θεωρώ ότι τώρα τα τρανταχτά πράγματα κυκλοφορούν αμέσως κι υπάρχει συναγερμός και κινούμαστε αναλόγως. Είμαστε «τραύματα» όπου ο καθένας τα κουβαλά με τις πληγές του. Ο καθένας θα δει με τον τρόπο του τις πληγές του. Εγώ δεν έχω γνωρίσει βία και κανιβαλισμό. Η παρεξήγηση γίνεται στο πως εκφράζεις την κριτική. Εκεί ο άλλος μπορεί να γίνει βίαιος, προσβλητικός, αγενής και να σου χαράξει πληγές. Οφείλουμε να έχουμε σεβασμό και να μην γινόμαστε ανθρωποφάγοι.»
«Υπάρχει μεγάλη συγκίνηση για όλο αυτό που συμβαίνει, που κάποιες γυναίκες βρήκαν το κουράγιο να εκφράσουν δημόσια τόσο λεπτά θέματα. Άνοιξε επιτέλους δημόσια ο διάλογος αυτής της αμήχανης κουβέντας. Από εκεί που συνέβαιναν τα αίσχη και όλοι τα θεωρούσαν φυσιολογικά, με τον καιρό έχει εξομαλυνθεί η κατάσταση. Η γενιά μου δεν έχει δει τόσο ακραία πράγματα. Είμαστε όλοι “τραύματα”, είναι στο χέρι του καθενός το τι θα κάνει με τα τραύματά του. Οι ηθοποιοί είμαστε ευαίσθητα πλάσματα. Ο χώρος του θεάτρου είναι περιβάλλον αγάπης για μένα. Έχω κλάψει από τα νεύρα μου αλλά γενικά έχω μεγάλη αντίσταση στη βία και στην καταπίεση. Για να απωθήσω τα πειράγματα και το φλερτ, έβαλα μια “φραγή” στη θηλυκότητά μου και την επικοινωνία μου γι’ αυτό φαίνομαι λίγο απόμακρη και περίεργη. Οι δικοί μου άνθρωποι βέβαια ξέρουν ποια είμαι. Καλώς έγινε αυτό που έγινε, οφείλουμε να μη γινόμαστε ανθρωποφάγοι Στα νεύρα μου, στον χώρο εργασίας, έχω παρεκτραπεί αλλά έχω ζητήσει συγγνώμη. Αισθάνομαι ότι έχει έρθει η ώρα να γυρίσει ο κόσμος τούμπα!».
