Εάν πιστεύετε ότι o διαβήτης θα σας εμποδίσει να έχετε έναν πλήρως ενεργό τρόπο ζωής και να κάνετε ασκήσεις για να ελαχιστοποιήσετε τις επιπτώσεις της νόσου, σκεφτείτε όλους τους αθλητές που έχουν διαβήτη, συμπεριλαμβανομένου του Wade Wilson και του αστέρα του τένις της δεκαετίας του 1950, Bill Talbert.
Ο διαβήτης δεν είναι μια νόσος που σας εμποδίζει να είστε όσο δραστήριοι θέλετε. Στην πραγματικότητα, η άσκηση πιθανότατα θα σας βοηθήσει να διατηρήσετε τον διαβήτη σας υπό έλεγχο, επειδή μειώνει το επίπεδο σακχάρου στο αίμα σας, ενισχύει τη δράση της ινσουλίνης, βοηθά στην απώλεια βάρους και βελτιώνει το καρδιαγγειακό σας σύστημα.
Η προώθηση του καρδιαγγειακού συστήματος είναι ιδιαίτερα σημαντική, διότι η καρδιαγγειακή νόσος είναι η κύρια αιτία θανάτου των ατόμων με διαβήτη. Μακροπρόθεσμα, η βελτίωση της κατάστασης της καρδιάς και του κυκλοφορικού συστήματος μπορεί να είναι ο πιο σημαντικός λόγος που τα άτομα με διαβήτη πρέπει να ασκούνται τακτικά.
Πολλές μελέτες δείχνουν ότι η τακτική άσκηση, ειδικά η αερόβια, βελτιώνει την ικανότητα του σώματός σας να μεταβολίζει τη ζάχαρη. Αυτό ισχύει ακόμη και αν δεν υπάρχει συνοδευτική απώλεια βάρους. Υπάρχει πιθανότητα η άσκηση να προκαλέσει προσωρινή πτώση του σακχάρου στο αίμα (υπογλυκαιμία), αλλά αυτό δεν σταματά τα εκατομμύρια των ατόμων με διαβήτη που απολαμβάνουν τα οφέλη της άσκησης.
Πολλοί θεωρούν ότι η κατανάλωση μερικών υδατανθράκων (για παράδειγμα σκληρή καραμέλα) ή / και η προσαρμογή της δόσης ινσουλίνης αποτρέπει τις διακυμάνσεις του σακχάρου στο αίμα κατά τη διάρκεια της άσκησης. Για να είστε δραστήριοι και ασφαλείς, μιλήστε με το γιατρό σας πριν ξεκινήσετε μια νέα ρουτίνα άσκησης ή κάνετε αλλαγές στη διατροφή ή τη φαρμακευτική σας αγωγή.
Ο μη ινσουλινοεξαρτώμενος σακχαρώδης διαβήτης, που συχνά ονομάζεται διαβήτης τύπου 2, επηρεάζει περίπου 10 εκατομμύρια Αμερικανούς των ΗΠΑ ή περίπου το 90% όλων των ατόμων με διαβήτη. Ο Dalynn Badenhop, PhD, μέλος της καρδιολογικής σχολής στο Medical College του Ohio και συνεργάτης του American College of Sports Medicine, αναφέρει ότι οι περισσότεροι από τους μισούς ασθενείς με διαβήτη τύπου 2 που έχει μελετήσει παρουσίασαν μειωμένα επίπεδα σακχάρου στο αίμα μετά την έναρξη τακτικού προγράμματος άσκησης.
Μάλιστα, για μερικούς από αυτούς τους ασθενείς που έπαιρναν ινσουλίνη η μείωση που παρατηρήθηκε στα επίπεδα σακχάρου στο αίμα τους ήταν τέτοια που μπόρεσαν να μειώσουν τη δόση ινσουλίνης. Σύφωνα με τον Badenhop: “Η άσκηση είναι σίγουρα θεραπευτική για άτομα με διαβήτη τύπου 2”.