Τα ποσοστά θνησιμότητας από τον καρκίνο έχουν μειωθεί κατά 27% τα τελευταία 25 χρόνια, όπως αποκαλύπτει μια νέα έκθεση του Κέντρου Καρκίνου στις ΗΠΑ. Σε πραγματικούς όρους, αυτό σημαίνει ότι καταγράφηκαν 2,6 εκατομμύρια λιγότεροι θάνατοι μεταξύ 1991 και 2016 από ότι θα υπήρχαν χωρίς πρόσφατες καινοτομίες στις θεραπείες και την έγκαιρη διάγνωση.
Η μείωση οφείλεται σε τεράστιες προσπάθειες για την αντιμετώπιση του καρκίνου του μαστού (με 40% θανάτους), καρκίνο του προστάτη (κατά 51%), καρκίνο του παχέος εντέρου (κάτω από 53%) και καρκίνο του πνεύμονα (48% για τους άνδρες και 23% για τις γυναίκες ).
Η πρόοδος δεν ήταν απροσδόκητη: τα ποσοστά θνησιμότητας αυξάνονται σε περιπτώσεις καρκίνων του ήπατος, της μήτρας, του εγκεφάλου και των όγκων που σχετίζονται με τον HPV.
Μία από τις μεγαλύτερες ανησυχίες, ωστόσο, είναι το έντονο κοινωνικοοικονομικό χάσμα που διευρύνεται παρά τις τεράστιες προσπάθειες που έγιναν για να τερματιστεί το φυλετικό χάσμα.
Τώρα, οι γυναίκες στις φτωχές περιοχές έχουν διπλάσιες πιθανότητες να πεθάνουν από τον καρκίνο του τραχήλου της μήτρας από ό, τι οι γυναίκες σε πλούσιες. Οι άνδρες στις φτωχές επαρχίες έχουν 40% περισσότερες πιθανότητες να πεθάνουν από καρκίνο του πνεύμονα και του ήπατος από ό, τι οι ευπαθείς καλής οικονομικής κατάστασης.
Τα θετικά
Έχει καταγραφεί μια τεράστια πτώση των ποσοστών θνησιμότητας από το 1991 χάρη σε έγκαιρη και καλύτερες θεραπείες. Η πρόοδος είναι πιο αργή για τις γυναίκες, κυρίως επειδή οι καρκίνοι της μήτρας παραμένουν ένα μυστήριο για την έγκαιρη ανίχνευσή τους, ενώ σε σχέση με τον καρκίνο του πνεύμονα, τα στοιχεία δείχνουν ότι οι άνδρες έκοψαν νωρίτερα το κάπνισμα από τις γυναίκες.
Αυτή η μετατόπιση οδήγησε σε μεγάλο βαθμό στην άνοδο των θανάτων από καρκίνο του παχέος εντέρου, γεγονός που είναι πιθανότερο σε ανθρώπους που καπνίζουν, δεν κάνουν καθόλου άσκηση και έχουν στραφεί στον καθιστικό τρόπο ζωής και τρώνε λιπαρά τρόφιμα. Πράγματι, τα δεδομένα του CDC δείχνουν αλλαγές στις διατροφικές συνήθειες και τα πρότυπα καπνίσματος σε φτωχότερες περιοχές. Το ποσοστό των ανδρών που έχουν διαγνωστεί με καρκίνο έχει πέσει περίπου 2% ετησίως από το 2006, ενώ δεν έχει αυξηθεί σημαντικά για τις γυναίκες.
Υπάρχουν δύο βασικοί παράγοντες
Κατ ‘αρχάς, ο έλεγχος PSA εισήχθη το 1991, η πρώτη και σαφέστερη μέτρηση για τον εντοπισμό του κινδύνου καρκίνου του προστάτη. Στην αρχή, η εισαγωγή του διαγνωστικού ελέγχου οδήγησε σε τεράστια ακμή στις διαγνώσεις (ή, μάλλον, σε υπερδιάγνωση). Τελικά ισοπεδώθηκε, αλλά σε γενικές γραμμές σημαίνει ότι πολύ περισσότερες περιπτώσεις πρόληψης του καρκίνου του προστάτη εντοπίζονται νωρίς.
Όσον αφορά τη διαφορά στα ποσοστά εμφάνισης μεταξύ ανδρών και γυναικών, αυτή οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στην πτώση των ποσοστών καρκίνου του πνεύμονα μεταξύ των ανδρών, οι οποίοι σταμάτησαν το κάπνισμα νωρίτερα από τις γυναίκες.
«Η τροχιά είναι διαφορετική μεταξύ ανδρών και γυναικών», δήλωσε ο καθηγητής Matthew Schabath , ειδικός του καρκίνου του πνεύμονα στο Τμήμα Επιδημιολογίας του Καρκίνου στο Moffitt Cancer Center.
Όσο για τα ποσοστά θνησιμότητας, ο δρ. Schabath πιστεύει ότι τα πράγματα πρόκειται να γίνουν πιο ελπιδοφόρα, χάρη στην εισαγωγή της ανοσοθεραπείας, χρησιμοποιώντας το ανοσοποιητικό σύστημα του ασθενούς για να επιτεθεί στον καρκίνο.
Επιπλέον, μάθαμε περισσότερα σχετικά με τους βασικούς παράγοντες που επηρεάζουν τα ποσοστά επιβίωσης, τα οποία προηγουμένως απορρίφθηκαν ως περιττά – όπως η διατροφή, η άσκηση και η ισχυρή σχέση με την οικογένεια και τους φίλους.
«Δεν μιλώ από ολιστική άποψη. Αυτά τα πράγματα οδηγούν σε μεγαλύτερη επιβίωση και καλύτερες εκβάσεις για τους ασθενείς. Συνειδητοποιούμε ότι δεν θεραπεύεουμε τον καρκίνο, θεραπεύεουμε τον ασθενή» προσθέτει. Ωστόσο, πρέπει να γίνει ακόμη πολύ δουλειά, στην έρευνα και στην πρόσβαση στην περίθαλψη.