της Γεωργίας Αθ. Σκιτζή
Η κρίση Covid-19 έχει οδηγήσει σε εκτεταμένες ακυρώσεις ιατρικών συνεδρίων. Ορισμένες εταιρίες κατάφεραν να πραγματοποιήσουν μια εικονική τηλεδιάσκεψη και η προνοητικότητά τους δείχνει ότι αναμένεται να δούμε περισσότερα τους επόμενους μήνες. Δεδομένου ότι αυτά τα γεγονότα αποτελούν τον ακρογωνιαίο λίθο κάθε στρατηγικής για την κυκλοφορία νέων προϊόντων και τη μετάβαση στην αγορά, αυτό ξεριζώνει τα υπάρχοντα σχέδια και συνδυάζει τις δυσκολίες που προκύπτουν λόγω της πανδημίας.
Πόσο θα διαρκέσει; Έχοντας μιλήσει με αρκετούς επιστημονικούς συλλόγους και διοργανωτές, η συναίνεση είναι ότι αυτή η τάση θα συνεχιστεί στο τρίτο τρίμηνο. Ορισμένες ομάδες έχουν πραγματοποιήσει έρευνες μελών, τα αποτελέσματα των οποίων δείχνουν ότι οι γιατροί είναι απίθανο να θέλουν να ταξιδέψουν τους επόμενους 12 μήνες.
Αυτό εγείρει πολλά κρίσιμα ερωτήματα:
Πώς μπορούν οι φαρμακευτικές εταιρείες να διασφαλίσουν ότι τα νέα επιστημονικά ευρήματά τους θα διαδίδονται χωρίς το κανάλι του συνεδρίου;
Πώς μπορούν οι δραστηριότητες πριν από το λανσάρισμα των εταιρειών να ενισχυθούν χωρίς την πραγματική δέσμευση για να τις ξεκινήσουν;
Πώς θα λειτουργήσει ολόκληρο το σύστημα για τη διάδοση γνώσεων χωρίς τη δυνατότητα να προσκαλούν γιατρούς σε συνέδρια και χωρίς τη συμμετοχή τους σε χορηγίες;
Υπάρχουν περισσότερες ερωτήσεις παρά απαντήσεις, αλλά εάν τα φαρμακευτικά προϊόντα δεν έχουν αυτό το δικαίωμα, κινδυνεύουν να χάσουν ένα χρόνο εκπαίδευσης της αγοράς σχετικά με τα οφέλη των νέων θεραπειών.
Πώς τα εικονικά συνέδρια είναι διαφορετικά
Για να φτάσουμε σε ορισμένες απαντήσεις που υποστηρίζονται από δεδομένα σε αυτές τις ερωτήσεις, αναλύσαμε την επιστημονική και εμπορική προσέγγιση, το Share of Voice και τις βέλτιστες πρακτικές ενός από τα πρώτα μεγάλα εικονικά συνέδρια, ACC.20 (American College of Cardiology) και το συγκρίναμε με τις Διασκέψεις προσωπικού 2020, κατά μήκος αυτών των μετρήσεων. Διαπιστώσαμε ότι τα εικονικά συνέδρια είναι θεμελιωδώς διαφορετικά από τα αντίστοιχα της «πραγματικής ζωής» και απαιτούν ένα νέο σύνολο εργαλείων και μεθόδων για να πετύχουν. Ξεχωρίζουν ιδίως τρεις πτυχές.
Οι εικονικές ανταμοιβές των λίγων
Παρόλο που το ACC είχε μόνο ένα ελαφρώς μικρότερο πρόγραμμα το 2020 από το 2019 (είχαν γίνει αποδεκτές περισσότερες από 4000 περιλήψεις), μόνο ένα μικρό κλάσμα, το 3% αυτού ήταν ζωντανό. Οι ζωντανές συναντήσεις είχαν σημαντική εμβέλεια – και πιθανώς μεγαλύτερη από ό, τι θα είχαν σε ένα κανονικό συνέδριο.
Υπήρχαν περισσότεροι από 6000 εμπλεκόμενοι στον κλάδο της υγείας, που είχαν συνδεθεί στις συνεδρίες με τις περισσότερες ροές και 38.000 είχαν εγγραφεί έναντι 16.000 ατόμων που συμμετείχαν το 2019. Ωστόσο, οι μη ζωντανές εμφανίσεις προσπάθησαν να συγκεντρώσουν την προσοχή. Η συμμετοχή στο επίσημο πρόγραμμα δεν αρκεί για να προσελκύσει την προσοχή ουσιαστικά. Απαιτείται μεγάλη ώθηση.
Άλλα συνέδρια, όπως το AACR, ένα μεγάλο συνέδριο για τον καρκίνο, χωρίζει την εκδήλωσή του σε δύο σκέλη. Το ένα, παρουσιάζοντας επιστημονικές πρόσφατες ανακαλύψεις, θα φιλοξενηθεί τον Μάιο και στη συνέχεια τον Ιούνιο, οι υπόλοιπες περιλήψεις και παρουσιάσεις θα δημοσιευτούν στο Διαδίκτυο. Αυτό έχει σημαντικές επιπτώσεις στα τμήματα ιατρικών υποθέσεων.
Η επιστημονική συνομιλία συμβαίνει στο Twitter
Ένα βασικό μέρος μιας διάσκεψης είναι οι συνεχιζόμενες συνομιλίες γύρω και κατά τη διάρκεια των συνεδριών. Η ACC προσπάθησε ενεργά να οδηγήσει αυτήν τη δραστηριότητα στο Twitter, η οποία κατά συνέπεια έγινε de facto μέρος για επιστημονική συνομιλία.
Τα αναλυτικά στοιχεία έδειξαν ότι ενώ η συνολική κοινωνική δραστηριότητα ήταν χαμηλότερη (δεν προκαλεί έκπληξη καθώς μόνο το 3% ήταν ζωντανό) από ό, τι το 2019, η αφοσίωση ανά περίοδο σύνδεσης και ανά tweet ήταν υψηλότερη το 2020. Τα δεδομένα δείχνουν επίσης ότι μερικά KOLs υψηλού προφίλ ήταν πολύ δραστήρια και οδήγησαν σε μεγάλη επισκεψιμότητα. Χρησιμοποιήθηκαν και άλλα κανάλια όπως το Youtube, το LinkedIn και το Sermo, το κοινωνικό δίκτυο γιατρών, αλλά κανένα όσο το Twitter.
90 όχι 3 ημέρες, αποτελεί μία ευκαιρία
Παρόλο που το εικονικό τμήμα του συνεδρίου είχε ορισμένους περιορισμούς, όλες οι επιστημονικές εργασίες του ACCs διατέθηκαν για 90 ημέρες (δωρεάν). Η ίδια δομή έχει εφαρμοστεί και σε άλλα εικονικά συνέδρια, π.χ. AACR. Μόνο λίγες εταιρείες φαίνεται να έχουν εκμεταλλευτεί την ευκαιρία για συνεχή εκπαίδευση που παρέχεται από τις 90 ημέρες ελεύθερου διαθέσιμου περιεχομένου. Αλλά μέσω των κοινωνικών μέσων, η δραστηριότητα στο Twitter και οι συνεργασίες με νέα επιστημονικά μέσα μπορούν να διαδοθούν σε μεγάλο βαθμό.
Οι χορηγίες και οι εκθέσεις μπορούν να μετατραπούν σε εικονικές
Τα εικονικά συνέδρια που εξετάσαμε προσφέρουν τόσο χορηγίες όσο και εικονικές εκθέσεις. Δεν έχουν φτάσει ακόμα πολλές εταιρείες στο να αναπτύξουν ελκυστικές μορφές και περιεχόμενο για αυτό, αλλά τα δεδομένα μας δείχνουν ότι αυτό πρέπει να γίνει.
Σε μία από τις λίγες χορηγίες που πραγματοποιήθηκαν στο ACC.20, η Novartis, έλαβε περισσότερες από 1200 προβολές, κάτι που είναι σημαντικά περισσότερο από ό, τι οι προσωπικές συνεδρίες που χρηματοδοτούνται. Ορισμένα βίντεο στον εικονικό εκθεσιακό χώρο είχαν επίσης μεγάλη έλξη. Οι πιο εγγενείς, ελκυστικές και σε πραγματικό χρόνο μορφές θα μπορούσαν να αυξήσουν σημαντικά τον αντίκτυπο.