αυτοφροντίδα

Κλινική Δοκιμή: Εμπορικό Πρόγραμμα Διαχείρισης Βάρους δείχνει καλύτερα αποτελέσματα από την προσέγγιση Do-It-Yourself

Κλινική Δοκιμή: Εμπορικό Πρόγραμμα Διαχείρισης Βάρους δείχνει καλύτερα αποτελέσματα από την προσέγγιση Do-It-Yourself
Στους 12 μήνες, οι συμμετέχοντες στο εμπορικό πρόγραμμα είχαν μέση απώλεια βάρους 4,4 kg (σχεδόν 10 lb), σε σύγκριση με 1,7 kg (περίπου 4 lb), στην ομάδα DIY.

Your browser does not support the video tag. https://grx-obj.adman.gr/grx/creatives/sanofi/20876/better-understanding-insulin.mp4

ΗΠΑ: Ένα ευρέως διαθέσιμο εμπορικό πρόγραμμα διαχείρισης του βάρους οδήγησε σε μεγαλύτερη μείωση του βάρους από ό,τι μια μη δομημένη προσέγγιση “κάνε το μόνος σου” (DIY), σύμφωνα με νέα δεδομένα που δημοσιεύθηκαν πρόσφατα στο JAMA Network Open. Σε μια τυχαιοποιημένη κλινική δοκιμή στην οποία συμμετείχαν σχεδόν 400 ενήλικες από τον Καναδά, τις Ηνωμένες Πολιτείες και το Ηνωμένο Βασίλειο, οι συμμετέχοντες που είχαν ενταχθεί στο πρόγραμμα WW, παλαιότερα γνωστό ως Weight Watchers, έχασαν διπλάσιο βάρος από εκείνους που προσπαθούσαν να χάσουν βάρος μόνοι τους


Η ομάδα WW είχε επίσης μεγαλύτερη μείωση της περιφέρειας βάρους και ήταν πιο πιθανό να επιτύχει απώλεια βάρους 5%.

“Η έρευνα δείχνει ότι η πλειονότητα των διαιτών δεν οδηγεί σε απώλεια βάρους που μπορεί να διατηρηθεί σε βάθος χρόνου, επειδή είναι απλουστευτικές, one-size – ταιριάζουν σε όλες τις προσεγγίσεις για την προώθηση της αρχικής απώλειας βάρους”, δήλωσε στο Medscape Medical News η συγγραφέας της μελέτης Lesley Lutes, PhD, MSc, καθηγήτρια ψυχολογίας και διευθύντρια του Center for Obesity and Well-Being Research Excellence στο University of British Columbia, Kelowna, Canada.

“Δυστυχώς, λόγω των γρήγορων, περιοριστικών συστάσεων και της αντιμετώπισης της παχυσαρκίας ως μιας απλής προσέγγισης του “τρώω λιγότερο και γυμνάζομαι περισσότερο”, οι άνθρωποι προετοιμάζονται για αποτυχία μακροπρόθεσμα”, δήλωσε η ίδια.

“Ως αποτέλεσμα, δεν αποκομίζουν τα κρίσιμα οφέλη για την υγεία τους, όπως ο μειωμένος κίνδυνος διαβήτη και καρδιακών παθήσεων, που μπορεί να προκύψουν ακόμη και από μια μέτρια απώλεια βάρους (3% έως 5%) που διατηρείται διαχρονικά”.

“Μια αληθινή δοκιμασία”

Δεδομένου του υψηλού παγκόσμιου επιπολασμού της παχυσαρκίας, οι άνθρωποι χρειάζονται προσβάσιμες και αποτελεσματικές θεραπευτικές επιλογές για τη διαχείριση του βάρους τους και των πολλαπλών συνοδών παθήσεων, έγραψαν οι συγγραφείς της μελέτης.

Οι κατευθυντήριες γραμμές από τις επαγγελματικές ιατρικές εταιρείες συνιστούν τη συμπεριφορική θεραπεία ως μέρος αυτών των προγραμμάτων για την καθοδήγηση των συμμετεχόντων, και παρόλο που τα κλινικά προγράμματα φαίνονται αποτελεσματικά, συχνά έχουν περιορισμένη εμβέλεια λόγω του χρόνου, της κατάρτισης και των οικονομικών περιορισμών.

Τα εμπορικά προγράμματα διαχείρισης βάρους μπορεί να προσφέρουν μια αποτελεσματική λύση, δεδομένης της μεγαλύτερης προσβασιμότητάς τους και του χαμηλότερου κόστους, έγραψαν οι συγγραφείς της μελέτης, αλλά λίγα έχουν αξιολογηθεί αυστηρά.

Η ερευνητική ομάδα επέλεξε να διερευνήσει το WW επειδή πληροί τα κριτήρια της Ομάδας Εργασίας Προληπτικών Υπηρεσιών των ΗΠΑ για τη συμπεριφορική θεραπεία και έχει δείξει στοιχεία ότι βοηθά τους συμμετέχοντες να επιτύχουν με ασφάλεια μέτρια, διατηρήσιμη απώλεια βάρους.

Οι ερευνητές διεξήγαγαν μια τυχαιοποιημένη, παράλληλης ομάδας, 1ετή κλινική δοκιμή από τον Ιούνιο του 2018 έως τον Νοέμβριο του 2019 στο Πανεπιστήμιο της Βόρειας Καρολίνας στο Chapel Hill στις ΗΠΑ, στο Πανεπιστήμιο της Βρετανικής Κολομβίας στο Kelowna στον Καναδά και στο Πανεπιστήμιο του Leeds στο Ηνωμένο Βασίλειο. Επικεντρώθηκαν κυρίως στην αλλαγή του βάρους σε 3 μήνες και 12 μήνες για 373 συμμετέχοντες (272 γυναίκες), καθώς και σε μετρήσεις των αποτελεσμάτων για την υγεία και την ποιότητα ζωής.

Οι συμμετέχοντες στη μελέτη είχαν ΔΜΣ που κυμαίνονταν από 25-45 (μέσος ΔΜΣ 33,8). Περίπου το 38% των συμμετεχόντων ήταν ηλικίας 53-75 ετών, το 22% ήταν ηλικίας 44-52 ετών, το 20% ήταν 35-43 ετών και το 21% ήταν 18-34 ετών.

Περίπου το 28% ανήκε σε υποεκπροσωπούμενες φυλετικές και εθνοτικές ομάδες.

Οι συμμετέχοντες κατανεμήθηκαν τυχαία σε ένα εμπορικό πρόγραμμα απώλειας βάρους ή σε ένα πρόγραμμα απώλειας βάρους DIY.

Στην ομάδα “Do it yourself” DIY, οι συμμετέχοντες έλαβαν πληροφορίες σχετικά με τις κοινές προσεγγίσεις απώλειας βάρους που είναι διαθέσιμες στο κοινό, συμπεριλαμβανομένων εφαρμογών παρακολούθησης της διατροφής και αυτοπαρακολούθησης, σχεδίων γευμάτων και συστάσεων σωματικής δραστηριότητας. Αυτοί οι συμμετέχοντες αφέθηκαν να εργαστούν μόνοι τους.

Στο εμπορικό πρόγραμμα, οι συμμετέχοντες εγγράφηκαν δωρεάν στο WW και ενθαρρύνονταν να παρακολουθούν εβδομαδιαία εργαστήρια, τα οποία περιελάμβαναν μια προσωπική αξιολόγηση του βάρους και συζητήσεις σχετικά με τις επιτυχίες, τις προκλήσεις επίλυσης προβλημάτων και θέματα που σχετίζονται με την απώλεια βάρους και την αλλαγή συμπεριφοράς. Είχαν επίσης πρόσβαση στην εφαρμογή WW για την πρόσληψη τροφής, τη σωματική δραστηριότητα, τις διαδικτυακές συζητήσεις με τους προπονητές και μια διαδικτυακή κοινότητα ομοτίμων.

Αξίζει να σημειωθεί ότι το πρόγραμμα WW περιλαμβάνει πλέον απλοποιημένες απαιτήσεις για τη διατροφική αυτοπαρακολούθηση, πράγμα που σημαίνει ότι δεν χρειάζεται να παρακολουθούνται περισσότερα από 200 τρόφιμα με ζύγιση και μέτρηση. Αντ’ αυτού, το πρόγραμμα αποδίδει αυτόματα τιμές πόντων για ορισμένα τρόφιμα και στοχεύει σε μια μερική καταγραφή της πρόσληψης τροφής, η οποία έχει σχεδιαστεί για να μειώσει την επιβάρυνση της αυτοπαρακολούθησης.

Παρόλο που η WW χρηματοδότησε τη μελέτη, δήλωσε ο Lutes, η ερευνητική ομάδα επέμεινε να μην εμπλακεί η εταιρεία με τα δεδομένα και δήλωσε ότι θα παρουσιάσει τα αποτελέσματα, ανεξάρτητα από το αν το πρόγραμμα λειτούργησε. Επιπλέον, οι τοποθεσίες της WW στις ΗΠΑ και τον Καναδά δεν γνώριζαν ποιοι ήταν οι τυπικοί πελάτες τους σε σχέση με εκείνους που συμμετείχαν στη μελέτη και μετά την τυχαιοποίηση των συμμετεχόντων, το προσωπικό της μελέτης άλλαξε έτσι ώστε να είναι τυφλό ως προς τη συνθήκη θεραπείας.

“Αυτή ήταν μια πραγματική δοκιμή του προγράμματος, στον πραγματικό κόσμο, χωρίς αλληλεπίδραση ή επιρροή”, δήλωσε ο Lutes.

“Αυτό μας επέτρεψε να βγάλουμε με σαφήνεια, αυτοπεποίθηση και κύρος συμπεράσματα με βάση τα αποτελέσματα”.

Συνεχιζόμενες αναλύσεις

Στο τέλος της μελέτης, τα ποσοστά διατήρησης ήταν 89% για την ομάδα WW και 96% για την ομάδα DIY.

Στους 3 μήνες, οι συμμετέχοντες στο εμπορικό πρόγραμμα είχαν μέση απώλεια βάρους 3,8 kg (περίπου 8 λίβρες), σε σύγκριση με 1,8 kg (4 λίβρες) στην ομάδα DIY.

Στους 12 μήνες, οι συμμετέχοντες στο εμπορικό πρόγραμμα είχαν μέση απώλεια βάρους 4,4 kg (σχεδόν 10 lb), σε σύγκριση με 1,7 kg (περίπου 4 lb), στην ομάδα DIY.

Συνολικά, το 40,7% των συμμετεχόντων στο εμπορικό πρόγραμμα πέτυχαν απώλεια βάρους 5% του σωματικού τους βάρους στους 3 μήνες, σε σύγκριση με το 18,6% των συμμετεχόντων στην ομάδα DIY.

Στους 12 μήνες, το 42,8% όσων συμμετείχαν στην εμπορική ομάδα πέτυχαν απώλεια βάρους 5%, σε σύγκριση με το 24,7% στην ομάδα DIY.

Ο Lutes και οι συνεργάτες του αναλύουν τώρα πρόσθετα αποτελέσματα από τη δοκιμή, συμπεριλαμβανομένης της πρόσληψης της θεραπείας και τυχόν διαφορές μεταξύ ατόμων ή ομάδων με βάση τη μορφή, τον τρόπο και τα στοιχεία της θεραπείας.

Η Lutes ενδιαφέρεται επίσης να κατανοήσει την αλληλεπίδραση μεταξύ ψυχικής και σωματικής υγείας.

“Οι περισσότεροι άνθρωποι σε μελέτες απώλειας βάρους προηγουμένως είχαν διαχωριστεί εάν είχαν είτε κατάθλιψη, είτε άγχος, είτε άλλη σοβαρή κατάσταση ψυχικής υγείας, επειδή είχε διαπιστωθεί ότι πιθανότατα δεν θα τα πήγαιναν τόσο καλά στη θεραπεία. Εμείς δεν το κάναμε αυτό σε αυτή τη μελέτη”, δήλωσε η ίδια.

“Ελπίζω ότι θα είμαστε σε θέση να διατυπώσουμε ορισμένες σαφείς συστάσεις σχετικά με τα πιθανά οφέλη της θεραπείας, ανεξάρτητα από τα εμπόδια ή τις προκλήσεις στον τομέα της ψυχικής υγείας”.

“Ένα ενθαρρυντικό εύρημα”

“Αν και η μελέτη αυτή χρηματοδοτείται από την εμπορική εταιρεία απώλειας βάρους και μπορεί να διατρέχει κίνδυνο μεροληψίας… τα αποτελέσματα της απώλειας βάρους είναι ενθαρρυντικά και δεν προκαλούν έκπληξη”, δήλωσε ο Bradley Johnston, PhD, αναπληρωτής καθηγητής διατροφής στο Πανεπιστήμιο Texas A&M και αναπληρωτής καθηγητής στο Πανεπιστήμιο McMaster, στο Medscape Medical News.