Συγκεκριμένα, ο κ. Σπύρος Φιλιώτης απαντώντας στο ερώτημα μας: Τι χρειάζεται η φαρμακοβιομηχανία για να επενδύσει περισσότερο στην Ελλάδα ; , σημειώνει ότι ‘’Η ανάπτυξη είναι διαρκές ζητούμενο για τη χώρα μας. Ακόμα και πριν τα χρόνια των μνημονίων και της οικονομικής ύφεσης που ακολούθησε, σταθερά επισημαίναμε πως προϋπόθεση για την ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας αποτελεί η αύξηση της παραγωγικότητας και των εξαγωγών, η μείωση της φορολογίας και της γραφειοκρατίας και η ενίσχυση της διαφάνειας.’’
Σήμερα, τονίζει , η συζήτηση αυτή είναι πιο έντονη από ποτέ, ενώ περιλαμβάνει και επιπλέον αναπτυξιακές συνιστώσες όπως είναι η ευρεία εκμετάλλευση των νέων τεχνολογιών, η πλήρης ψηφιοποίηση των υπηρεσιών του δημοσίου τομέα και ο ευρύτερος ψηφιακός μετασχηματισμός, ο εκσυγχρονισμός της νομοθεσίας ώστε να ανταποκρίνεται στη νέα πραγματικότητα με αναμόρφωση – ή ακόμα και κατάργηση – πολλών διαδικασιών και η πράσινη ανάπτυξη. Γενικότερα, θα πρέπει να δούμε τα πράγματα με φρέσκια ματιά, απαλλαγμένοι από αναχρονιστικές αντιλήψεις και κωλύματα, έτοιμοι να προχωρήσουμε σε πραγματικές δομικές μεταρρυθμίσεις και να αξιοποιήσουμε ουσιαστικά κάθε νέα ευκαιρία.
Ειδικότερα, λέει ο Aντιπρόεδρος & Γενικός Διευθυντής της Φαρμασέρβ-Λίλλυ ότι ‘’ Τώρα στη φαρμακοβιομηχανία, ισχύουν σε μεγάλο βαθμό, όσα ισχύουν για όλη την επιχειρηματική κοινότητα. Η διευκόλυνση της παραγωγικής δραστηριότητας, περιλαμβάνοντας τη μείωση του κόστους εργασίας από φόρους και εισφορές, η ενίσχυση της βασικής έρευνας μέσω άρσης αγκυλώσεων για πανεπιστήμια και ερευνητικά κέντρα και η διαμόρφωση ενός περιβάλλοντος σταθερότητας και προβλεψιμότητας αποτελούν καθοριστικούς παράγοντες για την αναπτυξιακή δυναμική στο χώρο του φαρμάκου.’’Ωστόσο , πέραν των παραπάνω, για τη φαρμακευτική βιομηχανία χρειάζεται επιπλέον προσπάθεια. Η δραστηριοποίηση στη φαρμακευτική αγορά την τελευταία δεκαετία της οικονομικής κρίσης ήταν μία μεγάλη πρόκληση καθώς είχαν διαμορφωθεί συνθήκες αποεπένδυσης και διακύβευσης της βιωσιμότητας των επιχειρήσεων στον κλάδο μας. Ο αυθαίρετος ορισμός των προϋπολογισμών φαρμάκου ως ποσοστού του ΑΕΠ της χώρας, χωρίς να ληφθούν καθόλου υπόψη τα επιδημιολογικά και δημογραφικά χαρακτηριστικά του πληθυσμού, οι συνεχώς αυξανόμενες υποχρεωτικές επιστροφές (rebates & clawbacks) και η μεγάλη επιβράδυνση στις αποζημιώσεις νέων φαρμάκων έθεσαν και συνεχίζουν να θέτουν συχνά σε κίνδυνο την επιχειρηματική μας δραστηριότητα. Στην πράξη η βιομηχανία καλύπτει περισσότερο από το 1/3 των φαρμακευτικών δαπανών της χώρας.
Ως εκ τούτου, απαιτείται ο καθορισμός ενός ρεαλιστικού και βιώσιμου προϋπολογισμού που θα λαμβάνει υπόψη τις πραγματικές θεραπευτικές ανάγκες του πληθυσμού της χώρας με χρήση επιδημιολογικών, δημογραφικών δεδομένων και εκτεταμένη χρήση δεδομένων της ηλεκτρονικής συνταγογράφησης. Πρέπει επίσης να λαμβάνει υπόψη την διεύρυνση της ασφαλιστικής κάλυψης σε ανασφάλιστους, άπορους, μετανάστες κτλ.
Clawback
Εξαιρετικά, σημαντικό είναι επίσης να οριστεί ανώτατο όριο στις επιστροφές και συνυπευθυνότητα μεταξύ κράτους και βιομηχανίας ώστε το clawback να αποτελεί αντικίνητρο και όχι μέτρο εφησυχασμού και αναβολής των μεταρρυθμίσεων. Αυτό εξάλλου επισημαίνει και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή μέσω της Έκθεσης Ενισχυμένης Εποπτείας.Πέρα από το θέμα των προϋπολογισμών, η ταχύτητα και σαφήνεια των διαδικασιών έγκρισης, τιμολόγησης και αποζημίωσης των φαρμάκων στη χώρα είναι βασικό ζητούμενο. Ο χώρος του φαρμάκου, εκ φύσεως, χαρακτηρίζεται από ένα σφιχτό ρυθμιστικό πλαίσιο το οποίο εάν δεν είναι καλά δομημένο δημιουργεί πολλά προβλήματα και μεγάλες καθυστερήσεις. Χρειάζεται λοιπόν να επανεξεταστούν οι διαδικασίες και να δημιουργηθούν οι κατάλληλες υποδομές αποζημίωσης ώστε η πρόσβαση των ασθενών να γίνεται γρήγορα και χωρίς εμπόδια.
Η Κλινική Έρευνα είναι μια επιπρόσθετη αναπτυξιακή παράμετρος που ενδιαφέρει πολύ τον φαρμακευτικό κλάδο. Η Κλινική Έρευνα αποτελεί μια ιδιαίτερα σημαντική επένδυση, με εξαιρετικά υψηλή προστιθέμενη αξία για την πραγματική οικονομία. Εξασφαλίζει ταχεία πρόσβαση των ασθενών σε νέες θεραπείες, ενισχύει την εθνική οικονομία με εισροή σημαντικών κεφαλαίων από το εξωτερικό, εισαγάγει ερευνητική τεχνογνωσία, προσφέρει νέες θέσεις εργασίας, διαρκή εκπαίδευση και αξιοποίηση του ανθρώπινου δυναμικού σε εξειδικευμένους τομείς. Η Ελλάδα μπορεί και πρέπει να γίνει πιο ανταγωνιστική και ελκυστική σε επενδύσεις για κλινική έρευνα. Καθοριστικό ρόλο σε αυτό έχει μια σειρά από παράγοντες όπως: 1) η μείωση της γραφειοκρατίας, 2) η επιχειρησιακή ετοιμότητα και η καλλιέργεια κουλτούρας έρευνας και διαχειριστικών αλλαγών που απαιτούνται στο επίπεδο Νοσοκομείων και Φορέων Οικονομικής Διαχείρισης των κλινικών μελετών δηλαδή τους Ε.Λ.Κ.Ε.Α. των Υγειονομικών Περιφερειών και τους ΕΛΚΕ των Πανεπιστημιακών Ιδρυμάτων, 3) η καθιέρωση ουσιαστικών κινήτρων και ανταμοιβής των φαρμακευτικών επιχειρήσεων που επενδύουν σε κλινικές μελέτες.
Καταλήγοντας, τονίζει ο Σπύρος Φιλιώτης Αντιπρόεδρος & Γενικός Διευθυντής της Φαρμασέρβ-Λίλλυ ότι ‘’ Θα υπογράμμιζα ότι, το σημαντικότερο όλων είναι η βεβαιότητα και η ασφάλεια που προκύπτει από ένα σταθερό πλαίσιο κανόνων και λειτουργίας. Η διαμόρφωση ενός προβλέψιμου περιβάλλοντος σε βάθος πενταετίας θα δώσει δυνατότητα για προγραμματισμό, επενδύσεις, αύξηση της εξωστρέφειας και διερεύνηση νέων ευκαιριών. Τόσο ο ΣΦΕΕ όσο και άλλοι σύνδεσμοι του κλάδου έχουν καταθέσει συγκεκριμένες προτάσεις για τη σύναψη ενός πενταετούς μνημονίου με την Πολιτεία με στόχο τη διασφάλιση της πολυπόθητης σταθερότητας στο επιχειρηματικό περιβάλλον και την ενίσχυση της εθνικής οικονομίας θέτοντας πάντα στο επίκεντρο τον ασθενή. Η διαχείριση της πανδημίας του Κορωνοϊού αποτελεί φυσικά προτεραιότητα αυτή τη στιγμή για την Πολιτεία. Ωστόσο, είναι κρίσιμο να προχωρήσουν παράλληλα οι παραπάνω διαδικασίες, ώστε να μπορούμε να είμαστε πραγματικά αισιόδοξοι και για την επόμενη μέρα.’’